Stel u voor dat u binnen een dag al snel uw vermogen om uw benen te voelen of te bewegen of zelfs uw blaas of stoelgang te beheersen verloor. Dit angstaanjagende scenario is wat er gebeurt bij mensen met transverse myelitis.
Transverse myelitis treft tussen één tot vijf mensen per miljoen per jaar. Hoewel transverse myelitis ongewoon is, is het verwoestend voor de getroffen.
Net als multiple sclerose is transverse myelitis een auto-immuunziekte. Het eigen immuunsysteem van het lichaam verwart het zenuwstelsel met ziekten en aanvallen. Het resultaat is een ontstekingsreactie op één niveau van het ruggenmerg, die de communicatie tussen de hersenen en alle delen onder dat niveau van het ruggenmerg kan afsluiten.
Als gevolg van dit communicatieverlies kunnen mensen met transverse myelitis last hebben van gevoelloosheid, tinteling of zwakte van een deel of van het hele lichaam onder een bepaald niveau, meestal in het thoracale ruggenmerg. Hoewel dit gewoonlijk beide kanten van het lichaam beïnvloedt, kunnen unilaterale syndromen zoals Brown-séquard ook voorkomen. Andere effecten kunnen zijn dysautonomie of verlies van blaas- of darmbeheersing. Pijn is niet ongewoon. Symptomen kunnen zich snel ontwikkelen, vaak binnen 24 uur, hoewel tragere progressie ook kan voorkomen.
Transverse myelitis kan onderdeel zijn van multiple sclerose en is soms het eerste probleem bij de ziekte.
Het kan ook onderdeel zijn van de ziekte van Devic (neuromyelitis optica), een andere demyeliniserende aandoening die voornamelijk het ruggenmerg en de oogzenuw treft. Transverse myelitis wordt ook gevonden bij reumatologische aandoeningen zoals systemische lupus erythematosus, gemengde bindweefselziekte, de ziekte van Behcet, sclerodermie en het syndroom van Sjögren.
Naast het lichamelijk onderzoek gebruiken neurologen tests zoals laboratoriumonderzoek, magnetische resonantie beeldvorming en lumbale puncties om de oorzaak van iemands transversale myelitis beter te begrijpen. Een MRI vertoont meestal abnormale signalen op nog een deel van het ruggenmerg. Ongeveer de helft van de tijd zal een studie van cerebrospinale vloeistof (CSF) verkregen door een lumbaalpunctie tekenen van ontsteking vertonen, zoals een hoog eiwitniveau. Aanvullende tests kunnen op CSF worden uitgevoerd om te evalueren op kankers of infecties. Testen kunnen worden uitgevoerd op bloedmonsters om te evalueren voor reumatologische stoornissen.
De behandeling van acute transverse myelitis is gebaseerd op het verminderen van ontstekingen in het ruggenmerg. Het gebruik van hooggedoseerde corticosteroïden is de meest geprefereerde methode om dit te bereiken. Er is eigenlijk maar beperkt bewijs om dit te ondersteunen, vanwege de zeldzaamheid van transverse myelitis. In andere demyeliniserende ziekten, zoals optische neuritis, is aangetoond dat hoge IV-steroïden de duur van de symptomen verkorten. In sommige gevallen kan plasma-uitwisseling ook nuttig zijn. Er zijn minder gegevens om het gebruik van andere behandelingen, zoals IVIg, te ondersteunen bij het voorkomen van transverse myelitis. Daarna moet ook elke bijkomende stoornis zoals multiple sclerose of een bindweefselaandoening worden aangepakt.
De meeste mensen met transversale myelitis zullen binnen een tot drie maanden een verbetering hebben. Ongeveer 40 procent van de mensen met transversale myelitis zal na de eerste periode van verbetering enkele resterende problemen hebben. Herhaling van transversale myelitis is zeldzaam, maar komt soms voor. Fysieke en ergotherapie kunnen nuttig zijn om mensen weer op de been te krijgen na een aanval van transverse myelitis.
