De meeste vrouwen die last hebben van de menopauze kennen maar al te goed de opvliegers en nachtelijk zweten die deze overgang markeren. De medische term voor opvliegers is vasomotorische symptomen.
Opvliegers beginnen meestal plotseling, met een warmtegevoel dat begint rond de bovenborst en het gezicht en zich vervolgens verspreidt. Het gevoel van warmte, vergezeld van zwaar zweten en soms hartkloppingen, duurt ongeveer twee tot vier minuten.
Daarna voelen sommige vrouwen koude rillingen, rillingen en een gevoel van angst.
Hoewel het heel normaal is, kunnen opvliegers storend zijn voor vrouwen die ze ervaren. Terwijl sommige vrouwen gemiddeld één opvlieger per dag gebruiken, hebben anderen er één elk uur de hele dag en nacht. Behalve dat het opvallend en ongemakkelijk is, kunnen opvliegers de slaap verstoren wanneer ze ’s nachts optreden.
Opvliegers tijdens menopauze
Tot 80 procent van de vrouwen in de menopauze ondervindt opvliegers. Ze komen vaker voor in de overgang van de menopauze, net voordat de vrouw vroeg na de menopauze begint.
Hoewel er ooit werd gedacht dat opvliegers binnen enkele jaren zijn gestopt, is er steeds meer onderzoek dat ze veel langer kunnen duren dan eerder werd gedacht. Volgens de North American Menopause Society duren de opvliegers bij de meeste vrouwen vijf tot zeven jaar, maar bij anderen kunnen ze 10 tot 15 jaar duren. Sommige vrouwen kunnen zelfs opvliegers ervaren gedurende meer dan 20 jaar.
Oorzaken van Vasomotorische symptomen
Tijdens de overgang van de menopauze beginnen de niveaus van het hormoon oestrogeen te dalen. Het verlies van oestrogeen verstoort het vermogen van het lichaam om de warmte op de juiste manier te reguleren, en veroorzaakt een zweethreactie bij lagere lichaamstemperaturen dan normaal.
Het gevoel van warmte tijdens een opvlieger wordt veroorzaakt door het plotseling openen van de bloedvaten dichtbij de huid, gevolgd door een verhoogde bloedstroom.
Zweten verlaagt de kerntemperatuur van het lichaam en kan vervolgens leiden tot rillen om de temperatuur weer normaal te maken.
Hormonale behandelingen voor Vasomotorische symptomen
Menopauze hormoontherapie (MHT) is zeer effectief voor de behandeling van vasomotorische symptomen die matig tot zeer ernstig zijn. Vrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan (verwijdering van de baarmoeder) kunnen alleen oestrogeen gebruiken. Een vrouw die nog steeds haar baarmoeder heeft, krijgt een combinatie van oestrogeen en progestageen voorgeschreven. Progestin is nodig om het risico op baarmoederkanker te verminderen.
Omdat MHT echter wordt geassocieerd met hartaanvallen, borstkanker, bloedstolsels en beroertes bij oudere vrouwen na de menopauze, wordt vrouwen geadviseerd de kleinste dosis voor de kortst mogelijke tijd (niet langer dan vijf jaar) te gebruiken.
Vrouwen met een voorgeschiedenis van bepaalde aandoeningen, waaronder borstkanker, coronaire hartziekten, bloedstolsels, een hartaanval en een beroerte, moeten alternatieven overwegen voor hormoontherapie. Vrouwen met een hoog risico op deze complicaties moeten ook alternatieven overwegen.
Niet-hormonale behandelingen voor opvliegers
Vrouwen die geen hormonen kunnen gebruiken of die ervoor kiezen om dat niet te doen, hebben veel andere alternatieven. De North American Menopause Society beveelt een groot aantal verschillende niet-hormonale behandelingen aan:
- Cognitieve gedragstherapie
- Klinische hypnose
- Paroxetine zout
- Selectieve serotonineheropnamer / norepinefrineheropnameremmers, ook bekend als SSRI
- Clonidine
Natuurlijk, de beste behandeling voor u is wat voor u werkt. Veel vrouwen met lichte opvliegers zeggen verlichting te vinden bij strategieën zoals het verlagen van de kamertemperatuur, het gebruik van ventilatoren, het aankleden in lagen die gemakkelijk kunnen worden afgevoerd en het vermijden van triggers zoals gekruid voedsel.
