In voetbal, behalve bij inworpen, kunnen andere spelers dan de keeper hun handen niet gebruiken. Hoewel spelers meestal hun voeten gebruiken om de bal te bewegen en het spel vooruit te gaan, is koers een ander belangrijk element. Headers stellen de speler in staat om te passeren, te wissen of de bal met hun hoofd te schieten. Hoofdletsel is echter een hot-button probleem geworden in de sport, met name Amerikaans voetbal, en deze zorg heeft zich uitgebreid naar voetbal.
Het onderzoek naar koppen in voetbal is beperkt en gemengd, en sommige onderzoeken laten geen repercussies zien. Andere studies hebben echter deze praktijk gekoppeld aan hersenschudding, subconcussieve symptomen en neurocognitieve stoornissen.
Een verbod op het volgen van het voortgezet onderwijs en daarbuiten is waarschijnlijk onhoudbaar. Een goede koers is een aanwinst voor de sport en zit diep ingesleten in de voetbalcultuur. Degenen die zich wel bezighouden met het afstuderen moeten echter goed worden opgeleid en de juiste techniek gebruiken om letsel te minimaliseren.
Voetbalstatistieken
Voetbal is de populairste sport ter wereld. Volgens de Fédération Internationale de Football Association (FIFA) spelen 265 miljoen mensen de sport.
In de Verenigde Staten is voetbal aangenomen als een veiliger alternatief voor andere jeugdsporten en het aantal sporters dat deze sport speelt, is toegenomen. Tussen 1969 en 1970 werd voetbal gespeeld op 2217 middelbare scholen (49,593 mannelijke spelers, 0 vrouwelijke spelers).
Tussen 2013 en 2014 werd jongensvoetbal gespeeld op 11.718 scholen (417.419 spelers), en meisjesvoetbal werd gespeeld op 11.354 scholen (375.564 spelers).
Onder professionele voetballers leiden spelers gemiddeld een voetbal tussen 6 en 12 keer een game en zijn dus ten minste 2000 headers tijdens een 20-jarige carrière.
Van deze spelers wordt 40 procent van de verwondingen veroorzaakt door contact met de hoofdrolspelers en contact met de bal (inclusief toevallige koptekst) voor 12,6 procent van de verwondingen.
Onder jeugdvoetbalspelers wordt naar schatting tussen de 31 en 37 procent van de hersenschudding veroorzaakt. Op universitair niveau zijn hersenschuddingen goed voor 5,8 procent van de verwondingen van mannelijke voetbalspelers en 8,6 procent van de verwondingen bij vrouwelijke spelers.
Onderzoek naar koers
Hoewel er weinig bekend is over de kortetermijneffecten van rubriek, is geaggregeerd vermogen in verband gebracht met verminderde planning, geheugen en visu-operatieve prestaties. Intuïtief lijken deze veranderingen logisch omdat spelers met het bovenste deel van het voorhoofd de prefrontale cortex beschermen, wat betrokken is bij cognitief, emotioneel en gedragsmatig functioneren.
De meest verontrustende onderzoeksresultaten met betrekking tot rubriek in voetbal zijn gebaseerd op onderzoeken van professionele spelers, die ontelbare keren headers uitvoeren in games en oefeningen gedurende hun hele leven.
In een artikel uit 2017 dat in Acta Neuropathologicawerd gepubliceerd, werden 14 gepensioneerde voetballers (13 professionals en een toegewijde amateur) gevolgd tot de dood.
Deze voetballers speelden gemiddeld 26 jaar lang en al deze spelers waren bekwaam in het afstuderen. Zes van de spelers hadden elk een hersenschudding doorgemaakt gedurende hun loopbaan.
Al deze spelers ontwikkelden later in het leven dementie. Tien van deze spelers hadden ook bestaande motorische beperkingen, waaronder parkinsonisme, loopinstabiliteit of posturale instabiliteit met frequente valpartijen, en dysartrie (dysartrie verwijst naar moeite met spreken). Bovendien waren stemmings- en gedragsveranderingen algemeen bij deze mensen.
Deze spelers begonnen progressieve cognitieve achteruitgang te ontwikkelen op een gemiddelde leeftijd van ongeveer 64 jaar en de ziekte duurde gemiddeld 10 jaar.
Twaalf van de 16 spelers stierven aan een geavanceerde neurodegeneratieve ziekte. Van geen van de spelers werd gemeld dat ze middelenmisbruik, alcoholmisbruik of zelfmoordgedachten ervaren.
Autopsies werden uitgevoerd op zes van deze spelers en alle vertoonden ziekteveranderingen die wijzen op chronisch terugkerende hoofdimpacten. Meer specifiek toonden vier de verplichte diagnostische criteria van chronische traumatische encefalopathie, of CTE, die ook is aangetoond in professionele boksers, voetballers, hockeyspelers, enzovoort. (CTE is een diagnose die wordt gesteld na autopsie.) Bovendien vertoonden de andere twee gevallen, hoewel ze niet voldeden aan alle criteria die nodig waren voor de diagnose, enkele kenmerken die kenmerkend waren voor CTE, zoals septumabnormaliteiten, tau-pathologieën en dilatatie van het derde ventrikel.
In een ander artikel uit 2017, gepubliceerd in Neurology, ontvingen 222 amateurvoetballers (79 procent man) vragenlijsten over de frequentie van de headings en de frequentie en ernst van symptomen van het centrale zenuwstelsel (CZS), variërend van mild tot zeer ernstig. Hier zijn enkele resultaten van deze studie:
- Voor mannen was het gemiddelde aantal headers voor een interval van twee weken 44 en het mediane aantal was 18.
- Bij vrouwen was het gemiddelde aantal headers voor een interval van twee weken 27 en het mediane getal was 9,5.
- Aan de koers gerelateerde symptomen werden door 20 procent van de respondenten ervaren.
- Ten minste één of meer onbedoelde hoofdimpacten werden gemeld bij 37 procent van de mannen en 43 procent van de vrouwen.
- Matige tot zeer ernstige symptomen van het CZS waren gekoppeld aan rubriekactiviteit en onbedoelde hoofdimpacten. Deze bevindingen waren significant voor spelers die het meest (hoogste kwartiel) de baas waren.
Volgens de auteurs:
"Rubriek wordt geassocieerd met lagere cognitieve prestaties bij middelbare scholieren, volwassen amateur- en professionele voetballers, evenals microstructureel hersenletsel, onafhankelijk van een erkende hersenschudding. Met name de gevolgen van een hoofd die resulteren in openlijke concussieve gebeurtenissen vertegenwoordigen mogelijk niet de volledige reeks risico’s. "
Resultaten die symptomen van het centrale zenuwstelsel met elkaar verbinden in spelers die vaak de bal aan het hoofd hadden, kwamen overeen met de gegevens van onderzoekers uit eerdere studies, waaruit bleek dat 30 procent van de voetbalspelers die meer dan 1000 keer per jaar leiding gaven, liepen een hoger risico op microstructurele veranderingen in witte stof vergelijkbaar met die van traumatisch hersenletsel (TBI).
Volgens de CDC:
"Een TBI wordt veroorzaakt door een bobbel, klap of schok in het hoofd of een indringende hoofdwond die de normale functie van de hersenen verstoort. Niet alle klappen of schokken in het hoofd resulteren in een TBI. De ernst van een TBI kan variëren van ‘mild’ (dwz een korte verandering in mentale toestand of bewustzijn) tot ‘ernstig’ (dat wil zeggen, een langere periode van bewusteloosheid of geheugenverlies na de blessure). De meeste TBI’s die zich elk jaar voordoen, zijn milde, gewoonlijk hersenschudding. "
Hoe zit het met de beschermende hoofdbanden?
In een poging om te profiteren van koersangsten, hebben verschillende fabrikanten hoofdbanden ontwikkeld die bedoeld zijn om de speler te beschermen tegen de negatieve effecten van koppen en onopzettelijk hoofdletsel. Deze hoofdbanden zijn meestal gemaakt van ongeveer één centimeter dik beschermend schuim dat zich rond het hoofd wikkelt en de pariëtale, temporale, frontale en occipitale lobben omringt. Fabrikanten van deze apparaten beweren dat ze de kracht van de klappen van het hoofd verdrijven en hersenschudding en neurocognitieve effecten verminderen. Maar doen ze?
Vergelijkbaar met studies die de potentieel schadelijke effecten van rubriek hebben onderzocht, zijn alle conclusies die getrokken worden uit analyses van deze hoofdbanden ook discutabel.
Bijvoorbeeld, in een kleine studie gepubliceerd in het tijdschrift Research in Sports Medicine in 2015 vertoonden deelnemers die de hoofdband droegen een afname van het verbale geheugen na kop-oefeningen en deelnemers die de hoofdband niet droegen, vertoonden snellere reactietijden na de koersoefeningen. . Omdat deze resultaten intrinsiek contra-intuïtief zijn, concludeerden de onderzoekers dat beschermende voetbalhoofddeksels weinig doen om de subtiele neurocognitieve effecten van rubriek te verzachten.
Juiste koerstechniek
In het licht van de groeiende zorgen over het hoofd, in november 2015, verbood de National Soccer Coaches Association of America (NSCAA) het in spelers van "voetballeeftijd" 11 jaar (U11), en beperkte de praktijk bij spelers naar U12- en U13-groepen. Voor spelers U14 en verder is de juiste koptechniek een focus van oefenen en spelen.
In een aanverwante notitie hebben verschillende voormalige Amerikaanse Women’s National Team-sterren, waaronder Joy Fawcett, Brandi Chastain en Cindy Parlow Cone, zich bij de oproep gevoegd om rubriek voor het middelbare schoolniveau te verbieden. Bovendien is voetbalveteraan Abby Wambach een groot voorstander van het leiden van veiligheid en ze is van plan haar hersens te doneren voor hersenschuddingonderzoek.
Volgens de NSCAA is de sleutel tot het voorkomen van letsel nek- en kernversterking. Jongeren tussen U11 en U14 moeten leren om het hoofd, de nek en de romp te verenigen om letsel te voorkomen. Hier zijn vijf tips:
- Spelers moeten hun voorhoofd gebruiken tijdens het koppen. Ze moeten ook hun ogen open houden en de monden dicht houden.
- Spelers moeten met hun armen in evenwicht zijn tijdens het afstappen.
- Spelers moeten zichzelf in de vliegroute van de bal plaatsen tijdens het rijden.
- Spelers moeten hun hoofd stilhouden terwijl ze in de vliegroute van de bal stappen.
- Spelers moeten een brede houding houden met hun voeten tijdens het afstappen.
Kort overzicht
Gegevens die de potentieel schadelijke effecten van rubriek onderzoeken, zijn tot nu toe onduidelijk en dubbelzinnig. Desalniettemin is er genoeg onderzoek gedaan naar het ondersteunen van neurocognitieve effecten die VS-voetbal de beoefening in spelers van voetballeeftijd 11 en jonger heeft verbied en de praktijk in 12- en 13-jarigen beperkt tot-ten hoogste -30 minuten per week rubriekstraining en niet meer dan 15 tot 20 headers per speler.
Beschermende hoofddeksels die zijn ontworpen om de risico’s van koppen en onopzettelijk hoofdletsel te verzachten, hebben waarschijnlijk weinig zin. In plaats daarvan moeten spelers de juiste koerstechniek leren en oefenen om de kans op hersenletsel zo klein mogelijk te houden.
