Wanneer het tijd is om te bepalen wat uw wensen zijn om het levenseinde te beheren, zijn hier de vragen die u moet beantwoorden, samen met middelen om uw eigen antwoorden te bepalen .
1. Wie wil u aanwijzen om medische beslissingen te nemen wanneer u niet in staat bent ze te maken?
Deze persoon, uw zorgverzekeraar of medische volmacht genoemd, is de persoon waarvan u weet dat deze beslissingen zal nemen zoals u dat wilt en die het gemakkelijkst aan uw bed kunnen staan, indien nodig.
Uw volmacht moet beslissingen voor u nemen als u in coma verkeert, plotseling een hartaanval krijgt of een beroerte krijgt, een andere slopende gebeurtenis meemaakt en niet kunt spreken. Naast uw primaire vertegenwoordiger, wilt u aangeven wie uw tweede keuze vertegenwoordiger moet zijn.
- Caring Connections: zorgagenten: kiezen voor één en één zijn
2. Wat voor soort medische behandeling wil je, of niet?
- Moet u in leven worden gehouden met een beademingsapparaat (ademhalingsapparaat) of met een slang die u voedt of u kunstmatig vloeistof toedient? Onder welke omstandigheden?
- Als uw ademhaling stopt of uw hart stopt met kloppen, wilt u dan gereanimeerd worden? Onder welke omstandigheden?
- Als u veel pijn hebt en geen duidelijke beslissingen kunt nemen, wetende dat u hoge doses pijnstillers toegediend krijgt, wilt u dan dat die pijn verlicht wordt?
Dit zijn moeilijke vragen en niet gemakkelijk te beantwoorden. Vaak zijn de antwoorden voorzien van restricties zoals: "Ik wil geen voedingsslang TENZIJ er een goede kans is dat het slechts tijdelijk is." De meeste bronnen suggereren dat hoe specifieker de antwoorden op deze vragen zijn, des te moeilijker het is om te bepalen of aan de criteria wordt voldaan.
Je hebt misschien heel sterke gevoelens over of je in leven wilt blijven, zelfs als je wist dat de uiteindelijke uitkomst de dood zou zijn. Het is mogelijk dat je eerder dan later de dood kiest. Of misschien ben je heel duidelijk over je gevoelens, maar weet je niet hoe ze op papier kunnen worden uitgedrukt.
Daarom is het zo belangrijk om dit soort gedachten en gevoelens te bespreken met anderen wier mening je waardeert en vertrouwt.
Misschien wilt u gaan zitten met andere geliefden, geestelijken, een vertrouwde medisch adviseur of zelfs een advocaat om er zeker van te zijn dat u alle vragen en potentiële positieve kanten en valkuilen van de antwoorden doorneemt.
Hier zijn enkele bronnen om u te helpen deze moeilijke vragen te beantwoorden:
- Een overzicht van hydratatie en voeding van de American Academy of Family Physicians
- Informatie over het maken van hydratatie, voeding en ademhalingskeuzes van de Family Caregiver Alliance
3. Als u de reikwijdte bereikt Einde van je leven, Wil je thuis sterven of is er een zorg voor het hospice, inclusief palliatieve zorg, een optie voor jou?
Vele jaren geleden stierven de meeste mensen thuis omdat dat hun enige optie was. Naarmate ziekenhuizen meer onderdeel werden van de zorg aan het levenseinde aan het einde van hun leven, begonnen mensen de dood in ziekenhuizen te vrezen, omdat ze het te steriel en onpersoonlijk vonden. Ze zouden hun families smeken hen thuis te laten sterven.
In recentere jaren is er een ontwikkeling in de richting van hospice en palliatieve zorg gegroeid. Hospice is zowel een faciliteit als een houding ten opzichte van zorg aan het levenseinde, en biedt patiënten en hun families de dood met waardigheid, respect, pijnbeheersing en comfort.
Het verschil tussen ziekenhuizen en hospice is het verschil tussen curatieve zorg en palliatieve zorg.
Curatieve zorg is een behandeling met de bedoeling de symptomen te verbeteren, terwijl palliatieve zorg is gericht op het verminderen van pijn en ongemak met de bedoeling het leed van een patiënt te verminderen.
Veel ziekenhuizen en verpleeghuizen bieden hospice- en palliatieve zorgdiensten binnen hun faciliteiten. De meeste verzekeringspolissen, plus Medicare en Medicaid, betalen alle of een deel van de behandelingskosten voor patiënten die deze diensten ontvangen.
In de loop der jaren hebben we meer en meer gehoord over het recht om te sterven, ook wel dood met waardigheid genoemd, waarbij mensen ervoor kiezen om op hun eigen voorwaarden te sterven, in hun eigen tijdsbestek. Wetten zijn begonnen om de legaliteit ervan aan te pakken, maar niet iedereen wacht op het uitvaardigen van wetten.
Als u uw beslissingen neemt over waar en hoe u de voorkeur geeft aan uw laatste dagen om geleefd te worden, overweeg dan informatie uit de volgende bronnen:
- Een gids voor palliatieve zorg
- De nationale organisatie voor armenzorg en palliatieve zorg
- The National Hospice Foundation
4. Once You Die , Ben je bereid of niet bereid om je organen of weefsels te doneren aan andere mensen waarvan de kwaliteit van leven zal worden verbeterd door hun gebruik.
Zou je bereid of bereid zijn om je hele lichaam te doneren om te worden gestudeerd aan een academische medische universiteit door onderzoekers, artsen en studenten?
Veel mensen verminderen hun stress over de gedachte aan doodgaan wanneer ze overwegen of het mogelijk is het leven van anderen te verbeteren door middel van orgaandonatie of donatie van het hele lichaam. Een blinde helpen zien, een lever leveren aan iemand met een ziekte of een huid doneren aan een kind dat verbrand is, is een onbaatzuchtige gave die verder gaat dan het leven van de donor zelf.
Anderen maken bezwaar tegen het vooruitzicht van een donatie, soms vanwege religieuze redenen en soms "alleen maar omdat." Vragen over het punt van de dood – wanneer en hoe het wordt bepaald – roepen vragen op over orgaanverwijdering, genaamd ‘oogsten’, en op welk moment in de doodsverklaring die plaatsvindt.
Zodra u deze beslissingen hebt genomen, kunt u beginnen met de volgende stap, waarbij u uw antwoorden opslaat in de juiste documenten.
