Bergafwaarts lopen lijkt misschien een koud kunstje. Nadat je op een heuvel bent gekomen, zal het geweldig zijn om op adem te komen en een gemakkelijkere tijd te hebben tijdens het afdalen. Je kijkt er naar uit om sneller te gaan. Maar bergafwaarts lopen brengt meer druk op je knieën en enkels met zich mee dan omhoog of op een vlakke ondergrond lopen. Je raakt de grond harder met elke stap en de hoek doet je knieën geen goed.
Veel wandelaars melden dat ze een hekel hebben aan bergafwaarts vanwege kniepijn. Ondertussen laat onderzoek zien dat bergwandelen verrassende voordelen heeft bij het verlagen van de bloedsuikerspiegel.
Relax and Flow: Je loop zal natuurlijk langer worden en bergafwaarts gaan. Dit oversturen is slecht op het niveau, maar bergafwaarts helpt je een beetje af te remmen terwijl de zwaartekracht je sneller dan normaal beweegt. Als je merkt dat je te snel gaat, verkort en / of vertraag je je stappen en houd je het natuurlijk.
Leun niet naar achteren: naar achteren leunen zal u uit balans brengen, in plaats daarvan rechtop blijven staan over uw heupen en knieën of heel licht naar voren leunen.
Rechte houding of Lean Iets Vooruit: Houd uw romp rechtop of leun lichtjes naar voren voor stabiliteit.
Buig je knieën: op steilere hellingen, houd je knieën te allen tijde lichtjes gebogen.
Omschakelen: op zeer steile hellingen of met een losse ondergrond, ik hou ervan om een kronkelig pad en een hoek te nemen voor een paar stappen links en dan een paar stappen naar rechts.
Deze omschakeling is een veelgebruikt parcoursontwerp om steilheid te verminderen, zowel bergop als bergafwaarts.
Pas op voor losse oppervlakken: Als u naar beneden gaat, loopt u meer kans om te glijden op los grind of los vuil. Hoewel u misschien een bergafwaarts wilt versnellen, moet u voorzichtig zijn op natuurlijke oppervlakken.
Gebruik trekkingstokken: Stokken kunnen helpen een deel van de impact af te nemen als je bergafwaarts gaat, en geven je een beetje extra stabiliteit.
Het kan zijn dat u de lengte moet aanpassen wanneer u een afdaling start, omdat deze zich op de helling bevindt en langer moet zijn om in de juiste hoek te worden gebruikt.
Sneller kan beter zijn voor stabiliteit: Vreemd genoeg, kan het iets sneller gaan in plaats van een helling af te dalen, minder slip veroorzaken. Je balanssysteem schakelt automatisch in als je van een helling afkomt en als je op een losse rots slaat, sta je er meteen vanaf en naar de volgende. Dit is de parkour-techniek. Als je voorzichtige stappen zet, moet je bij elke stap zorgen voor een stabiel houvast en denk je erover na in plaats van een instinctieve balans te gebruiken.
Train niet alleen voor bergopwaarts lopen: als u zich voorbereidt op een lange wandeling die zowel omhoog als omlaag gaat, moet u beide doen. Beperk jezelf niet tot het doen van hellingtrainingen op een loopband of trapmachine, alleen bergopwaarts. Je moet ook trainen met een aanhoudende afdaling. Als je de Camino de Santiago gaat lopen, houd daar dan rekening mee.
Klagende knieën: Bergaf lopen kan kniepijn veroorzaken in een paar verschillende omstandigheden. Chondromalacia patella of runner’s knee kan pijn doen onder de knieschijf bij het afdalen of bergopwaarts.
Iliotibiaal bandwrijvingssyndroom kan pijn in de knie en de buitenzijde van de dij veroorzaken en kan erger zijn bij afdalingen. Knie-artrose is ook een oorzaak van kniepijn bij het afdalen.
Volgende: Hoe loopt u bergop
