Alsof het niet moeilijk is om uw echtgenoot ziek te zien worden, om te zien dat uw echtgenoot het vermogen om zelfstandig te functioneren verliest of om uw echtgenoot van u weg te laten gaan, moet ook nadenken over of het doen van wat goed is voor uw man of vrouw, dat wil zeggen, ze in een verpleeghuis te plaatsen, u financieel zal ruïneren.
De meeste ouderen kunnen de verpleeghuiszorg niet betalen, niet alleen.
De gemiddelde maandelijkse kosten voor een gedeelde kamer zijn $ 6,692 per maand of $ 80,304 per jaar. Voor een privékamer is deze nog hoger met $ 7.604 per maand. Dat is maar liefst $ 91,248 per jaar!
Omdat Medicare geen betrekking heeft op langdurige verpleeghuiszorg en weinig mensen zich een langdurige zorgverzekering kunnen veroorloven, laten veel Amerikanen zich tot Medicaid wenden. Om in aanmerking te komen voor Medicaid, tenminste als het gaat om verpleeghuiszorg of langdurige thuiszorg, is het gebaseerd op uw vermogen als koppel.
Dit is waar Medicaid-planning essentieel wordt. Hoe kun je genoeg vermogen hebben voor je partner om je te kwalificeren, maar heb je nog steeds voldoende middelen om in de gemeenschap te leven?
Wat betekent het om de ‘gemeenschapspaar’ te zijn?
Als het gaat om verzorging van verpleeghuizen, kijkt Medicaid naar uw vermogen, d.w.z. wat u bezit en inkomen, d.w.z. wat u verdient, anders. Eenvoudig gezegd, ze bekijken uw vermogen samen als een paar, maar ze bekijken uw inkomsten afzonderlijk als individuen.
Voordat de wetgeving in 1988 kwam, kreeg de echtgenoot die in de gemeenschap bleef wonen, een financiële klap. Om in aanmerking te komen voor Medicaid, zouden getrouwde stellen hun vermogen moeten verspillen, vaak door hun levenslange besparingen te vernietigen. Dit leidde ertoe dat de gemeenschapsgenoote met weinig middelen achterbleef om de eindjes aan elkaar te knopen.
Er zijn nu beschermende maatregelen voor de gemeenschapsgeno (o) t (e) om te beschermen tegen verarming van de partner.
Terwijl elke staat zijn eigen normen en limieten vaststelt, geeft de federale overheid richtlijnen voor deze Medicaid-beschermingen. Deze worden hieronder beschreven. Raadpleeg uw staat Medicaid-programma voor specifieke informatie met betrekking tot uw staat.
U moet ook in gedachten houden dat de huidige GOP-administratie op zoek is naar een hervorming van het Medicaid-programma. Zouden de voorgestelde veranderingen deze huwelijksbescherming beïnvloeden of zelfs volledig elimineren?
Bescherming van uw activa
Cash, 401Ks, 403Bs, annuities (contante waarde voordat ze zijn geannuitiseerd), brokerage-accounts, obligaties, depositocertificaten, betaalrekeningen, verzekeringspolissen (contante waarde van meer dan $ 1.500), investeringen, IRA’s, Keogh-plannen, geldmarktrekeningen, beleggingsfondsen, niet-vrijgesteld onroerend goed (meer hieronder), niet-vrijgestelde voertuigen, promessen, spaarrekeningen en aandelen – al deze activa tellen mee voor uw in aanmerking komende Medicaid.
In feite tellen de meeste dingen die u kunt omzetten in onmiddellijk contant geld als activa. Zelfs terugbetaalde deposito’s, zoals vooraf betaalde huur en vooraf betaalde voorzieningen, zijn mogelijk inbegrepen.
In 2017 moeten uw activa gelijk zijn aan of minder dan $ 2000 om in aanmerking te komen voor langdurige zorg via Medicaid.
Gelukkig mag de gemeenschapsgenote meer vermogen aanhouden dan dat. In feite kunnen ze de helft van de beschikbare bronnen houden tot het bedrag dat is vastgesteld in de Community Spouse Resource Allowance (CSRA) van hun staat. Dit bedrag wordt berekend op basis van de datum "momentopname", de datum waarop de gehandicapte echtgenoot in het ziekenhuis wordt opgenomen of langdurige zorg van ten minste 30 dagen initieert.
Voorbeeld 1: als een echtpaar $ 100.000 aan kwalificerende activa heeft op de datum van de momentopname, komt de echtgenoot die langdurige zorg verleent in aanmerking als zijn / haar vermogen wordt verlaagd tot $ 2.000 en de community-echtgenoot tot $ 50.000 (de helft van de $ 100.000).
De werkelijke CSRA wordt bepaald door elke staat, maar de federale regering stelt elk jaar de onder- en bovengrens in, waarbij de inflatie wordt aangepast. In 2017 bedraagt het federale minimum van CSRA $ 24.180 en het federale maximum $ 120.900.
Als in het bovenstaande voorbeeld de staat de minimale CSRA gebruikte, zou de community-partner het volledige bedrag van $ 50.000 niet kunnen houden. Ze zouden hun vermogen naar $ 24.180 moeten besteden. Als ze echter in een staat woonden die de maximale CSRA aanbood, konden ze het volledige bedrag van $ 50.000 aan activa behouden, maar niet meer.
Uw inkomen beschermen
Het inkomen dat meetelt voor de acceptatie door Medicaid omvat annuïteiten, pensioenen, huurinkomsten, lonen en sociale uitkeringen. In tegenstelling tot uw vermogen heeft uw persoonlijk inkomen echter geen invloed op de geschiktheid van uw echtgenoot en hoeft u uw inkomsten niet bij te dragen aan hun Medicaid-uitgaven.
Dat betekent niet dat uw inkomen niet in het spel komt. Per slot van rekening bent u mogelijk afhankelijk geweest van het inkomen van uw echtgenoot voor het dagelijks leven. Zodra uw echtgenoot op Medicaid is en langdurige zorg ontvangt, is al hun inkomen minus een toeslag voor persoonlijke behoeften bij een minimum van $ 30 (nauwelijks genoeg voor kleding, een maaltijd, of om een verjaardagscadeau te kopen) en de kosten van medische zorg. kosten die zij maken – wordt verwacht rechtstreeks naar het verpleeghuis te gaan. Waar blijft u of uw gezinsleden afhankelijk van dat inkomen?
De minimale maandelijkse onderhoudsbehoefte (MMMNA) is het minimuminkomen dat uw staat bepaalt dat aanvaardbaar is om te voldoen aan de levensstandaard van de partner in de gemeenschap. Helaas is de uitkering gebaseerd op federale armoedeniveaus en is deze mogelijk niet altijd toereikend om te voorzien in de behoeften van oudere echtgenoten.
Als u minder verdient dan de MMMNA, heeft u recht op een deel van het inkomen van uw echtgenoot om dat kritieke bedrag te bereiken.
Voorbeeld 2: een echtpaar heeft een gezamenlijk inkomen van $ 3.000 per maand, $ 2.000 van de geïnstitutionaliseerde echtgenoot en $ 1.000 van de gemeenschapsgeno (o) t (e). Met een door de staat ingesteld MMMNA van $ 2.200, moet Medicaid toestaan dat $ 1.200 van het inkomen van de geïnstitutionaliseerde echtgenoot wordt toegewezen aan de gemeenschapsgeno ($ 2.200 minus $ 1.000). Dit laat de geïnstitutionaliseerde echtgenoot het verpleeghuis $ 770 per maand betalen ($ 2.000 minus $ 1.200 minus een toeslag voor persoonlijke behoeften van $ 30).
Voor 2017 is de MMMNA ingesteld op $ 2.030 in alle staten, behalve in Alaska en Hawaï, waar deze is ingesteld op respectievelijk $ 2.536,25 en $ 2,333,75. Het maximum is vastgesteld op $ 3.022,50. Uw staat kan ervoor kiezen om elke waarde tussenin te gebruiken.
Uw huis beschermen
Medicaid neemt uw woning niet op als onderdeel van uw vermogen, althans niet altijd. In plaats daarvan gebruiken ze home equity-limieten om te bepalen of u in aanmerking komt.
Een primaire woning tot $ 560.000 aan aandelen is uitgesloten van uw telbare activa. Sommige staten verhogen die eigen vermogenslimiet tot $ 840.000. De vangst is dat de geïnstitutionaliseerde echtgenoot van plan is om in de toekomst naar huis terug te keren. Afhankelijk van de staat waarin u woont, kan het Medicaid-programma de bewijslast op u leggen om de werkelijke waarschijnlijkheid te tonen dat u naar huis zult terugkeren. Als die kwalificaties niet worden vervuld, kunnen ze een pand op je huis leggen terwijl je in het verpleeghuis bent. Een retentierecht kan echter niet worden geplaatst als een gemeenschapsverwant, een kind jonger dan 21 jaar, een blind of gehandicapt kind, of een broer of zus die gelijkheid in het huis heeft, daar woont.
De vermogenslimieten zijn gebaseerd op de reële marktwaarde minus het bedrag dat u op de hypotheek hebt. Als u het eigendom van de woning deelt, is uw eigen vermogen de helft van dat bedrag.
Voorbeeld 3: Als u zelf een huis bezit met een redelijke marktwaarde van $ 600.000 in een staat met een limiet van $ 560.000, dan telt $ 40.000 mee voor uw vermogen. Als u 100.000 dollar verschuldigd was voor uw hypotheek, zou uw eigen vermogen worden teruggebracht tot $ 500.000, en zou uw huis niet meetellen voor uw in aanmerking komende Medicaid.
Voorbeeld 4: Als u het eigendom van een huis deelt met een eerlijke marktwaarde van $ 600.000 in een staat met een limiet van $ 560.000, is uw eigen vermogen eigenlijk $ 300.000, de helft van de marktwaarde. Uw huis zou niet meetellen voor uw in aanmerking komende Medicaid omdat uw aandeel onder de limiet voor eigen vermogen van het huishouden valt.
Zoals met de meeste wetgeving, zijn er uitzonderingen op de regel. Als een gemeenschapsgeno (o) t (e) of een kind van de geïnstitutionaliseerde echtgenoot – specifiek een kind dat jonger is dan 21 jaar, die blind is of anderszins een langdurige handicap heeft – in het huis woont, zijn er geen limieten voor thuisgelijkheid om te overwegen . De residentie telt niet mee voor uw geschiktheid, ongeacht de waarde ervan.
Met de stijgende kosten van verpleeghuiskosten, is het geen verrassing dat Medicaid kosten probeert te recupereren via haar Herstelprogramma voor Medicaid Estate. In het geval dat de geïnstitutionaliseerde echtgenoot overlijdt, behoudt Medicaid zich het recht voor om betalingen te vorderen via hun nalatenschap, maar nogmaals, er zijn beschermingen van kracht. Staten mogen zich niet herstellen van de nalatenschappen van begunstigden wanneer zij worden overleefd door een gemeenschapsgezin, een kind jonger dan 21 jaar, of een kind met blindheid of een langdurige handicap.
Een woord van heel dichtbij
Er is meer om uw echtgenoot in een verpleeghuis te plaatsen dan om Medicaid aan te vragen. Uw vermogen, niet alleen die van uw echtgenoot, bepaalt immers of zij in aanmerking komen. Als u afhankelijk bent van het inkomen van uw echtgenoot, waar blijft u dan zitten? Uw financiële toekomst kan op het spel staan. Het is in uw eigen belang om met een juridische professional die gespecialiseerd is in Medicaid in uw land te praten en te bepalen hoe u uw vermogen het best kunt beschermen.
