Hoesten bloed, ook wel bekend als bloedspuwing, kan heel beangstigend zijn. Het kan in het begin ook verwarrend zijn. Komt het bloed echt uit je longen of kan het zijn van een bloedneus, je slokdarm of van je maag? Hoewel hemoptysis het meest specifieke symptoom is voor longkanker, komt dit vaker door een goedaardige oorzaak. Laten we kijken naar de mogelijke oorzaken, wat er kan worden gedaan om het onderliggende probleem te diagnosticeren en de mogelijke behandelingsopties.
We zullen ook bespreken wanneer het ophoesten van bloed een noodgeval kan zijn, maar het ophoesten van zelfs kleine hoeveelheden bloed kan gevaarlijk zijn. Bijvoorbeeld, het ophoesten van een derde deel van een beker bloed heeft een sterftecijfer van ongeveer 30 procent. Als je een theelepel of meer bloed hebt opgehoest, wacht dan niet om een afspraak te maken. Bel 911 nu.
Overzicht
Hemoptysis kan optreden wanneer er bloedverlies is in de keel, de luchtpijp of in de grote of kleine luchtwegen van de longen (de bronchiën of de bronchiolen). Veel mensen beschrijven hun symptoom als bloeddoorstromend slijm. Bloed dat wordt opgehoest, wordt vaak gemengd met slijm en kan een bruisend uiterlijk hebben.
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen het ophoesten van bloed en bloed dat via uw mond uit andere delen van uw lichaam wordt opgewekt. "Pseudohemoptysis" is een term die het spugen van bloed beschrijft dat niet uit uw longen of bronchiën komt. "Hematemesis" is een term die verwijst naar bloed dat uit uw slokdarm en uw maag komt (bloed overgeeft),
Oorzaken
Als u bloed ophoest, betekent dit niet noodzakelijk dat u longkanker heeft. Er zijn veel aandoeningen die dit symptoom kunnen veroorzaken – en slechts één daarvan is longkanker. Hemoptysis is het enige symptoom bij slechts zeven procent van de mensen met longkanker, en het wordt beschouwd als het symptoom dat het meest specifiek is voor de diagnose.
Maar aangezien de vooruitzichten voor longkanker beter zijn naarmate het eerder is gediagnosticeerd, is het belangrijk om uw arts zo snel mogelijk te raadplegen.
De meest voorkomende oorzaken van het ophoesten van bloed zijn irritatie in de luchtwegen door hoesten of een infectie. Enkele mogelijke oorzaken van door bloed gestreken sputum zijn:
- Ontsteking en irritatie van de luchtwegen door herhaald hoesten
- Bronchitis
- Bronchiëctasie
- Longkanker
- Longontsteking
- Longoedeem
- Bloedproppen in de longen (longembolie) -Met longembolie hebben mensen vaak pijn , roodheid of zwelling in hun kalveren als gevolg van diepe veneuze trombose.
- Tuberculose-Dit is de meest voorkomende oorzaak van wereldwijd bloed ophoesten, maar minder gebruikelijk in de Verenigde Staten.
- Inhalatie van een vreemd lichaam
- Bloedstoornissen-Deze kunnen worden geërfd of door medicijnen of supplementen die de tijd die het duurt voordat uw bloed stolt, vergroten.
Wanneer medische hulp inroepen
Het ophoesten van bloed kan snel een noodgeval worden. Meer dan één theelepel bloed ophoesten wordt als een medisch noodgeval beschouwd. Het ophoesten van 100 cc bloed, slechts 1/3 van een kopje, wordt massieve bloedspuwing genoemd en heeft een sterftecijfer van 30 procent. Probeer niet zelf te rijden of laat iemand anders u naar het ziekenhuis brengen – bel 911.
Bel meteen 911 als u last heeft van pijn op de borst, kortademigheid of duizeligheid, zelfs als u slechts een spoor bloed ophoest . Het probleem is dat het ophoesten van bloed snel luchtwegobstructie en aspiratie van het bloed in je longen kan veroorzaken.
Diagnose
Als u maar een keer bloed ophoest, zelfs een heel klein bedrag, is het belangrijk om een afspraak te maken om uw arts te raadplegen. Breng indien mogelijk een monster mee van wat u tot aan de afspraak van uw arts hebt opgehoest. Het monster inwikkelen met plasticfolie of vetvrij papier kan het monster beter bewaren dan het in weefsel wikkelen.
Uw arts zal u verschillende vragen stellen naast het uitvoeren van een zorgvuldig lichamelijk onderzoek.
Sommige hiervan zijn:
- Hoe lang is dit al gebeurd?
- Wanneer is het begonnen?
- Is het gebeurd terwijl u aan het eten was?
- Hoeveel bloed heb je opgehoest?
- Was het bloed vermengd met slijm?
- Welke andere symptomen heb je ervaren? Bijvoorbeeld een aanhoudende hoest, allergiesymptomen, kortademigheid, heesheid, piepende ademhaling, onverklaarbaar gewichtsverlies of vermoeidheid.
- Hebt u enige verstikkingsstappen gehad?
- Hebt u, of heeft u ooit gerookt?
- Welke medicijnen neemt u in (inclusief kruidensupplementen of vrij verkrijgbare medicijnen)?
- Welke andere medische aandoeningen heeft u?
- Heeft iemand in uw familie bronchitis, bloedstoornissen, longproblemen of longkanker gehad?
Afhankelijk van de hoeveelheid bloed die u hoest, zal uw arts eerst willen controleren of uw luchtweg in orde is om aspiratie te voorkomen (het inademen van de inhoud die in uw mond aanwezig is) en eventuele actieve bloedingen onder controle te houden. Hij / zij zal vervolgens tests aanbevelen om de oorzaak te achterhalen. Mogelijke tests kunnen zijn:
- Labotests om uw bloedtellingen te controleren en op zoek te gaan naar een reden voor bloeding
- Een röntgenfoto van de borst om te zoeken naar infectie van enig bewijs van een tumor
- Een CT-scan van uw borst
- Een bronchoscopie om te controleren op buitenlandse lichamen of evalueer je luchtwegen op een tumor (in een bronchoscopie wordt een flexibele buis door je mond en in je bronchiën gestoken)
Het is belangrijk om je eigen advocaat te zijn en om vragen te blijven stellen als er geen antwoord wordt gevonden. Longkanker wordt vaak over het hoofd gezien op regelmatige thoraxfoto’s en verder testen is nodig, inclusief een CT-scan op de borst. Als u geen antwoorden krijgt, overweeg dan om een second opinion te krijgen.
Behandelingen
De behandeling hangt af van de oorzaak van uw symptomen en van de hoeveelheid bloed die u hebt opgehoest. Bedenk dat als u slechts één keer bloed ophoest, en zelfs als het een kleine hoeveelheid is, het toch uiterst belangrijk is om uw arts zo snel mogelijk te raadplegen.
Als u actief bloedt, is een CT-scan meestal de eerste beeldvormingsmethode om bloedingen te evalueren. De meeste bloedingen in de luchtwegen komen voort uit de bronchiale arteriën en embolie van de bronchiën (in feite een stolsel in de ader aanbrengen) is vaak een effectieve behandeling.
Als uw arts achterdochtig is dat u longkanker heeft, kunt u meer te weten komen over hoe longkanker wordt gediagnosticeerd, wat u mag verwachten en uw mogelijke risicofactoren voor longkanker (het gaat veel verder dan roken en minstens één op de vijf vrouwen die longkanker ontwikkelen, hebben geen enkele sigaret gerookt).
Verwerp de kans niet dat je longkanker zou kunnen hebben totdat de diagnose is uitgesloten. Longkanker komt voor bij niet-rokers. Het komt voor bij jonge volwassenen. En het komt bijna net zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen. Helaas is de gemiddelde tijd tussen het begin van de symptomen en de diagnose van longkanker 12 maanden – een tijd waarin de behandeling vaak een verschil kan maken in de uitkomst van de ziekte.
Bij kinderen
Ophoesten van bloed bij kinderen heeft meestal andere oorzaken dan hetzelfde symptoom bij volwassenen. De meest voorkomende oorzaken zijn infecties, zoals longontsteking, bronchitis en tuberculose.
Ongeveer een derde van de tijd kan een oorzaak niet worden vastgesteld en verdwijnt het symptoom zonder een oorzaak te vinden. Ongeveer zes procent van de kinderen met hemoptysis heeft een onderliggende hartaandoening en bij ongeveer vier procent is een kanker gevonden.
Een heel woord
Het ophoesten van bloed kan een angstaanjagend symptoom zijn, omdat de oorzaken net zo mild kunnen zijn als luchtwegirritatie door hoesten, of zo ernstig als longkanker of een bloedstolsel in de longen. Zelfs kleine hoeveelheden bloeden in de longen kunnen gevaarlijk zijn vanwege het risico van aspiratie (en verstikking). Het ophoesten van slechts een theelepel bloed wordt beschouwd als een medisch noodgeval.
Hoewel angstaanjagend, zelfs met actieve bloedingen, is er veel dat kan worden gedaan. De embolisatie van de bronchiale arterie is vaak zeer effectief in wat anders een levensbedreigende situatie zou kunnen zijn.
Hoewel het ophoesten van bloed het eerste symptoom is bij slechts 7 procent van de longkankers, is het belangrijk om deze mogelijkheid bij volwassenen uit te sluiten, ongeacht de risicofactoren. Zoals met andere kankers, hoe eerder een longkanker wordt gediagnosticeerd, hoe groter de kans op genezing.
