Heupprothese is een effectieve behandeling voor heuppijn veroorzaakt door artritis. Hij heeft een arthritische heup, maar normaal gesproken is het gladde kraakbeenoppervlak van het heupgewricht versleten. Heupvervangende chirurgie vervangt de versleten toestand door het normale heupgewricht opnieuw te creëren met een kunstmatig implantaat., Smooth articulatie tussen de bovenkant van het dijbeen in het bekken, eenvoudige bewegingen zoals lopen, traplopen en opstaan vanuit een zittende positie kunnen weer pijnvrij worden.
De implantaten die worden gebruikt voor heupprotheses kunnen worden gemaakt van combinaties van metaal, plastic en keramiek.
Complicaties van heupvervangende chirurgie zijn niet gebruikelijk, maar kunnen voorkomen. Wanneer zich complicaties voordoen, kan het nodig zijn om een herhalingsupgrade, een revisieheupvervanging genaamd, noodzakelijk te maken om een probleem met het geïmplanteerde gewricht te verhelpen. De meest voorkomende reden voor het vereisen van een herhalingsoperatie bij heupvervanging is dislocatie van de heupprothese. Een dislocatie treedt op wanneer de bal is gescheiden van de holte van de heupprothese. Terwijl de kogel en de mof van de heupprothese erg goed aan elkaar passen, zijn ze niet echt verbonden en kunnen ze, als er voldoende kracht wordt uitgeoefend, worden gescheiden. Hoewel het risico op dislocatie van de heupvervanging de afgelopen tien jaar is gedaald, is dit nog steeds de meest voorkomende reden voor het eisen van revisie-heupvervanging.
Heupvervanging dislocatie
Heupvervangende dislocaties treden op wanneer de bal van het vervangen van de kogelgewricht uit de sok komt.
Hoewel het vaak mogelijk is om de heupprothese te verplaatsen zonder een chirurgische incisie, is de kans op extra dislocaties of schade aan de implantaten groot. Daarom is dislocatie van de heupvervanging de meest voorkomende reden waarom een herziene heupvervanging wordt uitgevoerd.
Bepalen waarom het heupgewricht ontwricht is, is belangrijk om de juiste behandeling te bepalen.
Mogelijke redenen voor een dislocatie van de heupvervanging zijn het type implantaat dat wordt gebruikt, de plaatsing van het implantaat in het lichaam, traumatisch letsel of onderliggende medische aandoeningen die de patiënt heeft (bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson). Zodra de oorzaak van de dislocatie is vastgesteld, kan een geschikte behandeling worden aanbevolen, die een tweede chirurgische ingreep kan omvatten om de heupprothese opnieuw uit te voeren en mogelijk een ander type implantaat te gebruiken.
Voorkomen van dislocaties bij heupvervanging
Recente onderzoeken hebben onderzocht waarom een bepaalde patiënt meer kans heeft op heupvervangende dislocatie. Niet alle factoren kunnen worden gecontroleerd; een patiënt met de ziekte van Parkinson kan bijvoorbeeld het risico op dislocatie niet verlagen door hun toestand te veranderen. Een andere factor die niet kan worden gecontroleerd, is leeftijd; patiënten ouder dan 85 hadden een hogere kans op dislocatie van de heupvervanging. Er zijn echter factoren waarvan is aangetoond dat ze bijdragen aan de dislocatie van de heupvervanging die kan worden gecontroleerd:
- Implantaatgrootte
De grootte van de femurkop, of de grootte van de bal van de kogel, kan worden verhoogd om dislocatie van de heupprothese. Grotere femurkoppen zullen minder snel uit de kom ontwrichten. Het gebruik van speciale implantaten, zoals metaal-op-metaal heupprotheses, stelt uw chirurg in staat om een femurkop met een grotere maat te gebruiken en zo het dislocatierisico te verlagen. De opties voor femurkopgrootte zijn in het afgelopen decennium enorm toegenomen.
- Chirurgervaring
Een andere factor voor het beheersen van dislocatie van de heupvervanging is het chirurgievolume. Chirurgen die minder dan 5 heupprotheses per jaar uitvoeren, hebben een veel grotere kans op een patiënt met een heupvervangende dislocatie. Aan de andere kant hebben chirurgen die elk jaar meer dan 50 heupprotheses uitvoeren, een veel lagere kans dat een patiënt een heupvervangende dislocatie krijgt.
Een andere recent onderzochte factor is het type chirurgische benadering dat wordt gebruikt om toegang te krijgen tot het heupgewricht. Er worden steeds meer heupprotheses uitgevoerd via een anterieure chirurgische benadering, en sommige chirurgen vinden dat de kans op dislocatie bij deze benadering veel lager is.
Er zijn tegenstrijdige gegevens over hoeveel van een factor chirurgische benadering mogelijk is, maar dit kan een andere stap zijn die helpt bij het verminderen van de kans op dislocatie.
Kort overzicht: wat moet ik doen?
Patiënten die een heupprothese ondergaan, dienen zich bewust te zijn van het potentiële risico van dislocatie van de heupprothese. Bij patiënten die het grootste risico lopen op het ondersteunen van een dislocatie, kunnen speciale implantaten worden gekozen om de kans op deze complicatie te helpen voorkomen. Als er een dislocatie van de heupvervanging optreedt, moet een zorgvuldige beoordeling van de oorzaak van deze complicatie worden uitgevoerd. Voor mensen die bijzonder bezorgd zijn over dislocatie, kunnen zij met hun chirurg bespreken hoe specifieke implantaten of chirurgische benaderingen daar het risico op een dislocatiecomplicatie kunnen verkleinen.
