Hoewel de gemiddelde Amerikaan bang is voor de rantsoenering in de gezondheidszorg, zijn de meeste Amerikanen er niet van op de hoogte dat de rantsoenering van de gezondheidszorg al jarenlang stil in de Verenigde Staten plaatsvindt. Dit is niet iets nieuws, voortgebracht door de Affordable Care Act. Het is geen resultaat van Obamacare. Het is geen liberaal complot om ons te misleiden om te kiezen voor gesocialiseerde geneeskunde of universele dekking.
Integendeel, het kapitalisme heeft de Verenigde Staten langzaam en rustig de weg van de rantsoenering van de gezondheidszorg afgelegd.
Hoe heeft het kapitalisme de rantsoenering van de gezondheidszorg in de VS gestimuleerd?
Naarmate de kosten voor de gezondheidszorg in de VS stegen, werden de kosten van ziektekostenverzekering voor werknemers en hun gezinnen steeds lastiger voor bedrijven in de VS. Zelfs de federale overheid voelde de snufje van de toenemende kosten van de gezondheidszorg als het zag Medicare uitgaven te verhogen.
Bedrijven zochten naar minder dure opties voor ziektekostenverzekering voor werknemers. Ziektekostenverzekeringsmaatschappijen innoveerden om in de behoefte aan ziekteverzekering te voorzien die de zorgkosten in toom hield terwijl ze kwaliteitszorg verleende. Zorgverzekeraars hebben verschillende technieken gebruikt om de kosten te beheersen, een geheel nieuw genre van ziektekostenverzekeringsproducten en zorgaanbodmethoden te creëren die gezamenlijk bekend staan als managed care.
Het idee was dat de verzekeraar, door de geleverde zorg te beheren, ook de kosten van zorg zou beheren.
Als de verzekeraar de kosten van de gezondheidszorg laag zou kunnen houden, zou hij zijn ziekteverzekeringsproduct voor een lagere prijs dan de concurrentie kunnen verkopen. Verzekeraars die erin slaagden om een goede ziektekostenverzekering aan te bieden tegen redelijke premies, waren voorspoedig.
Consumenten (in dit geval bedrijven, de overheid en individuele burgers) eisten een product tegen redelijke prijzen.
De Amerikaanse ziektekostenverzekeringsmaatschappijen reageerden met innovatie en concurrentie. Dat is het kapitalisme in actie. Maar de innovatieve methoden die zorgverzekeraars gebruikten om de kosten onder controle te houden, waren stilletjes rantsoeneringstechnieken voor de gezondheidszorg in de hoofdstroom van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten.
Hoe de gezondheidszorg een rantsoenering heeft, is van invloed
De meeste verzekerden in de Verenigde Staten hebben een managed care gezondheidsplan zoals een HMO, EPO of PPO, dus de meeste mensen hebben een of andere vorm van rantsoen ervaren. Rantsoenering in de gezondheidszorg in de Verenigde Staten is niet zo flagrant als te zeggen: "Nee, u mag deze gezondheidszorg niet hebben." In plaats daarvan is de rantsoenering in de VS subtieler en presenteert het zich meestal in twee vormen:
- Beperking toegang tot bepaalde soorten gezondheidszorg of zorgaanbieders.
- Toenemende drempels voor gezondheidszorg om onbelangrijk gebruik, dure zorg of zorg die niet medisch noodzakelijk is te ontmoedigen.
Voorbeelden van hoe de gezondheidszorg wordt gerantsoeneerd in de Verenigde Staten door de toegang tot bepaalde soorten zorg of zorgaanbieders te beperken, zijn onder meer:
- Pre-autorisatie-eisen. In dit geval zal uw zorgverzekeraar weigeren te betalen voor gezondheidszorg als u de toestemming van de zorgverzekeraar niet hebt gekregen voordat u de zorg krijgt. Deze techniek is gebruikelijk in PPO’s.
- Een verwijzing van uw huisarts vragen voordat u een specialist bezoekt. In dit geval zal uw zorgverzekeraar weigeren de rekening voor een specialist te betalen als uw PCP u niet naar de specialist heeft verwezen. Dit komt vaak voor bij HMO’s.
- Geneesmiddelenformules. De meeste managed care-gezondheidsplannen beperken de dekking tot een lijst met bepaalde geneesmiddelen. Als uw arts een medicijn voorschrijft dat niet op het formularium van uw gezondheidsplan staat, betaalt uw gezondheidsplan daar niet voor.
- Beperkende providernetwerken dat u alleen in-netwerkproviders voor uw gezondheidszorg moet gebruiken als u wilt dat uw zorgverzekeraar uw zorg betaalt. Dit komt veel voor in HMO’s en EPO’s.
- De wachtlijst voor een orgaantransplantatie. Zorgverzekeringsmaatschappijen zijn niet de bron van alle rantsoeneringen in de gezondheidszorg in de Verenigde Staten. Bijvoorbeeld, gedoneerde organen zijn een kostbaar en beperkt goed; niet iedereen die er een nodig heeft, kan op de wachtlijst komen voor een kans om een orgel te ontvangen. Organen worden gerantsoeneerd.
Voorbeelden van hoe de gezondheidszorg wordt gerantsoeneerd in de Verenigde Staten door de belemmeringen voor zorg te vergroten, zijn:
- Kostendeling. Het verhogen van de aftrekbare bedragen, de risicovergoedingspercentages en de copayment-vereisten maken het voor zorgconsumenten allemaal moeilijker om toegang tot zorg te krijgen, omdat de consument eerst geld moet verzinnen. Kostenverdelingsvereisten komen bovenop de maandelijkse premie die consumenten betalen om een ziekteverzekering te kopen. Elke dollar die iemand moet betalen om zorg te krijgen, vergroot de kans dat hij of zij de zorg niet kan betalen. Evenzo verlaagt elke dollar van het delen van de kosten het aantal mensen dat toegang krijgt tot die bepaalde gezondheidszorg.
- Het in rekening brengen van ziektekostenverzekeringen en gezondheidszorg is misschien wel het eenvoudigste voorbeeld van rantsoenering in de gezondheidszorg. In feite is het in rekening brengen van gezondheidszorg en ziekteverzekering van het grootste belang voor de rantsoenering van de gezondheidszorg op basis van het feit of iemand het zich kan veroorloven te betalen. Degenen die ervoor kunnen betalen, krijgen zorg; degenen die niet kunnen betalen, krijgen geen zorg. Het is economisch rantsoeneren.
Merk op dat de ziekteverzekeringspremies van de Affordable Care Act tot doel hebben deze laatste vorm van rantsoenering te verminderen door financiële steun te geven aan diegenen die het zich niet kunnen veroorloven om een ziekteverzekering alleen te kopen.
Is de gezondheidszorg rantsoenerend slecht, goed of een noodzakelijk kwaad?
Hoewel we al jaren gezondheidszorg in de Verenigde Staten rantsoeneren, is het idee van rantsoenering in de gezondheidszorg nog steeds verwerpelijk in de Verenigde Staten. Sarah Palin tikte dat gevoel in toen ze beweerde dat de Affordable Care Act ‘doodspanels’ zou creëren die zouden beslissen wie er voor zorg zou zorgen en die zonder verzorging zou sterven.
Het zou mooi zijn als de wereld onbeperkte middelen had en iedereen alles kon hebben wat ze wilden. Dat is echter niet de wereld waarin we leven. Het harde feit is dat gezondheidszorg een handelswaar is; geld is een handelsartikel.
Artsen en verpleegkundigen bieden gezondheidszorg als een manier om geld te verdienen, om hun gezin te onderhouden, om hun rekeningen te betalen. Farmaceutische bedrijven maken medicijnen die ze met winst kunnen verkopen. Als een bedrijf geen winst maakt, gaat het failliet en zal er volgend jaar geen drugs meer zijn . Veel mensen vinden dat gezondheidszorg de uitzondering op het kapitalisme moet zijn, het zou een fundamenteel mensenrecht moeten zijn dat iedereen wordt geboden omdat mensen niet zonder gezondheidszorg kunnen leven. In de Verenigde Staten kunnen veel dingen die mensen niet kunnen leven zonder economisch gerantsoeneerd worden.
Mensen kunnen niet leven zonder voedsel, maar we moeten eten betalen in de supermarkt. Degenen die voedselstempels gebruiken, moeten de door de overheid verstrekte middelen zorgvuldig rantsoeneren, zodat ze niet zonder voedsel komen te zitten. Mensen kunnen niet leven zonder beschutting tegen de elementen, maar we moeten betalen voor huisvesting en kleding. Degenen die niet kunnen betalen lijden.
Is de rantsoenering in de gezondheidszorg slecht? In sommige opzichten, ja. Mensen lijden als ze hun zorg uitstellen die ze zich niet kunnen veroorloven of wanneer ze zonder gezondheidszorg gaan.
Is de rantsoenering in de gezondheidszorg goed? In sommige opzichten, ja. Rantsoeningszorg helpt ons om onze beperkte middelen verstandiger te gebruiken, te kiezen en te kiezen tussen opties en alleen de zorg te krijgen die echt nodig is.
Uiteindelijk is rantsoenering in de gezondheidszorg een noodzakelijk kwaad. We leven ermee sinds onze voorouders de dorpsarts met kippen betaalden. We leven er nu mee wanneer we onze MRI-scan moeten laten pre-autoriseren door ons gezondheidsplan. We zullen er in de toekomst mee leven zolang tijd en geld eindige middelen zijn.
