Een liestrekking is een veelvoorkomende beschadiging van de spieren van de binnenkant van de dij. De spieren zelf, bekend als de adductoren, bestaan uit zes spieren die van het binnenste bekken naar het binnenste dijbeen lopen (dijbeen). Als deze spieren over hun grenzen worden uitgerekt, kan dit een belasting veroorzaken.
Minder ernstige spanningen resulteren in ongemak en ontsteking maar laten de spier anderszins intact. Meer ernstige spanningen scheuren de spier zelf, veroorzaken extreme pijn en interfereren met iemands mobiliteit en / of bewegingsbereik.
Deze verwondingen komen vaak voor bij sporters zoals sprinters, voetbalspelers, gewichtheffers en voetballers die moeten rennen, ontwijken, hurken, van richting moeten veranderen of zich abnormaal moeten voortplanten. Het kan ook gebeuren bij alledaagse sporters die niet goed uitrekken of zich opwarmen voordat ze een activiteit uitvoeren.
Wanneer moet u een arts raadplegen? Over littekenpijn
Een atleet herkent over het algemeen een liesbelasting op het moment dat deze zich voordoet. Als het niet ernstig is, zullen veel mensen het gewoon de tijd gunnen om te herstellen en te doen wat ze kunnen om zwellingen te verlichten. In ernstigere gevallen, waar het de mogelijkheid van de persoon om ’s nachts te lopen, staan of slapen belemmert, kan het letsel door een arts worden beoordeeld.
In zeldzame gevallen kan een liesbeschadiging resulteren in een volledige spierruptuur, een aandoening die een operatie kan vereisen om de gescheurde uiteinden weer aan te brengen. Voor het grootste deel echter, hebben zelfs ernstige stammen de neiging om goed te reageren op niet-operatieve behandeling en revalidatie; operatie wordt altijd als een laatste redmiddel beschouwd.
Als u een liezenstam ervaart en in staat bent om dit te doen, zij het met een beetje ongemak, zijn er vijf stappen die u moet nemen om het herstel te versnellen en complicaties te minimaliseren:
1 Stop alles en rust
‘Geen pijn, geen winst’ is gewoon slecht advies. Pijn is een waarschuwing dat er iets mis is. Het kan een rode vlag zijn die aangeeft dat je het een beetje moet koelen of een indicatie van iets ernstigers. Als er een spanning is, zul je het over het algemeen weten. Artsen hebben de neiging om deze verwondingen als volgt te beoordelen:
- Graad I: een lichte verwonding met minimaal tot geen handicap
- Graad II: een matige verwonding die grote bewegingen zoals rennen of springen belemmert
- Graad III: ernstig letsel dat gepaard gaat met lopen en gepaard gaat met pijn, zwelling, bloeduitstortingen en zelfs spasmen
Stop zodra u lijfpijn hebt gehad tijdens het trainen. Als het knagende pijntjes of pijn in de lies veroorzaakt, trek dan terug en laat het een beetje rusten.
Als er daarentegen acute pijn is, stop dan alles, ga zitten en gebruik de RICE-methode om de blessure te stabiliseren. De RICE-methode is een van de meest aanbevolen vormen van eerste hulp en omvat vier componenten: rust, ijs, compressie en elevatie van het letsel.
2 Ice to the Injury toepassen
Als u eenmaal bent gestopt met de activiteit, gaat u zitten of liggen. Het aanbrengen van ijs op de verwonding zal helpen de zwelling te verminderen en de bloedstroom te vertragen, wat de ontsteking en blauwe plekken verder kan verergeren.
Als je geen cold pack hebt maar in de buurt van een keuken bent, pak dan een bevroren zak erwten of vul een plastic zak met ijs. Maak geen algemene ijsafwijking en breng het pakket rechtstreeks op de huid aan. Overweeg liever het ijspak met stoffen of papieren handdoeken om bevriezing te voorkomen.
U moet het ijs van de verwonding niet langer dan 15 tot 20 minuten maximaal houden. Een goede vuistregel is om de eerste dag gedurende 15 minuten per uur ijs te maken. Hierna opnieuw aanbrengen wanneer dat nodig is om pijn en zwelling te helpen verlichten.
Raadpleeg een arts als de zwelling na drie dagen niet is gedaald.
3Gebruik een compressiewikkel om zwelling te minimaliseren
Het toepassen van een elastische compressiewikkel kan helpen pijn te verminderen en de zwelling te verminderen. Je kunt elastische bandages of speciale voorgesneden liesbanden gemakkelijk bij de meeste plaatselijke drogisterijen vinden. Wrap Wikkel het dijbeen na het aanbrengen van het ijs op de wond stevig en blijf ijs door het verband of tape. Wikkel het niet te strak omdat dit zwelling onder het letsel zelf kan veroorzaken. Je zult weten of het te strak is als er pijn is, een stekelige sensatie, gevoelloosheid of een koelte van de huid.
Compressie-wraps kunnen ook helpen bij het stabiliseren van de blessure als u ongeveer een week of zo naar de activiteit terugkeert.
Als u denkt dat u na drie dagen nog steeds een compressieverpakking nodig hebt, is het misschien tijd om naar een arts te gaan en de blessure te laten controleren.
4Perform zacht strekken
Licht strekken kan worden gestart zodra de zwelling is gezakt en de pijn onder controle is, meestal binnen een week of zo. Begin heel langzaam en verhoog voorzichtig het bewegingsbereik in heup en dij terwijl je verbetert.
Pas op dat u niet te lang rekt. Richt je in plaats daarvan op het laten openen van de liesstreek door de zwaartekracht te helpen. Een oefening als een zittende liesstrek (a.k.a. het vlinderrek) biedt een stabielere basis dan een staande houding. Blijf daar gewoon eerst twee gedurende vier minuten zitten zonder iets te forceren of zelfs maar te bewegen. Je zult er versteld van staan hoeveel de lies zal openen als je er gewoon tijd voor vrijmaakt. Als er pijn is, stop dan gewoon. Duw het niet.
Naarmate je sterker wordt en je begint je flexibiliteit terug te winnen, kun je beginnen uit te breiden naar uitgebreidere liesrekoefeningen.
5 Ga langzaam terug naar sport
Na een liesblessure is het belangrijk om de tijd te nemen voordat u terugkeert naar sport. Te snel starten kan het risico op hernieuwde verwonding of het ontwikkelen van chronische liespijn vergroten. Als je een chronische of herhaalde liesblessure hebt, doe dan alles om een gecertificeerde professional te zien die is gespecialiseerd in sportblessures. Deze kunnen het volgende omvatten:
Fysiotherapeuten die verwondingen behandelen op basis van de diagnose van een arts
- Chiropractors die zijn opgeleid om een verscheidenheid aan musculoskeletale aandoeningen te behandelen
- Gecertificeerde atletiektrainers die uitsluitend met atleten werken
