Het klinkt te vreemd om waar te zijn, maar het is feitelijk mogelijk voor mensen om hun dromen waar te maken. Dit kan zich op bizarre en verbazingwekkende manieren manifesteren. Hoewel het typisch episodisch is, kan het tijdens de droomactivitie ernstige schade toebrengen aan de getroffen persoon of een bedpartner. Deze gedragingen worden meestal geassocieerd met REM-gedragsstoornis (RBD).
Interessant is dat deze ongebruikelijke episoden de latere ontwikkeling van andere neurodegeneratieve aandoeningen zoals dementie en zelfs de ziekte van Parkinson kunnen voorspellen. Lees meer over de relatie tussen het waarnemen van dromen en de incidentie van deze volgende neurodegeneratieve aandoeningen.
Wat is REM-gedragsstoornis?
REM-gedragsstoornis is een Parasomnie die wordt geassocieerd met slaapgedrag dat optreedt tijdens de REM-slaap. In deze toestand zijn de spieren meestal verlamd, zodat droomactivatie niet kan plaatsvinden. Bij sommige mensen wordt het mogelijk om de inhoud van dromen waar te maken, omdat spieren niet langer voldoende ontspannen zijn in REM. Dit wordt meestal bereikt op het niveau van de hersenstam, maar veranderingen kunnen ertoe leiden dat de signalen tussen de slapende hersenen en het lichaam niet worden onderbroken. Degenen die getroffen zijn, zijn meestal ouder dan 50 jaar en zijn vaker mannen.
Het resulterende gedrag is vaak gewelddadig en kan slaan, schoppen, uit bed springen en andere acties omvatten.
Er kunnen vocalisaties zijn zoals lachen, praten of schreeuwen. De bewegingen worden vaak geassocieerd met een bijbehorende droom en de inhoud kan onmiddellijk na het ontwaken worden opgeroepen. Deze dromen zijn vaak actievol en kunnen te maken hebben met het afweren van een aanvaller. Het precieze gehalte varieert sterk, maar de herinnerde droom komt nauw overeen met de waargenomen actie.
De ontwikkeling van andere degeneratieve aandoeningen
Het gedrag dat geassocieerd wordt met RBD kan zich decennia vóór het begin van andere neurodegeneratieve veranderingen voordoen. Het lijkt er zelfs op dat de meerderheid van de getroffenen met RBD andere voorwaarden zal gaan ontwikkelen. In het bijzonder lijken de ziekte van Parkinson, Lewy body dementie en meervoudige systeematrofie geassocieerd te zijn met RBD. Het kan jaren duren – soms zelfs decennia – voordat deze andere omstandigheden zich ontwikkelen. Bij sommige personen kunnen de andere aandoeningen zich nooit volledig manifesteren, omdat de dood optreedt als gevolg van andere oorzaken.
Hoewel niet alle andere geassocieerde condities worden ontwikkeld, gebeurt dit met een hoge frequentie. Meer dan 80% van de mensen met RBD ontwikkelen bijvoorbeeld de symptomen van Parkinson. Hoewel ze ook vaak in het begin van de andere twee aandoeningen worden gezien, zullen er veel minder doorgaan om deze stoornissen te ontwikkelen.
Het is belangrijk om een juiste diagnose van het gedrag te verkrijgen. Andere parasomnieën kunnen zich ook manifesteren met bewegingen tijdens de slaap. Bepaalde medicijnen, waaronder antidepressiva en anticholinergica, kunnen slaapgedrag veroorzaken. Bovendien zijn er andere medische aandoeningen, zoals multiple sclerose, narcolepsie en een beroerte die kunnen leiden tot RBD.
De hoop op REM gedragsstoornis
Er is ook een zilveren rand aan de associatie tussen RBD en deze andere aandoeningen. Het kan onderzoek mogelijk maken om de laatste ontwikkeling van de gerelateerde neurodegeneratieve aandoeningen te voorkomen. In de toekomst kunnen vroege interventies helpen om de andere ziekten te voorkomen.
Ondertussen is het belangrijk om passende veiligheidsmaatregelen te nemen om schade te voorkomen wanneer het gedrag begint. Er zijn ook effectieve behandelingen, waaronder het gebruik van hogere doses melatonine en het voorgeschreven medicijn clonazepam.
Als u gedragsstoornissen in de slaap ervaart die verband houden met droominhoud, zoek dan verdere evaluatie door een slaapspecialist en krijg de diagnose en behandeling die u nodig hebt.
Langdurige neurologische follow-up kan een snelle interventie mogelijk maken om andere symptomen te behandelen en kan op een dag toestaan dat de therapie de kans op het ontwikkelen van de andere geassocieerde aandoeningen verkleint.
