Wat is de prestatiestatus?

klinische onderzoeken, belangrijk voor, maar staat, niet staat, voor mensen, voor prestatiestatus

Wat is de prestatiestatus en waarom is het belangrijk voor mensen met kanker? Veel klinische onderzoeken vereisen een maatstaf voor de prestatiestatus voordat wordt bepaald of mensen in aanmerking komen. Waarom is dit gedaan?

Definitie: Prestatiestatus

Prestatiestatus is een maatstaf voor hoe goed iemand in staat is gewone dagelijkse activiteiten uit te oefenen terwijl hij met kanker leeft.

Begrijpen hoe goed iemand met de behandeling zal doen, hangt af van het type kanker, het stadium van de kanker en ook van iemands algemene gezondheid en vermogen om zijn zorg te beheren.

Belang van het meten van de prestatiestatus

U kunt zich afvragen waarom uw oncoloog of een onderzoeker van een klinisch onderzoek al die vragen over uw dagelijks leven stelt. Deze vragen worden gevraagd als een manier om te bepalen hoe goed je doet met je dagelijkse activiteiten, of ‘ADL’s’. Door deze activiteiten te evalueren, kan uw arts uw ‘prestatiestatus’ bepalen en deze meting van de prestatiestatus kan op vele manieren helpen:

  • vaststellen of iemand redelijk gezond is om behandelingen zoals chemotherapie, chirurgie of bestralingstherapie te verdragen. Bij alle kankerbehandelingen is het belangrijk om de risico’s af te wegen tegen de voordelen van de behandeling. Er kunnen bijvoorbeeld momenten zijn waarop chemotherapie de levensverwachting eerder zou kunnen verminderen dan vergroten.
  • Als selectiecriteria voor klinische onderzoeken. Veel klinische onderzoeken vereisen dat patiënten een goede prestatiestatus hebben voordat ze een experimentele behandeling proberen.
  • De reactie van een persoon op de behandeling evalueren.
  • Om te zien of / hoe een kanker vordert.
  • Om de prognose te schatten.

Prestatieschalen

Twee primaire prestatieschalen worden gebruikt om de prestatiestatus te meten voor degenen die leven met kanker: het Eastern Co-operative Oncology Group (ECOG) / WHO-systeem en de Karnofsky-prestatiescore.

De eerste van deze rangschikt de prestatiestatus op een schaal van 0 tot 5, en de tweede op een schaal van 0 tot 100. Merk op dat deze schalen verschillen in de vraag of een lager getal of een hoger getal een betere prestatiestatus betekent. Met de ECOG / WHO-prestatiestatus is de ideale score nul, terwijl bij de Karnofsky-prestatiestatus het ideale aantal 100 is.

ECOG / WHO Prestatiestatus

  • 0: volledig actief, geen beperkingen voor activiteiten. Een prestatiestatus van 0 betekent geen beperkingen in die zin dat iemand in staat is om alles te doen wat hij kon doen vóór zijn diagnose. 1: Niet in staat om inspannende activiteiten te doen, maar in staat om licht huishoudelijk werk en sedentaire activiteiten uit te voeren. Deze status betekent in feite dat je geen zwaar werk kunt doen, maar kunt alles anders. 2: in staat om zelfzorg te lopen en te beheren, maar niet in staat om te werken. Uit bed meer dan 50% van de nachtelijke uren. In deze categorie kunnen mensen gewoonlijk geen werkactiviteiten uitvoeren, zoals licht kantoorwerk.
  • 3: meer dan 50% van de nachtelijke uren vastgebonden in bed of in een stoel. Kans op beperkte zelfzorg.
  • 4: volledig uitgeschakeld.Totaal beperkt tot een bed of stoel. Niet in staat om zelfzorg te doen.
  • 5: Dood
  • Karnofsky Prestatiestatus
  • 100: Normaal, geen symptomen of bewijs van ziekte

90: Kleine verschijnselen, maar in staat om normale activiteiten uit te oefenen

  • 80: Enkele symptomen, normale activiteit vereist inspanning
  • 70: Niet in staat om door te gaan normale activiteiten, maar in staat om voor zichzelf te zorgen
  • 60: heeft frequente zorg nodig voor de meeste behoeften, soms voor assistentie bij zelfzorg
  • 50: heeft aanzienlijke hulp nodig bij zelfzorg, frequente medische zorg
  • 40: gehandicapt; heeft speciale zorg en hulp nodig
  • 30: ernstig gehandicapt; opgenomen in het ziekenhuis
  • 20: zeer ziek; er is aanzienlijke ondersteunende zorg nodig
  • 10: actief sterven
  • 0: overlijden
  • prestatiestatus in klinische proeven
  • Veel mensen raken gefrustreerd met vereisten voor de prestatiestatus in klinische onderzoeken.

Waarom zijn deze zo noodzakelijk? Sluit het mensen niet uit die hiervan zouden kunnen profiteren?

Er zijn een paar redenen waarom onderzoekers de criteria voor prestatiestatus gebruiken om te bepalen of ze in aanmerking komen voor deelname aan een klinische studie.

Eén is zo dat hun resultaten "reproduceerbaar" zijn. Met andere woorden, als een andere onderzoeker een vergelijkbare proef zou doen, is het belangrijk om te beginnen met mensen in dezelfde algemene gezondheidstoestand.

Een andere reden is echter belangrijk voor u persoonlijk. Door de prestatiestatus te registreren, kunnen artsen de nieuwe behandelingen volgen om te zien of ze een negatief effect hebben op de prestatiestatus. Als mensen bijvoorbeeld reageren op een medicijn maar beginnen met een prestatiestatus van 0, die is gedaald tot 2, moeten artsen dan overwegen of de bijwerkingen van de behandeling al dan niet de positieve resultaten rechtvaardigen die ze hebben gevonden bij de behandeling van kanker.

Meer informatie over klinische proeven

Er zijn veel mythes over klinische onderzoeken. De populaire opmerking over "cavia zijn" wordt vaak voor de grap gezegd, maar veel mensen begrijpen niet precies wat klinische onderzoeken inhouden of hoe belangrijk ze zijn bij kankeronderzoek. Het kan helpen om te beseffen dat elke beschikbare kankerbehandeling – elk medicijn en elke procedure – slechts één keer werd gebruikt in klinische onderzoeken, en dat de enige mensen die konden profiteren van deze onderzoeken, op dat moment degenen waren die aan de proeven deelnamen.

Onderzoek naar kanker is aan het veranderen. Vele jaren leek het alsof veel van het onderzoek zich concentreerde op fase III-onderzoeken. Deze onderzoeken zijn belangrijk omdat ze de vraag beantwoorden: "Werkt dit medicijn beter dan een ander medicijn," maar tegelijkertijd waren veel van de verbeteringen klein. Een nieuw medicijn zou de overleving met 10 procent kunnen verhogen. Veel onderzoeken die nu worden uitgevoerd, zijn fase I-trials. Deze onderzoeken dragen in zekere zin meer risico omdat ze de vraag beantwoorden: "Is dit medicijn veilig," maar tegelijkertijd testen ze medicijnen die drastische verbeteringen in de overleving kunnen bieden met behulp van nieuwe behandelingen voor kanker. Geneesmiddelen zoals immunotherapeutica en medicijnen voor doelgerichte therapie vallen vaak in deze categorie.

Kort overzicht van prestatiestatus

Veel mensen raken gefrustreerd over de prestatiestatus omdat een status van lage prestaties kan beperken wie mogelijk betrokken is bij een klinische proef. Tegelijkertijd is dit een zeer nuttige maatregel voor mensen met kanker. Want wat vaak het meest belangrijk is voor mensen die met een medische aandoening te maken hebben, is hoe die toestand hun vermogen beïnvloedt om te leven, te werken en van het leven te genieten.

Like this post? Please share to your friends: