Interstitiële nefritis is een ziekte-entiteit die wordt gekenmerkt door een ontstekingsproces met het weefsel van de nieren, wat kan leiden tot een afname van de nierfunctie en zelfs tot volledig nierfalen. Een eenvoudige manier om naar interstitiële nefritis te kijken is door het te zien als een allergische reactie gelokaliseerd in de nier (hoewel dat een te eenvoudige vereenvoudiging is).
Tekenen en symptomen van interstitiële nefritis
Interstitiële nefritis wordt meestal in twee categorieën verdeeld, afhankelijk van de mate van aanvang en de snelheid van achteruitgang van de nierfunctie. Deze twee categorieën zijn:
- Acute interstitiële nefritis (AIN), typisch een plotselinge en meestal kortere blijvende achteruitgang van de nierfunctie.
- Chronische interstitiële nefritis (CIN) , wat een veel langduriger ziekteproces is.
Meestal zijn symptomen en verschijnselen, die over het algemeen indrukwekkender zijn bij acute interstitiële nefritis, onder andere:
- Koorts
- Huiduitslag
- Pijn in de flanken
- Verhoogde tellingen van een bepaalde soort een witte bloedcel (eosinofielen genaamd)
- Verhoogde creatinineconcentratie in het bloed , een marker waarvan het niveau vaak wordt getest om uw nierfunctie te beoordelen
- Aanwezigheid van verhoogde eosinofielen in de urine
- Aanwezigheid van rode bloedcellen in de urine (de hoeveelheid kan klein genoeg zijn om het niet met het blote oog te kunnen waarnemen) )
- Verhoog eiwitresten in de urine. Dit wordt ‘proteïnurie’ genoemd en wordt beschouwd als een niet-specifieke bevinding van nierschade.
Hoewel de bovengenoemde symptomen en symptomen worden beschouwd als ‘klassieke symptomen van het handboek’, worden ze misschien niet altijd bij alle patiënten gezien.
Wat veroorzaakt interstitiële nefritis?
Zoals hierboven beschreven, lijkt interstitiële nefritis bijna op het hebben van een ontstekings- of allergische reactie in de nieren en wordt meestal veroorzaakt door bepaalde opruiende factoren.
De agent provocateur gedraagt zich als een "allergeen" dat de allergische reactie veroorzaakt. Drugs zijn een veel voorkomende reden, maar andere entiteiten zijn ook mogelijk. Hier is een overzicht van enkele veelvoorkomende boosdoeners:
- Medicijnen –Deze omvatten antibiotica zoals penicillines, quinolonen (bijv. Ciprofloxacine), gewone vrij verkrijgbare pijnstillers zoals NSAID’s, zure refluxmedicatie (protonpompremmers genoemd), water pillen / diuretica, etc. Waarom iemand zou reageren op een bepaald medicijn, terwijl anderen het prima doen, wordt niet volledig begrepen, maar houdt verband met de manier waarop het immuunsysteem reageert op een bepaalde opwindende factor. Dit is net als bijvoorbeeld hoe iedereen niet noodzakelijkerwijs vatbaar is voor allergie van pinda’s.
- Infecties – Van infecties is bekend dat ze interstitiële nefritis veroorzaken. Theoretisch kan elk infectieus agens een opwindende factor zijn, maar voorbeelden omvatten bacteriën zoals streptokokken, virussen zoals Epstein-Barr-virus, leptospira en parasieten.
- Auto-immuunziekten –Een andere veel voorkomende aandoening waarvan bekend is dat deze verband houdt met acute interstitiële nefritis. Deze omvatten bekende auto-immuunziekten zoals lupus, of systemische lupus erythematosus (SLE), het syndroom van Sjögren, enz.
- TINU (tubulo-interstitiële nefritis met uveïtis) syndroom – Ditis een specifieke entiteit waarvan de pathogenese niet bekend is. Medicijnen, besmettelijke stoffen zoals chlamydia en een bepaald Chinees kruid met de naam "Goreisan" worden allemaal als potentiële verdachten beschouwd. De getroffen patiënt zal flankpijn, -bloed of -eiwit in de urine melden en er wordt vastgesteld dat de nierfunctie verslechterd is. Uveïtis, een ontsteking van bepaalde weefsels in het oog, zal zich presenteren als oogpijn of roodheid.
Diagnose van interstitiële nefritis
Een arts kan mogelijk een diagnose maken van mogelijke interstitiële nefritis op basis van klinische symptomen en tekenen alleen. Zoals hierboven opgemerkt, zijn echter niet alle symptomen of tekenen noodzakelijk aanwezig in alle patiënten. In geval van door geneesmiddelen geïnduceerde interstitiële nefritis, zal de getroffen patiënt meestal een geschiedenis hebben van het recent starten van de schuldige medicatie en een vergelijking van "voor en na" nierbloedonderzoekresultaten zou een mogelijke diagnostische aanwijzing kunnen zijn.
In gevallen waar een diagnose niet gemakkelijk is, of als de nierfunctie ernstig wordt verminderd, kan een nierbiopsie noodzakelijk zijn.
Dit is een invasieve test waarbij een klein stukje nierweefsel moet worden genomen en onderzocht onder een microscoop. De details van de procedure worden hier behandeld.
Behandeling voor interstitiële nefritis
Zodra een definitieve diagnose van interstitiële nefritis is gesteld, moet er alles aan worden gedaan om de aanzetfactor te identificeren, zodat de oorzaak van de ontsteking indien mogelijk kan worden verwijderd. Bijvoorbeeld, in gevallen van medicatie-geïnduceerde interstitiële nefritis, zou het stoppen van het aanstootgevende medicijn belangrijk zijn, en de meest logische eerste stap. Als er geen medicijnen zijn betrokken, moet een zoektocht naar andere auto-immuun- en infectieuze agentia worden voortgezet.
Bij patiënten met een lichte achteruitgang van de nierfunctie is typisch niets anders nodig dan het stoppen van de aanstootgevende agent. Als echter significante afname-gerelateerde afname van de nierfunctie wordt gezien, kan een proef met steroïden nuttig zijn (in welk geval de behandeling mogelijk gedurende 2-3 maanden nodig zou kunnen zijn). Bij patiënten die niet reageren op steroïden, kan een ander medicijn met de naam mycofenolaat als alternatief worden beschouwd.
Een woord van buitenaf
Interstitiële nefritis verwijst naar acute of chronische ontstekingen die in de nieren terechtkomen als gevolg van verschillende middelen zoals medicijnen, infecties of zelfs een auto-immuunziekte. Schade aan de nieren kan variëren van milde omkeerbare achteruitgang tot volledig nierfalen. Het identificeren van de onderliggende boosdoener die de ontsteking veroorzaakte, is daarom de eerste stap in de behandeling, maar mogelijk zijn medicijnen zoals steroïden vereist.
