Online aansluitingssites zoals Craigslist, Gaydar en de geosociale dating-apps Grindr en Tinder, zijn de overheersende platforms geworden voor veel individuen – homoseksueel, heteroseksueel of biseksueel – die sociaal en / of seksueel contact zoeken. Zo groot zijn deze netwerken die Grindrbijvoorbeeld, naar verluidt, meer dan zes miljoen geregistreerde gebruikers hebben die gemiddeld acht keer per dag op de site inloggen.
Online aansluitingssites bieden toegang tot grotere sociale en seksuele netwerken dan iemand anders anders offline zou vinden, waardoor casual seks gemakkelijk en met een zekere mate van onzichtbaarheid mogelijk is. Als gevolg hiervan zijn er zorgen geuit over de impact van dergelijke afspraken op de snelheid van HIV en andere seksueel overdraagbare infecties bij online gebruikers, met vermoedelijk hogere percentages van partners van meerdere seksen, middelenmisbruik en seroguessing (dwz de praktijk van kiezen een seksuele partner op basis van de aanname van HIV-status).
Craigslist-contactadvertenties gekoppeld aan verhoogde hiv-tarieven
Een aantal onderzoeken heeft specifiek gekeken naar de in San Francisco gevestigde Craigslist, die een van de grootste persoonlijke advertentiesites in de VS beheert. Een dergelijke studie, uitgevoerd door New York University en Carlson School of Business, suggereerde dat de HIV-prevalentie in 33 Amerikaanse staten met een 15,9 procent gestegen was over een periode van tien jaar (1999-2002) als gevolg van Craigslist -aansluitingen.
De analyse suggereerde verder dat maar liefst 6.130 tot 6.455 HIV-infecties direct kunnen worden toegeschreven aan Craigslist, met de meeste infecties die verband houden met informele, niet-betaalde seks (in tegenstelling tot escortdiensten of prostitutie, die een negatieve associatie met HIV-tarieven).
Een studie uit 2015 van de Robert H.
Smith School of Business van de Universiteit van Maryland ondersteunde deze bevindingen door te suggereren dat Craigslist-aansluitingen resulteerden in een stijging van de hiv-prevalentie van 13,5 procent in Florida gedurende een periode van vier jaar – of ongeveer 1.149 nieuwe hiv-infecties .
De onderzoekers waren ook in staat om de soorten gebruikers te identificeren die het grootste risico liepen, waarvan de resultaten grotendeels contra-intuïtief leken. Onder hun conclusies:
- Afro-Amerikaanse online gebruikers, die 63 procent van de infecties vertegenwoordigden, maar als bevolkingsgroep over het algemeen het internet gebruiken als minst minst van alle groepen.
- Gebruikers met een hoger inkomen met een particuliere ziekteverzekering, die eerder geïnfecteerd waren dan gebruikers met een lager inkomen die door Medicaid worden gedekt.
Hoewel de bevindingen moeilijk uit te leggen waren, suggereerden de onderzoekers dat mensen met hogere inkomens, die een grotere sociale straf krijgen voor vrijetijdsgeslacht, een grotere seksuele ontremming kunnen hebben als gevolg van de "vrijheid" die het internet biedt. Het lijkt ook te suggereren dat toegang tot internet op geheel verschillende manieren sociaaleconomische groepen treft.
Online praktijken in verband met verhoogd risico
In termen van risicogedrag binnen online aansluitingsgemeenschappen is het grootste deel van het onderzoek tot nu toe gericht op mannen die seks hebben met mannen (MSM).
Volgens onderzoek van het Centrum voor HIV / AIDS Educatieve Studies en Training (CHEST) aan de City University van New York, heeft MSM de neiging om het internet meer te gebruiken om losse seks te vinden dan via offline opties.
Craigslist werd aangehaald als de meest gebruikte optie onder MSM in New York City (81 procent), gevolgd door badhuizen (64 procent) en bars of clubs (47 procent).
Bij het kijken naar specifiek online gedrag, had MSM de neiging om de HIV-status van een sekspartner te bepalen door middel van een beoordeling van online profielen (85 procent), communicatie voor seks (82 procent), communicatie na seks 42 procent), of seroguessing op basis van op aanwijzingen uit het gebruikersprofiel (29 procent). Het was geen verrassing dat seroguessing geassocieerd was met de hoogste percentages onbeschermde anale seks.
Onderzoek van de Universiteit van New South Wales in Australië ondersteunde deze bevindingen grotendeels door te concluderen dat zowel hiv-positieve als hiv-negatieve MSM meer geneigd zijn om deel te nemen aan onbeschermde anale seks als de potentiële partner hem eenvoudig meedeelt dat hij dezelfde status heeft.
Naar aanleiding van deze en andere onderzoeken bevelen advocaten aan dat berichten over risicoreductie de nadruk leggen op de beperkingen waarmee de selectie van online sekspartners – en het vermoeden van HIV-status en risico — een individu een groter risico op infectie of transmissie.
De sleutel hiervoor is de onderhandeling over veiligere sekspraktijken onder vrijetijds-sekspartners bij het verkennen van de biomedische middelen om het risico op overdracht van HIV te verminderen (inclusief het gebruik van hiv-pre-blootstellingsprofylaxe).
