Wat veroorzaakt schaalduivel of gekruiste ogen?

Strabismus is een groep aandoeningen waarbij een of beide ogen niet zijn uitgelijnd of in exact dezelfde richting wijzen. Als een oog niet op hetzelfde doelwit is gericht als het andere oog, zullen er twee beelden ontstaan die dubbelzien veroorzaken. Hoewel scheelzien meestal voorkomt in de kindertijd of in de vroege kindertijd, kunnen volwassenen ook scheelzien ontwikkelen.

Wat veroorzaakt de ogen om gekruist te worden?

Mensen hebben zes oogspieren per oog die oogbewegingen mogelijk maken.

Deze spieren ontvangen constant zenuwsignalen van de hersenen die de oogbeweging regelen en de ogen in staat stellen bewegingen samen te coördineren, zodat beide ogen op hetzelfde doelwit gericht zijn. Als de informatie die wordt ontvangen van deze zenuwimpulsen onjuist is, kan het oog naar binnen, naar buiten, naar boven of naar beneden gaan. Het kan één oog of beide ogen beïnvloeden. Het aangedane oog kan constant of met tussenpozen inademen en kan erger worden in tijden van vermoeidheid of ziekte. In sommige gevallen kan strabismus optreden vanwege een beperking of onjuiste ontwikkeling van een ligament.

Het goed gebruiken van beide ogen is belangrijk voor een goede dieptewaarneming. Als één oog niet wordt gebruikt, is de dieptewaarneming beperkt. Als een oog niet op hetzelfde doelwit gericht is, kan dit leiden tot dubbelzien. Om twee afbeeldingen te kunnen zien, kunnen de hersenen een van de afbeeldingen onderdrukken, zodat u slechts één afbeelding ziet. De hersenen leren snel om de tweede afbeelding te negeren.

Soorten Strabismus

Strabismus heeft een naam volgens de richting waarin het oog afwijkt.

Esotropia treedt op wanneer een oog naar binnen draait.
Exotropia treedt op wanneer een oog naar buiten draait.
Hypertropie treedt op wanneer een oog naar boven wijst.
Hypotropie treedt op wanneer een oog naar beneden draait.

Oorzaken

Sommige soorten strabismus worden veroorzaakt door abnormale ontwikkeling van het binoculaire systeem in de hersenen.

Dankzij het accommoderende systeem (focusseersysteem) kunnen onze ogen de kracht en focus wijzigen, zodat objecten ongeacht de afstand vrij blijven. Het verrekijker / uitlijnsysteem bepaalt hoe onze ogen samenwerken. Als we ver weg kijken, zijn onze ogen recht. Wanneer we iets heel dichtbij bekijken, komen onze ogen samen of keren ze naar binnen en vergroten onze ogen hun scherpstellingsvermogen. Als we terugkijken naar een afstand, ontspannen we onze scherpstellingskracht en worden de ogen weer recht.

Jonge kinderen hebben enorme hoeveelheden focusvermogen. Als gevolg hiervan, wanneer een kind een grote hoeveelheid niet-gecorrigeerde verziendheid heeft, probeert het kind dingen duidelijk te maken door extreem hard te focussen. Om dat te bereiken, moeten ze veel focussen om het ongecorrigeerde zichtprobleem te compenseren. Wanneer ze zo veel scherpstellen, krijgen de verrekijker en het scherpstellingssysteem gemengde signalen. Gewoonlijk zal één oog binnenvallen. Dit wordt esotropia genoemd.

Het scherpstellingssysteem zal ook signalen naar de oogspieren sturen om de ogen naar binnen toe te convergeren. Wanneer de ogen gedwongen worden om zo veel te focussen, gaan er abnormale signalen naar de oogspieren waardoor één oog binnenkomt en gekruist wordt. Sommige kinderen compenseren misschien niet en hun ogen keren niet naar binnen, maar ze zullen een heel slecht zicht hebben, omdat ze niet teveel focussen.

Hun hersenen kiezen ervoor om de spieren recht te houden, maar ze zien een zeer wazig beeld.

Andere soorten scheelzien, zoals exotropia, soms ook wel wall-eyed of een wonder eye genoemd, kunnen worden veroorzaakt door een groot verschil in de brekingsstatus van het oog tussen de twee ogen. Wanneer een oog een groot recept heeft en het andere oog niet, kunnen de hersenen het oog begunstigen dat een veel kleiner of kleiner zichtprobleem heeft. Wanneer het oog gedurende lange tijd niet wordt gebruikt, is er geen sensorische input.

Met andere woorden, de hersenen gebruiken dat oog niet. Dientengevolge, kan het oog naar buiten beginnen te dwalen. Dit gebeurt ook wanneer een persoon een oogziekte heeft die al lang bestaande verminderde visie veroorzaakt.

Het brein ontvangt geen goede informatie van dat oog en het kan naar buiten toe afdwalen. In veel gevallen van exotropie bij kinderen is er geen opspoorbare oorzaak.

Verticale afwijkingen, waarbij één oog omhoog of één oog naar beneden is, worden vaak veroorzaakt door een verlamming in de vierde hersenzenuw. Een verlamming wordt vaak veroorzaakt door trauma, een beroerte naar de spier of zenuw en, zeldzamer, een tumor. Verticale strabismus kan ook worden veroorzaakt door neurologische problemen, schildklieraandoeningen en fibrose of littekens die soms deel uitmaken van oogspier syndromen waarmee mensen worden geboren, zoals Duane’s retractiesyndroom.

Tijdelijke of valse scheelziendheid

Ouders zien vaak intermitterende oogkruising bij hun baby’s, meestal tijdens de eerste zes maanden. Dit is een teken van normale ontwikkeling en is gewoon een teken van kinderen die leren hun ogen samen te gebruiken. Dit intermitterende kruis is echter vrij zeldzaam na zes maanden en als het na die tijd wordt gezien, moeten ouders advies inwinnen bij hun kinderarts of optometrist of oogarts voor kinderen.

De term pseudo-strabismus wordt gegeven aan bepaalde baby’s en jonge kinderen die alleen lijken te hebben gekruist ogen. Dit wordt gezien in bepaalde etnische groepen waar de brug van de neus platter is dan gemiddeld of de extra huid de binnenhoek van de ogen bedekt. Deze extra huid wordt epicantische plooien genoemd. Dit geeft soms de indruk van enigszins gekruiste ogen en verdwijnt meestal als het gezicht van het kind groeit.

Behandeling

Strabismus wordt op verschillende manieren behandeld. Uw oogarts zal het beste behandelplan voor u kunnen bepalen.

Brillen – Wanneer een kind accommoderende esotropia ontwikkelt als gevolg van over-focussering van de ogen om te compenseren voor hun grote hoeveelheid niet-gecorrigeerde verziendheid, is de behandeling eenvoudigweg om het zichtprobleem van het kind volledig te corrigeren. Nadat het juiste lenzenvloeistofrecept is gedragen, zal het oog niet meer over-focussen en zullen de ogen zich vaak meteen rechttrekken. Het corrigeren van het zichtprobleem elimineert vaak het grootste deel van de afwijking, maar het kan nog steeds voorkomen bij het convergeren van de ogen tijdens het lezen. In dit geval wordt een bifocale lens voorgeschreven om extra vermogen te geven.
Prisma – Prisma is een type lens dat licht in een bepaalde richting buigt. Oogartsen kunnen een prisma voorschrijven om objecten naar een positie te verplaatsen die de drager in staat stelt beelden te laten samensmelten zodat er geen dubbel zicht is. Dit is cruciaal voor sommige patiënten die dubbelzien ervaren als gevolg van scheelzien. In bepaalde gevallen kan het tegenovergestelde krachtprisma worden voorgeschreven om het cosmetische uiterlijk van scheelzien te verbeteren.
Vision Therapy – Vision Therapy (VT) omvat een groot aantal verschillende technieken om scheelzien te corrigeren of om de persoon die lijdt aan scheelzien te laten leren wanneer een oog afwijkt, zodat zij kunnen leren hun oogspieren te gebruiken om het te minimaliseren. Soms worden bepaalde machines en computerprogramma’s gebruikt om de persoon gedragsfeedback te geven om de oogspierafwijking te beheersen. Andere keren worden specifieke oogspieroefeningen uitgevoerd om de oogspieren te versterken. VT is zeer succesvol in exotropie en kleine esotropia-afwijkingen, maar niet zo succesvol in grote hoeveelheden esotropia.
Chirurgie – Oogspieroperaties voor scheelzien zijn in de meeste gevallen zeer succesvol. Oogchirurgen die gespecialiseerd zijn in oogspierchirurgie maken gebruik van een verscheidenheid aan technieken waarbij de oogspieren worden verkort of verplaatst. Verstelbare hechtingen worden gebruikt om de oogspiercorrectie direct na de operatie af te stellen.
Botox – Botulinumtoxine wordt direct in een van de spieren geïnjecteerd die de oogbeweging regelt. Dit blokkeert tijdelijk de zenuwimpuls en zorgt ervoor dat de spier verlamd raakt. Deze spier ontspant en de andere oogspieren nemen de speling op om het oog recht te trekken. Injecties voor strabismus was een van de eerste toepassingen van Botox in de gezondheidszorg.