Een persoon wordt als naïef beschouwd als hij nooit een behandeling voor een bepaalde ziekte heeft ondergaan. In de wereld van seksueel overdraagbare aandoeningen wordt de term het vaakst gebruikt om te verwijzen naar mensen die HIV-positief zijn en die nog nooit antiretrovirale therapie voor hun infectie hebben gebruikt. Mensen die al een of meer vormen van hiv-medicatie hebben ingenomen, worden als ervaren behandeld beschouwd.
Behandeling naïeve patiënten en antiretrovirale therapie
Over het algemeen hebben behandelingsnaïeve patiënten meer opties voor antiretrovirale therapie dan behandelingservaren patiënten. Dit komt omdat artsen weinig tot geen zorg hebben dat ze resistentie tegen een of meer medicijnen of klassen van geneesmiddelen hebben ontwikkeld.
Hoewel de meeste mensen die naïef zijn, veel behandelingsopties hebben, is dat niet voor iedereen waar. Soms raken mensen besmet met stammen van HIV die al resistent zijn tegen een of meer antivirale behandelingen.
Het is ook onduidelijk of behandeling naïens nodig is of dat het mogelijk is voor ervaren behandelaars om ook over te schakelen naar nieuwe geneesmiddelen.
Wanneer is het beter om te behandelen – naïef?
Hoewel medicatie vaak effectiever blijkt te zijn bij niet-behandelingspatiënten, betekent dat niet dat u de behandeling noodzakelijkerwijs wilt uitstellen om te wachten op een betere mogelijkheid om te ontstaan, vooral wanneer u praat over HIV-behandeling.
Er is een groeiend aantal onderzoeken dat aantoont hoe belangrijk een vroegtijdige behandeling van HIV kan zijn, vooral wanneer geprobeerd wordt de langetermijngevolgen van infectie te verminderen.
Terwijl vroeger in de geschiedenis van de aids-epidemie mensen werden aangemoedigd om te wachten met het begin van de behandeling, zijn de redenen voor die aanmoediging niet langer geldig.
Bijwerkingen van antiretrovirale medicijnen zijn sterk verminderd, en vereenvoudigde behandelingsopties maken het ook voor patiënten gemakkelijker om therapietrouw te blijven. Daarom wordt de behandeling al eerder en vroeger gestart in de loop van de infectie, althans voor patiënten die het zich kunnen veroorloven.
Een andere reden waarom vroege behandeling steeds gebruikelijker wordt, is dat artsen nu begrijpen dat ze behandeling als preventie kunnen gebruiken. Het verminderen van de virale last van een geïnfecteerd persoon met de juiste behandeling blijkt een goede manier om de kans te verminderen dat ze hun infectie doorgeven aan anderen. De waarschijnlijkheid van overdracht van HIV is sterk gecorreleerd aan de hoeveelheid virus die een persoon in zijn bloed heeft.
Behandelingsnaïeve patiënten met hepatitis C
Voor mensen met hepatitis C kunnen sommige de infectie zonder behandeling genezen. Hun immuunsysteem verwijdert de infectie op zichzelf. Sommige mensen met hep-C kiezen ervoor om naïef te blijven, in de hoop dat ze misschien geen behandeling met gepegyleerd interferon en ribavirine hoeven te ondergaan. Het is een behandelingsregime dat ongelooflijk onaangenaam kan zijn.
In tegenstelling tot HIV is er niet noodzakelijkerwijs een voordeel bij de behandeling van hepatitis-infecties zodra ze worden ontdekt.
Behalve in zeldzame gevallen waarin HCV wordt gedetecteerd in de acute fasen van infectie, wordt de behandeling vaak pas gestart nadat de infectie niet alleen chronisch is geworden, maar het virus ook merkbare effecten op de lever van een persoon begint te hebben.
Dat gezegd hebbende, tot relatief kort geleden werd niet begrepen hoe belangrijk het is om hiv-infecties vroegtijdig te behandelen. Hepatitisinfecties zijn echter al veel langer bekend en worden veel langer herkend dan hiv, en de infecties worden beter begrepen.
