Ryan McVay / Getty Images
Wat is ervoor nodig om een kind te trainen op het autismespectrum? Vaak is het een lang en moeilijk proces. Kinderen met autisme geven mogelijk niet om hun leeftijdsgenootjes van dezelfde leeftijd, of hebben een speciale interesse in het dragen van "grote jongens" ondergoed. Ze kunnen sensorische problemen hebben die het moeilijker maken om de behoefte te voelen om te gaan. Er kunnen angsten rond de wc-bril zijn, het geluid van de flush, enzovoort.
Eén moeder is bijzonder gefrustreerd en schrijft:
Ik heb een 6-jarige jongen die zijn bm niet in het potje zal doen. Hij is bij veel, vele specialisten geweest sinds hij – letterlijk – minder dan een dag oud was! Hij heeft veel testen gehad en we zijn naar verschillende progressieve instituten gereisd … maar er is geen vooruitgang geboekt. Hij is enigszins ontwikkelingsachterstand. Hij urineert in het potje zonder herinneringen. Hij is al jarenlang bezig met mira-lax – aan en uit. We hebben ook verschillende verschillende diëten geprobeerd – en een volledig natuurlijk op kruiden gebaseerd regiment.
Hij heeft altijd een kleine portfie in zijn broek – ongeacht hoe vaak hij is veranderd. Ik ben het eens met het idee dat hij niet langer de geur ruikt – want dat is alles wat hij weet. Andere kinderen pakken de geur op. We hebben prikkels geprobeerd – evenals beperkingen. Wanneer geplaatst op de potje – driftbuien komen uit. Het voorkomt zijn betrokkenheid in veel situaties. We zijn allemaal zo gefrustreerd! Als IEDEREEN ideeën heeft – suggesties – laat het me weten!
Een tijdje geleden schreef ik een langlopend artikel met stapsgewijze adviezen over hoe je je kind op de wc kunt trainen met autisme, waarbij de meeste van die zaken in aanmerking worden genomen. Om dat artikel (en Dr. Beth Kroeger, een expert in het veld) over het onderwerp van stoelgang en autisme te citeren:
Veel kinderen hebben relatief weinig last van plassen, maar lijken niet te willen poepen in het toilet. Vele redenen kunnen dit verklaren, zegt Dr. Kroeger.
"Als er een probleem is, kijken we naar het waarom. Het kan obstipatie zijn, of het kan zijn dat het kind niet van de plons houdt die optreedt wanneer een stoelgang in het water komt. Als dat het probleem is, werken we langzaam aan desensitize." Dr. Kroeger biedt ook tips voor het beheren van toiletonderricht wanneer uw kind alleen in een luier wil poepen. De sleutel tot succes, legt ze uit, is het stap voor stap nemen van het proces.
- Zoek eerst uit wanneer je kind gaat poepen en laat hem in de luier poepen – in de badkamer.
- Langzaam vervagen om hem in de luier te laten poepen – op het toilet.
- Laat hem vervolgens zijn broek uittrekken voordat hij op het toilet gaat zitten. Laat hem als laatste op de wc zitten met luier eraf.
Deze stappen kunnen lang duren en het kan nodig zijn ze verder en verder af te breken. De sleutel tot succes is echter dat uw kind kan slagen en die motiverende prijs kan verdienen.
Wat ontbreekt er aan Dr. Kroeger? Zijn er andere technieken die goed voor u en uw kind hebben gewerkt? Deel alsjeblieft!
