Vooral tijdens het vakantieseizoen, of tijdens bruiloften, diploma-uitreikingen of andere feestelijkheden waarbij alcohol wordt genuttigd, is het niet ongebruikelijk voor anderszins gezonde jonge mensen om afleveringen van atriale fibrillatie te ontwikkelen. Het begin van atriale fibrillatie na dergelijke vieringen is een aandoening die algemeen bekend staat als ‘vakantiehart’.
Atriumfibrilleren en vakantied Hart
Atriale fibrillatie is een vrij vaak voorkomende hartritmestoornis die vaak significante symptomen veroorzaakt, vooral lichte moeheid en hartkloppingen.
De belangrijkste betekenis van atriale fibrillatie is echter dat dit kan leiden tot een beroerte. Meer specifiek is atriale fibrillatie een snelle en onregelmatige hartritmestoornis veroorzaakt door chaotische elektrische impulsen in de hartboezems (de twee bovenste kamers).
In de meeste gevallen is de atriale fibrillatie die optreedt bij een vakantiehart paroxysmaal, wat betekent dat de aritmie zeer plotseling begint en, na een bepaalde tijd, even plotseling stopt als plotseling. Mensen die deze aandoening ervaren, krijgen plotselinge symptomen. Ze kunnen opmerken:
- Een snelle, onregelmatige hartslag
- Dyspnoe (kortademigheid), vooral bij elke inspanning
- Duizeligheid
Wanneer hun artsen tijdens één van deze episodes een ECG registreren, zullen ze zien dat atriumfibrilleren de oorzaak van de symptomen is .
Bij veel mensen die atriumfibrilleren in het algemeen ontwikkelen, wordt de aritmie veroorzaakt door een onderliggende hartaandoening, ouderdom, hypertensie, obesitas of een zittende levensstijl.
Bij veel andere mensen met deze aritmie kan echter helemaal geen oorzaak worden vastgesteld. Maar met name in het vakantieseind, wordt het boezemfibrilleren veroorzaakt door alcoholgebruik.
Alcoholconsumptie
We weten dat chronisch zwaar drinken gepaard gaat met een verhoogd risico op het ontwikkelen van atriale fibrillatie.
Het wordt ook geassocieerd met een vorm van gedilateerde cardiomyopathie en hartfalen.
Er is dus geen twijfel dat zwaar, langdurig drinken slecht is voor het hart. Studies hebben echter geen duidelijke oorzaak-gevolgrelatie bepaald tussen meer gematigde langdurige alcoholconsumptie en een verhoogd risico op atriale fibrillatie.
Vakantiehart is daarentegen niet geassocieerd met chronische alcoholconsumptie van welke aard dan ook. In plaats daarvan wordt het geassocieerd met vreetbuien, het soort dat mensen gewoonlijk tijdens de vakantie of tijdens een feest bezighouden. De binge is typisch een echte "binge", met een zeer zware alcoholinname gedurende een relatief korte tijdsperiode en de boezemfibrillatie die volgt wordt vergezeld door alle andere onaangename bijwerkingen die vaak bij dergelijke episodes horen.
Andere soorten overmatige winderigheid gaan vaak gepaard met deze eetbuien, waaronder het eten van veel voedsel dat slecht voor u is of het nemen van medicijnen. Hoewel deze factoren mogelijk een rol spelen bij de ontwikkeling van vakantiehart, is de enige factor die vrijwel altijd aanwezig is, alcohol. Naar schatting zal tot 60 procent van de mensen die zich bezighouden met zware drankmisbruik, uiteindelijk hierdoor afleveringen van atriale fibrillatie ontwikkelen.
Deze verscheidenheid aan vakantiehartjes, waar de atriale fibrillatie plaatsvindt na een voor de hand liggende episode van drankmisbruik, is de meest voorkomende vorm van deze aandoening. Artsen zijn zich goed bewust van deze meer voor de hand liggende variëteit en hebben over het algemeen geen problemen bij het maken van de juiste diagnose. Ze krijgen ook de juiste behandeling – namelijk de patiënt adviseren om in de toekomst binge-drinken te vermijden.
Een meer subtiele vorm
Er lijkt een veel subtielere vorm van vakantiehart te bestaan, een waarin atriale fibrillatie wordt gevonden, maar een geschiedenis van echt binge-drinken niet. Het blijkt dat sommige mensen gewoon extreem gevoelig zijn voor alcohol.
Bij deze personen kunnen matige hoeveelheden (meestal twee of drie drankjes) en soms zelfs een enkele drank afleveringen van atriale fibrillatie veroorzaken.
Ironisch genoeg kan dit mildere soort vakantiehart uiteindelijk een groter probleem voor de patiënt opleveren dan de meer typische, meer ernstige soort. Het probleem is dat deze meer subtiele vorm van alcohol-geïnduceerde boezemfibrilleren gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien door een arts.
Als de associatie tussen de paroxismale atriale fibrillatie en de alcoholinname wordt gemist (omdat er niet echt veel alcohol is ingenomen en er geen sprake is van binging), kan de arts ertoe worden aangezet om chronische therapie voor atriale fibrillatie aan te bevelen. Een dergelijke behandeling kan behoorlijk onaangenaam of zelfs riskant zijn. In feite is de juiste therapie voor deze mensen natuurlijk gewoon het vermijden van alcoholgebruik.
Voor iemand die een aflevering van vakantiehart heeft gehad na een kleine hoeveelheid alcohol, betekent dat in de toekomst vrij veel alcohol vermijden. Deze mildere vorm kan vaker voorkomen dan momenteel wordt herkend. Mensen die episodes van paroxysmale atriale fibrillatie hebben, moeten dus zorgvuldig de omstandigheden in overweging nemen waarin deze aritmie is opgetreden om te zien of het op enigerlei wijze verband houdt met alcoholgebruik.
Dokters die patiënten met paroxismale atriale fibrillatie behandelen, moeten er zeker van zijn dat ze vragen naar zelfs een kleine blootstelling aan alcohol. In feite moeten artsen ook andere aspecten van de levensstijl van een patiënt onderzoeken, omdat atriale fibrillatie vaker voorkomt dan artsen zich realiseren, en door de juiste diagnose te stellen, kunnen zij hun patiënt sparen voor ongepaste behandelingen.
