Een relatief nieuw gebied van IBS-onderzoek was een focus op het gebruik van antibiotica als een potentiële behandeling. Niet alle antibiotica worden geacht nuttig te zijn voor IBS, alleen diegenen die niet worden geabsorbeerd door de maag en daarom een effect kunnen hebben op bacteriën in de dunne en dikke darm. Wanneer voorgeschreven als een behandeling voor IBS, worden antibiotica alleen op korte termijn gebruikt.
Waarom worden antibiotica gebruikt voor IBS?
Het gebruik van antibiotica voor IBS ontstond wanneer onderzoekers naar overeenkomsten tussen IBS en bacteriële overgroei in dunne darm (SIBO) keken. SIBO is een aandoening waarbij overtollige bacteriën worden gevonden in de dunne darm. Met behulp van waterstof-ademtesten hebben onderzoekers ontdekt dat een bepaalde subgroep van IBS-patiënten leed aan SIBO. Niet-absorbeerbare antibiotica werden vervolgens getest op hun effecten op IBS-symptomen.
Welke soorten worden gebruikt?
De volgende antibiotica zijn getest op hun effectiviteit bij de behandeling van IBS:
- Rifaximin (Xifaxan)
- Neomycine
- Claritromycine (Biaxin)
- Metronidazol (Flagyl)
Zijn ze werkzaam?
Van de bovengenoemde antibiotica is Xifaxin het enige medicijn waarvan consistent is aangetoond dat het superieur is aan placebo bij het verlichten van de symptomen bij een subgroep van IBS-patiënten. Xifaxan lijkt het meest effectief in het verlichten van symptomen van een opgeblazen gevoel en diarree.
Xifaxan wordt over het algemeen goed verdragen en er zijn geen ernstige bijwerkingen geconstateerd.
De bottom line
Vanaf nu is alleen Xifaxan goedgekeurd door de FDA als een behandeling voor niet-constipatie-IBS. Het is belangrijk om te weten dat de meeste van de tot op heden uitgevoerde onderzoeken naar het gebruik van antibiotica voor PDS van korte duur zijn geweest.
Verder onderzoek moet worden uitgevoerd om de veiligheid en effectiviteit van deze medicijnen op de lange termijn te beoordelen, en om patiënten beter te identificeren die het meeste baat hebben bij dit type behandeling.
