Hoewel het klinkt als een yoga-versie van duimschroeven, is yogi-teenvergrendeling slechts een eenvoudige manier om de tenen vast te pakken in houdingen waar dat nodig is. Breng je eerste twee vingers onder je grote teen terwijl je je duim bovenop dezelfde teen brengt en je zou een behoorlijk goede grip moeten krijgen. Sommige leraren noemen dit het grijpen van je teen met je ‘vredesvingers’. Het is hetzelfde.
Wanneer moet je de teen vergrendelen
Met de teenvergrendeling kun je tractie krijgen in houdingen waarbij je de hamstrings behoorlijk diep uitrekt. De staande teenorthese (utthita hasta padangustasana) en de liggende tegenhanger supta padangustasana zijn voorbeelden van houdingen waarbij het vasthouden van je teen terwijl je hetzelfde been verlengt, een rek langs de achterkant van je been biedt. Een andere pose waarbij deze techniek vaak wordt gebruikt, is het naar voren buigen (uttanasana), waarbij het vasthouden van beide grote tenen terwijl je voorwaarts buigt, je een ankerpunt geeft om de pose te verdiepen.
Wat als ik mijn teen niet kan reiken?
Als je je teen niet gemakkelijk kunt bereiken, geef dan op en ga naar huis. Nee! Doe dat niet! Er zijn veel alternatieven voor een yogi-teenvergrendeling. Een ding dat ik niet onderschrijf, is om je knie gebogen te houden om je teen vast te houden. Dit verslaat het doel van het verbinden van je hand met je voet in de eerste plaats omdat je niet langer de achterkant van je been strekt.
Evenzo, als je schouder uit zijn kom komt of je houding naar voren afrondt, zodat je die teen kunt vasthouden, moet je een andere benadering vinden, omdat je vastbeslotenheid om grip op je teen te houden ertoe leidt dat je andere delen van de pose.
Het beste is om een riem te pakken en deze om de bal van je voet te wikkelen.
Houd vervolgens de uiteinden van de riem in één hand en geef jezelf zoveel lengte als je nodig hebt om de houding integer uit te voeren. De riem werkt eigenlijk als een armverlenger. Als je geen riem bij de hand hebt, is de andere optie om een ander deel van je been vast te pakken, bijvoorbeeld de enkel of het kuitbeen. Dit werkt, maar het kan lastig zijn, omdat het een beetje uitdagender is om stevig vast te houden aan je grote kuit dan je kleine teen.
Meer gebruik voor een Yogi-teenvergrendeling
Naast de hierboven genoemde houdingen is het vasthouden van je grote teen (of het gebruiken van een riem om hetzelfde effect te creëren) een optie in een gedraaide hoofd-kniestand (parivrtta janu sirsansa), waarbij de verbinding van hand tot voet kunt u uw borst naar het plafond openen. In volledige zijplank (vasisthasana) of slapende vishnu (anantasana), zorgt de verbinding voor enige stabiliteit voor je opgeheven been. Hoewel het leuk is om je teen te grijpen, is het nooit alleen voor het visuele effect gedaan. Er zit altijd een posturele uitlijningsreden achter, daarom is het belangrijk om een steun te gebruiken wanneer dat nodig is.
