Chronische bronchitis is een complicatie van chronische obstructieve longziekte (COPD). Het is klinisch gedefinieerd als een hoest die gedurende drie maanden op rij elke dag sputum produceert terwijl het minstens twee jaar achter elkaar heeft plaatsgevonden.
COPD is nu de op twee na belangrijkste doodsoorzaak in de Verenigde Staten. Andere vormen omvatten emfyseem en bronchiëctasie. Hoewel roken de meest voorkomende oorzaak van COPD is, kan blootstelling aan tweedehands rook, vervuiling of andere irriterende stoffen in de lucht ook deze aandoening veroorzaken.
Chronische bronchitis verschilt van acute bronchitis, waarvan de laatste een tijdelijke aandoening is die wordt veroorzaakt door een virale infectie of irriterende omgevingsfactoren. Chronische bronchitis is daarentegen een permanente aandoening die wordt veroorzaakt door onomkeerbare longschade.
Als u de diagnose chronische bronchitis hebt, schrijft uw arts gewoonlijk enkele of alle van de volgende behandelingsopties voor:
1 Stoppen met roken
Stoppen met roken is de belangrijkste, maar meest over het hoofd gezien, onderdeel van de behandeling van chronische bronchitis.
Roken veroorzaakt iets dat bronchusvernauwing wordt genoemd en dat de kleine, beschermende haren (cilia genaamd) die de luchtwegen vormen verlamt. Tegelijkertijd veroorzaakt de ontsteking veroorzaakt door sigaretten de overproductie van slijm. Omdat cilia belangrijk zijn bij het verwijderen van stoffen uit de longen, veroorzaakt de schade veroorzaakt door roken een opeenhoping van slijm en de beperking van de lucht naar de longen.
Rokers zijn ook vatbaarder voor longinfecties, die veel voorkomen bij mensen met COPD.
Zelfs als u zich in de latere stadia van COPD bevindt, is het nooit te laat om te stoppen. Stopping helpt niet alleen de progressie van de ziekte te vertragen, maar de voordelen voor de gezondheid nemen alleen maar toe als de tijd verstrijkt. In veel gevallen zullen symptomen van dyspnoe (kortademigheid) verminderen binnen zes tot negen maanden van stoppen.
Er zijn momenteel verschillende soorten stoppen-met-roken-hulpmiddelen beschikbaar, waarvan er vele zijn gedekt door een verzekering.
2 Bronchodilatoren
Bronchusverwijdende middelen helpen bronchiale afscheidingen verwijderen terwijl bronchospasme wordt verlicht en de luchtwegobstructie wordt verminderd. Hierdoor wordt meer zuurstof naar de longen gedistribueerd en wordt de ademhaling verbeterd.
Reddingsinhalatoren met kortwerkende luchtwegverwijders zoals Proventil (albuterol), kunnen mensen met chronische bronchitis helpen om aanhoudende of verslechterende symptomen van de ziekte te behandelen. Deze medicijnen zijn onderdeel van de zorgstandaard voor alle stadia van COPD.
Albuterol is een bèta-agonist-klasse medicijn dat de spieren rond uw luchtwegen helpt ontspannen. In tegenstelling tot langwerkende inhalatoren worden reddingsinhalatoren gebruikt om plotselinge episodes van kortademigheid gerelateerd aan bronchospasmen te behandelen.
3 Glucocorticoïden
Als een persoon niet reageert op een meer conservatieve behandeling, kunnen glucocorticoïden (een klasse van steroïden) worden voorgeschreven als onderdeel van het behandelplan. Van glucocorticoïden is bekend dat ze veel voordelen hebben bij de behandeling van de aandoening, maar ze gaan ook gepaard met veel risico’s.
Hoewel de behandeling met glucocorticoïden nog steeds als controversieel wordt beschouwd, beveelt het Wereldinitiatief voor obstructieve longaandoening (GOLD) aan deze in de geïnhaleerde vorm te gebruiken zodra een persoon stadium III COPD heeft bereikt en lijdt aan frequente exacerbaties.
Orale glucocorticoïden kunnen worden gebruikt om COPD te behandelen wanneer de symptomen snel erger worden. Geïnhaleerde steroïden worden meestal gebruikt om stabiele symptomen te behandelen of wanneer de symptomen langzaam erger worden.
4 Fosfodiesterase-4-remmers
Fosfodiesterase-4 (PDE4) -remmers zijn een klasse geneesmiddelen die ontstekingen behandelen die gepaard gaan met COPD. Een eenmaal daagse orale medicatie, PDE4-remmers helpen de COPD-exacerbatie te verminderen met typisch minimale bijwerkingen.
De medicijnen werken door het verminderen van luchtwegontsteking bij mensen die resistent zijn tegen standaardtherapieën. Hierdoor wordt minder slijm geproduceerd, wat resulteert in minder accumulatie en obstructie van luchtpassages.
Daliresp (roflumilast) is de enige PDE4-remmer die momenteel in de Verenigde Staten is goedgekeurd. De belangrijkste bijwerkingen van PDE4-remmers zijn diarree, misselijkheid en hoofdpijn.
5 Borstkinesitherapie en houdingsdrainage
Borstkinesitherapie, ook wel borstpercussie genoemd, is een techniek waarbij klappen op de borst en / of rug worden gebruikt om slijm te verminderen en het gemakkelijker te maken om op te hoesten. Het wordt vaak gebruikt met posturale drainage en kan worden uitgevoerd met behulp van holle handen of een apparaat voor luchtwegklaring.
De houdingsdrainage daarentegen is een techniek die de zwaartekracht gebruikt om te helpen bij het verwijderen van slijm uit de luchtwegen. Zowel fysiotherapie op de borst als houdingsdrainage werken het best na een behandeling met bronchusverwijders.
6 Luchtwegafwijkingen
Luchtwegvrijspiegelingen worden gebruikt in combinatie met borsttherapie en posturele drainage om de mucusklaring uit de longen beter te waarborgen. Van de apparaten is aangetoond dat ze de resultaten aanzienlijk verbeteren in vergelijking met fysiotherapie en alleen drainage. Al met al zijn ze relatief betaalbaar en gemakkelijk te gebruiken.
Opties omvatten:
- positieve expiratiedruk (PEP) -apparaten waarin u ademt tegen luchtdruk
- hoogfrequente oscillerende apparaten, zoals het Flutter Mucus Clearance Device en het Acapella vibrerend PEP-apparaat dat de kleine en grote luchtwegen zachtjes trilt
- De long Fluit, een handapparaat dat laagfrequente geluidsgolven in de luchtwegen genereert
