Het POLST is een relatief nieuw document waarin iemands levenseinde-wensen worden vermeld. POLST staat voor Physician’s Orders for Life-Sustaining Treatment. Het paradigma creëert nogal wat opschudding in de medische gemeenschap en laat veel beloften zien om ervoor te zorgen dat de wensen van een patiënt worden gevolgd.
Tot nu toe kon een persoon een Advance-richtlijn implementeren om aan te geven wat hun wensen zouden zijn aan het einde van hun leven.
Een Advance-richtlijn bevat over het algemeen informatie over het verlangen van een persoon om mechanisch geventileerd te worden, kunstmatig gevoed en zijn verlangen naar comfortzorg. Een Advance-richtlijn helpt echter weinig om een persoon te beschermen tegen ongewenste medische spoedeisende hulp zoals reanimatie of overbrenging naar een ziekenhuis. Een persoon zou een afzonderlijke Do not Resuscitate Order (DNR) nodig hebben om hem te beschermen tegen ongewenste borstcompressies, elektrische schokken en kunstmatige ademhaling.
Met het gebruik van een POLST-paradigma hebben nood- en medisch personeel duidelijke orders waarop acties moeten worden genomen in geval van een noodsituatie op basis van de wensen van de patiënt. Het omvat de wens van de patiënt om reanimatie te hebben of te weigeren, om naar een ziekenhuis te worden gebracht en om kunstmatige voeding te ontvangen. Het paradigma kan een persoon volgen waar hij ook gaat; het is geldig thuis, in een verpleeghuis, een langdurige zorginstelling en in het ziekenhuis.
Wat omvat de POLST?
Het POLST-paradigma heeft drie of vier secties (afhankelijk van de staat) waarin een persoon zijn of haar gewenste medische interventie kan kiezen:
- CPR
Een persoon kan ervoor kiezen om cardiopulmonale reanimatie (CPR) te laten uitvoeren. Als u deze optie kiest, kiest u in deel B voor ‘Volledige behandeling’. Als alternatief kan een persoon kiezen voor ‘Natuurlijke dood toestaan’, ook wel Do Not Attempt Resuscitation genoemd.
- Medische interventies
Een persoon heeft drie keuzes voor de mate van medische interventies die hij zou willen. De eerste keuze is ‘alleen comfortmaatregelen’, wat betekent dat alleen zorg wordt geboden die pijn en lijden verlicht. Als u deze optie kiest, betekent dit dat de persoon alleen naar een ziekenhuis wordt overgebracht als het lijden thuis niet kon worden verlicht.
De tweede keus is "Beperkte aanvullende interventies" die comfortverzorging vanaf de eerste keus omvat, maar die ook intraveneuze (IV) vloeistoffen en antibiotica kan omvatten. Er is een optie om te kiezen om NIET naar een ziekenhuis te worden overgebracht, tenzij het lijden thuis niet kan worden verlicht.
De derde keus is "Volledige behandeling." Als u voor deze optie kiest, moet u comfortverzorging, IV-vloeistoffen, antibiotica, CPR en alle andere intensieve medische zorg, inclusief overplaatsing naar een ziekenhuis, zoeken.
Er is een regel voor in deze sectie voor eventuele extra bestellingen. Patiënten kunnen met hun arts beslissen om het type IV-medicatie dat wordt gebruikt te beperken of kunnen ervoor kiezen specifiek te zijn met betrekking tot het type ademsteun dat zij willen.
- Antibiotica
In dit gedeelte kunnen patiënten bepalen wanneer en wanneer antibiotica moeten worden gebruikt om infecties te behandelen.
- Kunstmatig toegediende voeding
In dit gedeelte kan een persoon zijn of haar wens uitspreken om kunstmatig te worden gevoed, meestal via een neussonde (NG) voor kortdurend eten of via een maagbuis (die via de huid in de maag wordt ingebracht) voor de lange termijn. voeden. De keuzes omvatten ‘Geen kunstmatige voeding per buis’, wat vrij duidelijk is: ‘Bepaalde proefperiode van kunstmatige voeding per buis’, wat meestal betekent dat je kort kunstmatig moet voeden om te zien of er sprake is van verbetering in hun toestand, of ‘Langdurig kunstmatige voeding per buisje ", die meestal via een maagsonde wordt gedaan.
Hoe verschilt de POLST van een Advance-richtlijn?
Een Advance-richtlijn is bedoeld om instructies te geven over gewenste medische interventies als een persoon al een spoedbehandeling heeft gehad – meestal gericht op personeel van het ziekenhuis of verpleeghuis. De POLST is ontworpen om hulpdiensten te instrueren over welke acties moeten worden ondernomen terwijl u nog thuis bent.
Wie moet een POLST ondertekenen?
In alle staten waar het POLST wordt geaccepteerd en legaal is, moet een patiënt of zijn juridische beslisser voor de gezondheidszorg het formulier ondertekenen.
Een arts moet ook verklaren dat de beslissing die de patiënt neemt in overeenstemming is met zijn huidige medische toestand. Bijvoorbeeld, als een gezonde 30-jarige vrouw, zoals ikzelf, verzocht om natuurlijke dood, comfortmaatregelen alleen en geen kunstmatige voeding toe te staan, zou mijn arts (hopelijk) het formulier niet ondertekenen. In sommige staten kan een nurse practitioner (NP) of een arts-assistent (PA) het formulier wettelijk ondertekenen.
Iedereen met een chronische of levensbeperkende ziekte of iemand met gevorderde leeftijd moet een POLST-document overwegen. Als u wilt weten of uw staat het POLST-paradigma accepteert en gebruikt, bezoekt u de POLST-website.
