chemotherapie kan worden gegeven als shots, pillen en infusies, maar infusies zijn de meest gebruikelijke methode na een operatie. Voor chemotherapie-infusies worden de geneesmiddelen via uw bloedbaan toegediend.
Vloeibare chemotherapeutica worden bereid in zakken die aan een infuusstok worden gehangen en met katheters worden verbonden. De term katheter kan verwarrend zijn omdat veel mensen denken aan de katheters die worden gebruikt om urine af te voeren als iemand ziek is. Maar een katheter in deze setting verwijst eenvoudigweg naar een systeem van buizen waarmee de chemotherapie met een gecontroleerde snelheid in uw bloedstroom kan druppelen. Om IV chemotherapie te krijgen, heb je een apparaat nodig dat toegang geeft tot een van je aderen.
Er zijn verschillende opties beschikbaar voor toegang tot uw aderen. Deze variëren van een korte IV op korte termijn, zoals het ontvangen van vloeistoffen na een operatie, katheters en poorten. Sommige apparaten hebben de voorkeur, afhankelijk van de tijd dat u chemotherapie krijgt. Er zijn ook enkele chemotherapiemedicijnen die te bijtend zijn om te worden toegediend in een traditionele IV in een perifere ader en waarvoor een poort nodig is. Laten we eens kijken naar deze keuzes, hun voor- en nadelen en hoe u en uw arts de beste beslissing voor uw zorg kunnen nemen.
Kortetermijn-IV-katheters
Wanneer u een operatie of slechts enkele chemotherapie-infusies krijgt, is een kortetermijn-IV-katheter vaak de beste optie. (Sommige chemotherapie-middelen kunnen echter niet op deze manier worden toegediend).
Deze intraveneuze lijnen, zoals de meeste mensen bekend zijn, bestaan uit een naald en een korte buislengte die eindigt in een injectieportaal. De maat van uw naald en buis hangt af van wat voor soort procedure u nodig heeft en van de toestand van uw aderen. Een verpleegster plaatst de naald in een ader in uw hand of arm en plakt deze en de slang op zijn plaats. Wanneer uw procedure voorbij is, wordt de katheter verwijderd.
Veel mensen maken zich zorgen over een naald in hun arm, maar meestal wordt een naald gebruikt om de katheter in te brengen en vervolgens te verwijderen, waardoor alleen de zachte en flexibele katheter op zijn plaats blijft.
Mid-Term IV-katheters:
Als u een katheter gedurende één tot zes weken op zijn plaats nodig heeft, kan een middellangetermijnkatheter zoals een PICC-lijn (perifeer ingebrachte centrale katheter) voor u werken. Zoals kortstondige IV-katheters, heb je een lengte slang, maar het meeste zit in een arm ader, met een korte lijn buizen buiten je huid die eindigt met een dop.
In tegenstelling tot een langdurige IV-katheter, reiken deze lijnen niet helemaal tot uw hart. Een verpleegster zal de katheterlijn in uw arm steken en op zijn plaats bevestigen. Omdat PICC-lijnen meestal in diepere aderen in uw arm worden geplaatst, kan ze de insertieplaats verdoven met een lokaal anestheticum voordat de naald wordt ingebracht. Echografie indien vaak gebruikt om deze diepere aderen te lokaliseren en de naald op zijn plaats te geleiden.
Wanneer u injecties en infusies nodig hebt, heeft uw verpleegkundige toegang tot het katheterportaal in plaats van een naald in uw huid te steken. Dit is vooral handig als je een "harde stok" bent en het vinden van een perifere ader moeilijk is. PICC-lijnen kunnen ook worden gebruikt om bloed af te nemen.
In vergelijking met een perifere IV-lijn zijn PICC-lijnen betrouwbaarder en duurzamer. Ze laten ook toe dat grotere hoeveelheden vloeistof worden gegeven. Met een perifere IV-lijn kan extravasatie (lekkage van de chemotherapeutische stof in het weefsel rondom de toegangslocatie) soms een probleem vormen, en het hebben van een PICC-lijn vermindert de waarschijnlijkheid dat dit zal gebeuren.
Bijwerkingen omvatten het risico op infectie, verstopping van de PICC-lijn en abnormale hartritmes als het uiteinde van de katheter te dicht bij uw hart is (er zal een röntgenfoto worden gemaakt om te zien waar het einde van de katheter ligt om te voorkomen deze complicatie).
Langdurige IV-katheters en -poorten:
Als u verschillende chemotherapie-infusies krijgt, bijvoorbeeld vier of meer infusies, kan een IV-vasculair toegangssysteem (VAD) voor de lange termijn de beste optie zijn.
Vergelijkbaar met IV-katheters voor de middellange termijn, heb je een lijn slang in een arm- of borstader, maar deze komt bijna helemaal tot je hart en eindigt in een grote ader. Langdurige VAD’s zijn ofwel getunnelde katheters met externe injectiekapjes of geïmplanteerde vasculaire toegangsapparaten, ook wel poorten genoemd. Uw verpleegkundige kan elk apparaat gebruiken om behandelingen toe te dienen.
Voorbeelden van IV-hulpmiddelen voor de lange termijn zijn:
- Geïmporteerde poort (IVAD): Portacath, PassPort, InfusaPort, Medi-Port, die een duurzame infusiepoort onder uw huid bevatten.
- Centrale veneuze katheter (CVC): Broviac-, Groshong- of Hickman-katheters, getunnelde lijnen met externe injectiekapjes.
Poorten worden vaak gebruikt voor chemotherapie met borstkanker en worden vaak geplaatst in een chirurgische ingreep ten tijde van borstkankerchirurgie. Het is optimaal als de poort ten minste acht dagen vóór uw eerste infusie wordt geplaatst. Nadelen zijn de kans dat uw poort verstopt raakt (trombose) of een infectie ontstaat. Een poort kan enkele kleine beperkingen met beweging van je arm veroorzaken en zal een klein litteken achterlaten.
Naast het geven van chemotherapie, kan een poort worden gebruikt om bloed af te nemen of om infusies van rode bloedcellen of bloedplaatjes te geven.
Beslissingen nemen over katheters en poorten
Of u nu een perifere IV, PICC-lijn of poort voor chemotherapie overweegt, zorg ervoor dat u al uw opties met uw oncoloog en chirurg bespreekt. Zij zullen u professioneel advies kunnen geven op basis van uw specifieke behandelingsbehoeften en persoonlijke voorkeuren.
Neem even de tijd om het gebruik van een poort versus een IV te leren kennen en vergelijken, inclusief de voordelen en risico’s van elke methode.
Denk eraan dat deze apparaten niet voor eeuwig bij u zullen zijn, en als de behandeling eenmaal is beëindigd, kunt u ze laten verwijderen.
