Een gehoorstoornis (auditieve hersenstamrespons) of een OAE-test (otoacoustic emissions testing) wordt gedaan wanneer een baby wordt geboren of een kind nog erg jong is. De twee tests zijn vergelijkbaar, maar toch verschillend. Geen van beide tests geeft aan of een kind absoluut doof of slechthorend is. Beide tests zijn alleen bedoeld om te bepalen of verdere, meer accurate gehoortests nodig zijn.
Welke test is effectiever? Een OAE wordt meestal bij de geboorte gedaan, gevolgd door een ABR als de OAE-testresultaten wijzen op een mogelijk gehoorverlies. Het American Journal of Audiology meldde echter in Vol. 9 (december 2000) in een artikel "Resultaten van pasgeboren gehoorscreening door ABR in vergelijking met vier verschillende DPOAE-passcriteria", suggereerde dat ABR minder effectief was. Aangezien beide tests routinematig worden uitgevoerd, combineert sommige baby-gehoorscreenapparatuur beide tests in één product. Een voorbeeld van een dergelijk gecombineerd product is de Clarity screener van Sonamed.
Boeken over ABR en OAE
Eén boek over ABR is het boek Het handboek van ABR: Auditory Brainstem Response.Daarnaast heeft de American Academy of Otolaryngology, Head and Neck Surgery het boek Otoacoustic Emissionsgepubliceerd.
Bezoeker op ABR versus OAE
Een bezoeker schreef: ik ben een student Audiologie aan de staatsuniversiteit van Idaho en ben momenteel bezig met een onderzoeksproject naar ABR-screenings in vergelijking met OAE-screenings.
Het artikel dat u citeert suggereert naar mijn mening dat geautomatiseerde ABR-screeningen veel effectiever zijn dan OAE. Eveneens uit meer onderzoek heb ik statistieken gezien die de bewering ondersteunen dat ABR-screeningen effectiever zijn.
Artikelen geciteerd door bezoeker:
- "Universal Infant Hearing Screening door geautomatiseerde Auditory Brainstem Response Measurement," in Pediatrics Vol. 101 nr. 2 februari 1998, blz. 221-228.
- "Auditieve hersenstamresponscreening op gehoorverlies bij neonaten met hoog risico," in Turkish Journal of Medical Sciences, vol. 30, nee 5, blz. 479-482.
Een andere bezoeker schreef:
Ik denk dat het misschien nuttig is om een aantal punten te verduidelijken. De manier waarop de technologieën werken is eigenlijk heel anders, hoewel ze beide worden gebruikt om te screenen op gehoorverlies bij jonge baby’s en kinderen. Bovendien worden beide tests om verschillende redenen ook in oudere populaties diagnostisch gebruikt.
Wanneer een baby niet voldoet aan een OAE- of ABR-screening, is ABR nog steeds de methode die wordt gebruikt om meer volledige informatie over de gehoorstatus te krijgen.
Een andere methode om gehoor te testen is de auditieve steady-state respons (ASSR), een test die een onderscheid kan maken tussen een ernstig verlies en een ernstig verlies.
ABR versus OAE
| Auditieve hersenstamrespons (ABR) | Otoakoestische emissiebeproeving (OAE) |
| Meet de reactie van de hersenen op geluid | Maatregelen otoakoestische emissies gegenereerd door geluid |
| Hoe het werkt: een apparaat in de buurt van het oor maakt klikkende geluiden. Oorstukken in de gehoorgang voeren het geluid en de elektroden op de hoofdhuid / oorlellen volgen geluid dat door het oor naar de hersenen beweegt. | Hoe het werkt: een oortelefoonachtig apparaat met een microfoon meet de reactie van het slakkenhuis op geluid, terwijl het luistert naar otoakoestische emissies (een otoakoestische emissie is een zwak echogeluid gemaakt door het oor kort nadat het hoort) |
| In slaap / waak: jonger – in slaap omdat beweging de resultaten verstoort. Ouder – wakker maar stil. | In slaap / waak: OAE-tests worden routinematig uitgevoerd op slapende pasgeborenen. |
| Hoorzitting / niet horen: resultaten worden gemiddeld en vergeleken met normaal gehoor. | Horen / niet horen: als er geen otoakoestische emissies zijn, mogelijk gehoorverlies. |
| Kosten: ABR zou duurder zijn | Kosten: OAE zou goedkoper zijn |
