Vraag: Wat betekent het als mijn testresultaten inconsistent zijn?
Onlangs kreeg ik een telefoontje van een zeer verwarde vrouw. Ze vertelde me dat ze niet wist of ze al dan niet chlamydia had. Zoals ze uitlegde, was haar urinetest positief, maar haar genitale cultuur was negatief. Zij en haar artsen hadden besloten om een antibioticakuur te nemen alsof ze besmet was.
Toch begreep ze niet hoe de twee tests het oneens konden zijn. De simpele uitleg – geen enkele diagnostische test is perfect. Valse SOA-testresultaten kunnen en zullen gebeuren.
Antwoord: Het hangt er vanaf welke test wat zegt.
De meeste moderne STD-tests zijn erg goed. Geen enkele test zal echter 100% van de tijd 100% nauwkeurig zijn. De mate van hoe goed een test is, heeft te maken met de gevoeligheid en specificiteit. Deze meten respectievelijk hoe goed een test is om mensen te vinden die de ziekte hebben en die de ziekte niet hebben.
Het belang van gevoeligheid ligt voor de meeste mensen voor de hand. Uiteraard wilt u dat de test in staat is om zoveel mogelijk gevallen van de ziekte te vinden. Velen vragen zich echter af waarom het van belang zou zijn hoe goed een test is om mensen te detecteren die geen ziekte hebben. Het antwoord is simpel. Zonder de negatieve staat van iemand nauwkeurig te kunnen detecteren, zouden de testresultaten overweldigd worden door valse positieven. Een vals positief
resultaat is wanneer een test zegt dat een persoon een ziekte heeft wanneer dat niet het geval is. Omgekeerd is een vals negatief resultaat wanneer een test ten onrechte zegt dat een persoon geen ziekte heeft. Afhankelijk van de ernst van de ziekte en het vermogen van artsen om het te behandelen, kan het ene of het andere type foutief resultaat meer een probleem zijn. Stel je bijvoorbeeld een niet-besmettelijke ziekte voor waar behandelingvertraging geen langetermijngevolgen heeft, maar de behandeling zelf is slopend. In dit geval zijn valse positieven veel erger dan valse negatieven. De ziekte zal geen grote problemen veroorzaken als een geval wordt gemist. De behandeling kan echter. Aan de andere kant, als vroege behandeling belangrijk is voor goede resultaten, zullen valse negatieven meer significante problemen veroorzaken. Artsen willen geen gelegenheid om te behandelen missen. Hoe vaak een test een fout-positief of fout-negatief resultaat oplevert, hangt niet alleen af van de gevoeligheid en specificiteit van de test. Het hangt ook af van hoe vaak de ziekte is. De wiskunde om te bewijzen dat het hier te vinden is in dit stuk. Begrijpen dat hoeveel mensen de ziekte hebben, maakt echt een groot verschil in het testen van shows, waarom er geen eenvoudig antwoord is op hoe nauwkeurig een testresultaat is. Het feit dat nauwkeurigheid afhankelijk is van de prevalentie van ziekten, is de reden waarom het testen van bedrijven en artsen u niet zomaar een eenvoudig antwoord kan geven over hoe waarschijnlijk uw resultaat moet zijn. Het hangt niet alleen af van de test, maar van de populatie waarin het wordt gebruikt.
Dus wat doe je als je twee verschillende resultaten krijgt van twee verschillende diagnostische tests?
Het hangt van de ziekte af. Stel je voor dat de ziekte gemakkelijk genoeg is om te behandelen en dat de behandeling geen ernstige bijwerkingen heeft. Dan wil je gewoon meegaan met de stroom en de voorgeschreven medicijnen voor je nemen. Zo niet, voer dan nog een test uit. Afhankelijk van het type tests dat wordt uitgevoerd, wordt het over het algemeen steeds minder waarschijnlijk dat u valse resultaten blijft houden bij elke volgende test die u uitvoert.
Dit is eigenlijk het belangrijkste achter de meeste HIV-testprotocollen. Valse negatieven komen niet zo vaak voor bij HIV-tests (hoewel ze wel voorkomen). Valse positieven kunnen echter meer een probleem zijn.
Daarom doen de meeste labs een tweede test voor iedereen die in eerste instantie HIV-positief blijkt te zijn. Als beide tests positief zijn, is de persoon in kwestie vrijwel zeker geïnfecteerd. Snelle tests vormen een uitzondering op deze regel. Dat is waarom ze voornamelijk beschikbaar zijn in hoge prevalentie-instellingen. In gebieden waar HIV relatief vaak voorkomt, zijn ze erg nuttig. De sneltest doet relatief goed werk door de juiste diagnose van positieve individuen en niet zozeer door het diagnosticeren van negatieve personen. Dat is minder waar in gebieden waar hiv zeldzamer is.
