De meesten van ons zijn niet geïnteresseerd in de details van onze spinale anatomie totdat we gewond raken. De nucleus pulposus is zo’n anatomisch detail. Het blijft normaal gesproken buiten ons bewustzijn, leven tussen twee wervels, waar het een belangrijke rol speelt bij het voorzien van de wervelkolom van schokabsorptie tijdens beweging. Het is een van de ontwerpkenmerken die voorkomt, of op zijn minst de mogelijkheid vermindert van, een letsel of de pijn die anders zou kunnen optreden bij bot-op-botcontact.
Wat is de Nucleus Pulposus?
Oké, misschien is je interesse gewekt. Wat is deze nucleus pulposus?
Het antwoord is, het is een deel van de tussenwervelschijf. De nucleus pulposus is de zachte vulling in het midden van de schijf. Het zit in een sterke bedekking bestaande uit 3 concentrische lagen van taai bindweefsel. De bekleding wordt de annulus fibrosus genoemd.
Nucleus Pulposus als schokdemper
De tussenwervelschijf wordt door de meeste experts beschouwd als een schokabsorberend kussen dat tussen aangrenzende ruggengraatbotjes leeft. Maar zonder de gecentraliseerde nucleus pulposus is deze schokabsorptiefunctie sterk verminderd.
De tussenwervelschijf beweegt terwijl u beweegt. Wanneer u bijvoorbeeld uw rug boog, migreert de schijf een beetje naar voren; als je draait, draait de schijf ook.
De sterke buitenste vezels van de annulus fibrosus hebben als effect dat ze de nucleus pulposus verpakken en veilig binnen houden. Maar het is de kern die toelaat dat de schijf zo beweeglijk is en reageert op je beweging met een eigen beweging.
Spinal Action
Uw spinale bewegingen worden ondersteund door de waterballonachtige vorm en consistentie van de schijf, die grotendeels te danken is aan de kenmerken van de nucleus pulposus.
Wanneer je je ruggengraat buigt, draait, boog of kantelt, is de kern bezig iets te doen dat lijkt op een draaiende beweging. waardoor het deze acties kan accommoderen.
Laten we het voorbeeld nemen van naar voren buigen om iets van de vloer op te rapen. Deze actie kan betrekking hebben op een beweging genaamd voorwaartse spinale flexie, die in principe rond de wervelkolom is afgerond. Wanneer je op deze manier naar voren buigt, komen de ruggengraatbundels dichter naar elkaar toe, waardoor de beweegbare kern naar achteren wordt geduwd.
Vele keren per dag dragen de herhaalde spinale acties van draaien, kantelen, boogvorming, afronding, enz. Bij tot activiteiten waarmee u waarschijnlijk intiem bekend bent. De shortlist omvat het verschuiven van uw positie terwijl u zit, traint en sport, boodschappen uitlaadt en in de koelkast zet, en nog veel meer.
Schade aan de schijf
Bij aanhoudende of buitensporige spinale flexie kan de schijf te ver naar achteren worden geduwd. Als de vezels van de annulus fibrosus zwak of gescheurd zijn, kan de kern tussen hen ontsnappen. Wanneer dit het geval is, kan het in contact komen met de nabijgelegen spinale zenuwwortel, waardoor pijn en andere symptomen ontstaan. Dit letsel wordt een hernia genoemd. Over het algemeen zal de nucleus pulposus ontsnappen in een combinatie van zij- en achterrichting, die ongeveer overeenkomt met de locatie van de zeer gevoelige zenuwwortel waarmee deze in contact kan komen.
De twee meest voorkomende oorzaken van een hernia zijn degeneratieve veranderingen in de schijf, die u wellicht kent als slijtage en trauma op de schijf.
Disc-degeneratie vindt plaats met de leeftijd; het verzwakt de vezels van de ring, waardoor de kern kan uitzetten of uitstulpen, of kan hernia.
Ouder worden en de Nucleus Pulposus
Zoals hierboven vermeld, komt degeneratie van de schijf meestal met de leeftijd. Het gaat ook gepaard met, in mindere mate, verwondingen aan het gebied.
Bij jonge mensen bestaat de nucleus pulposus grotendeels uit water. Dus voor deze leeftijdsgroep is een hernia als gevolg van trauma waarschijnlijker dan bij oudere mensen.
Maar naarmate we ouder worden, droogt de schijf, vooral de nucleus pulposus, uit. Deze uitdroging leidt tot een aanzienlijk verlies van schijfhoogte. Tegen de tijd dat je 60 of 70 bent, kunnen je schijven volledig uit vezels bestaan.
In dit geval is de schokabsorptiefunctie van de schijf voor het grootste deel verloren.
Een heel woord
De bijna-vloeibare consistentie van de nucleus fibrosis maakt het inderdaad ontvankelijk. Maar een andere functie een van zijn functies is om de wervelkolom te boeien; dit helpt druk op de botten voorkomen.
Een goede vuistregel bij het dagelijks beschermen van uw schijven tegen letsel is om uw best te doen om voorwaartse wervelkolombuigen te voorkomen. Vaak kun je die bepaalde beweging vervangen door je heupen, knieën en enkels te buigen.
