1Wat zijn de 10 meest fatale vormen van kanker voor mannen?
Naar schatting zullen in 2015 312.150 mannen aan kanker sterven. Niet inbegrepen niet-melanoom huidkanker, de combinatie van longkanker, prostaatkanker en colorectale kanker is goed voor bijna de helft van deze sterfgevallen.
Sterfte onder kanker is groter bij mannen dan bij vrouwen. Op basis van statistieken van 2008-2012 is het aantal sterfgevallen onder kanker 207,9 per 100.000 mannen en 145,4 per 100.000 vrouwen.Over het algemeen wordt bij 39,6% van de mannen en vrouwen op enig moment in hun leven kanker geconstateerd (exclusief huidkanker.)
Gelukkig verbeteren de overlevingspercentages over het algemeen, zelfs voor sommige moeilijk te behandelen vormen van kanker, en meer mensen leven voorbij kanker. Vanaf 2001 en 2011 daalde het aantal sterfgevallen door kanker met 1,8 procent onder mannen, hoewel er voor sommige specifieke kankers een toename was. Betere behandelingen, evenals vroege opsporing (vooral voor darmkanker), is levens redden.
De beste remedie is echter preventie. Het is niet altijd moeilijk en het is niet altijd duidelijk, bijvoorbeeld blootstelling aan radongas in huis is de belangrijkste oorzaak van longkanker bij niet-rokers. Deze oorzaak is volledig te voorkomen, maar eerst moet je weten of je een probleem hebt. Bekijk deze top 10 manieren om kanker te voorkomen.
2 Nummer 1-Longkanker
Longkanker is de belangrijkste oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen bij mannen, met meer sterfgevallen als de volgende 3 leidende oorzaken – prostaatkanker, colorectale kanker en alvleesklierkanker – gecombineerd.
Longkanker is naar verwachting verantwoordelijk voor 86.380 sterfgevallen bij mannen in 2015.
Symptomen van longkanker bij mannen kunnen zijn: aanhoudende hoest, bloed ophoesten, heesheid en kortademigheid, onder andere. Er is nu een screeningtest beschikbaar voor longkanker, waarvan de studies suggereren dat het sterftecijfer door longkanker met 20 procent zou kunnen dalen. De test wordt aanbevolen voor mensen in de leeftijd tussen 55 en 80, die minstens 30 jaar oud zijn in het pak roken en roken of stoppen met roken in de afgelopen 15 jaar. Uw arts kan ook naar uw andere risicofactoren kijken als hij over screening praat.
Risicofactoren voor longkanker zijn roken, maar er zijn ook andere belangrijke risicofactoren. Er zullen bijvoorbeeld dit jaar 21.000 mensen sterven aan door radon geïnduceerde longkanker. Om een idee te krijgen van dit aantal, zijn er ongeveer 40.000 vrouwen die naar verwachting zullen overlijden aan borstkanker.
Radon is in alle 50 staten aangetroffen, in nieuwe en oude huizen, en hoewel sommige regio’s van het land eerder een verhoogde radon in huis hebben, is de enige manier om te weten dat je veilig bent, het testen van radon. Een set van $ 10 van de ijzerhandel, gevolgd door radonvermindering indien nodig, kan dit risico voor u en uw gezin elimineren.
Gelukkig, na vele jaren van weinig verandering in het overlevingspercentage van longkanker, is de overleving aan het verbeteren en nieuwe behandelingen, waarvan sommigen het afgelopen jaar zijn goedgekeurd, maken een verschil. Strongly Overweeg sterk om een second opinion te krijgen, bij voorkeur in een kankercentrum dat een groot aantal mensen met longkanker te zien krijgt, en betrokken te raken bij de geweldige beschikbare online longkanker-ondersteuningsgemeenschappen om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke behandeling krijgt. 3Aantal 2-prostaatkanker
Prostaatkanker is de op één na meest voorkomende oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen bij mannen in de Verenigde Staten, naar verwachting verantwoordelijk voor 27.530 sterfgevallen in 2015.
Als u verrast bent dat longkankersterfgevallen bij mannen de prostaat overtreffen sterfgevallen door kanker, omdat de incidentie – het aantal mensen met de diagnose prostaatkanker – veel groter is dan de incidentie van longkanker. Het verschil ligt in de overlevingskansen van de 2 ziekten. Terwijl de
totale overlevingskans van 5 jaar voor prostaatkanker 99% benadert , blijft die van longkanker rond de 16 procent tot 17 procent hangen.Terwijl bij de meeste mannen prostaatkanker wordt vastgesteld voordat ze symptomen hebben, kunnen symptomen van prostaatkanker een urinaire frequentie zijn (vaker moeten plassen), aarzeling (wat tijd nodig om te beginnen met plassen), nachtzwangerschap (nodig om ’s nachts te urineren), zoals evenals minder voorkomende tekenen van bloed in urine of sperma, of botpijn van prostaatkanker die zich naar botten heeft verspreid. Het hebben van een familiegeschiedenis van prostaatkanker verhoogt het risico op het ontwikkelen van de ziekte. Het diagnosticeren en stageren van prostaatkanker begint vaak met een jaarlijks digitaal recent onderzoek samen met een Prostaat Specifiek Antigeen (PSA) bloedonderzoek, hoewel er recentelijk controverse is geweest over hoe en wanneer dit zou moeten worden uitgevoerd. Aan de ene kant van het debat was dat PSA-screening resulteert in
overdiagnose
-diagnostiek en behandeling van een aandoening die nooit een probleem zou veroorzaken. Aan de andere kant is de wetenschap dat vroege detectie van hoogwaardige ziekten levens kan redden. 4Aantal 3-colorectale kankerDe combinatie van darmkanker en rectumkanker is de op twee na belangrijkste kankermoordenaar bij mannen. Maar in tegenstelling tot de beperkte screening die beschikbaar is voor longkanker en de controverses in screening geassocieerd met prostaatkanker, kan screening op darmkanker voor de algemene bevolking duidelijk levens redden.
Screening op darmkanker, in tegenstelling tot sommige andere screeningstesten bij mannen, heeft twee doelen. Het kan de kans bieden op
primaire preventie
van colonkanker, evenals vroege opsporing – het vinden van de kanker in de vroegst behandelbare stadia van de ziekte. Om dit te begrijpen, is het nuttig om te weten dat er veel dikke darmkanker ontstaat in poliepen. Terwijl het onwaarschijnlijk is dat hyperplastische poliepen tot kanker zullen evolueren, kunnen adenomateuze poliepen van een pre-cancereus stadium naar een kankergezwel evolueren, en dit proces kan tot 10 of 20 jaar duren. (Meer informatie over de verschillende soorten dikke darmpoliepen.) Door poliepen die tot kanker kunnen overgaan te verwijderen, kan de ontwikkeling van kanker worden voorkomen. Tests zoals colonoscopie kunnen ook vroege kankers in de dikke darm detecteren, die vervolgens kunnen worden verwijderd voordat ze groeien en zich verspreiden naar omliggende organen en daarbuiten.De meeste mensen worden geadviseerd om op 50-jarige leeftijd darmkankerscreening te starten (45 voor Afro-Amerikanen), tenzij ze een familiegeschiedenis hebben. Dit artikel bespreekt de huidige richtlijnen voor darmkankerscreening. Afhankelijk van de familiegeschiedenis en colon-gerelateerde medische aandoeningen, kan colon screening op veel jongere leeftijd worden gestart. Als je een van de velen bent die ineenkrimpt bij de gedachte aan tests zoals een colonoscopie, kan het helpen om deze procedure af te wegen en af te zetten tegen de behandeling van een kanker die is ontstaan.
Zelfs bij screening (en voordat u de leeftijd bereikt waarop screening voor u wordt aanbevolen), is het belangrijk om u bewust te zijn van de waarschuwingssignalen en symptomen van darmkanker. Deze symptomen kunnen een verandering in de stoelgang (elke vorm van verandering), bloed in uw ontlasting (rood of donker,), potlood-dunne ontlasting en een lager abdominaal ongemak omvatten.
Net als bij longkanker maken nieuwe behandelingen voor de gevorderde stadia van darmkanker een verschil voor sommige mensen die met deze ziekte leven.
5Aantal 4-alvleesklierkanker
Alvleesklierkanker is de op vier na dodelijkste vorm van kanker bij mannen. Hoewel de incidentie (aantal gevallen) van darmkanker veel lager is dan die van prostaatkanker of zelfs darmkanker, blijft het overlevingspercentage laag; de totale 5-jaars overlevingskans voor het vroegste stadium van de ziekte (stadium 1A) is 14 procent en overleving voor stadium IV ziekte (het stadium waarin de meeste mensen worden gediagnosticeerd) is slechts 1 procent.
Risicofactoren zijn onder andere roken, joodse etniciteit, chronische pancreatitis en diabetes.
Alvleesklierkanker kan in families voorkomen
, en er is een verhoogd risico bij mensen die een van de "borstkanker-genmutaties" dragen, BRCA2. Hoewel er geen screeningtest is voor de algemene bevolking, kan screening worden aanbevolen voor sommige mensen met een genetische aanleg. Dit is een reden waarom het belangrijk is om een zorgvuldige medische familie-geschiedenis met uw arts te delen. Een aantal geïndividualiseerde beeldvormingsonderzoeken kunnen worden overwogen voor vroege detectie bij mensen met een risico op alvleesklierkanker. Evenals bloedtesten voor tumormarkers zoals CA 19-9 en CEA.Een enigszins verrassende risicofactor die onlangs is opgedoken, is een verband tussen tandvleesaandoeningen en alvleesklierkanker.Symptomen van pancreaskanker zijn vaak niet-specifiek (veroorzaakt door vele aandoeningen) en kunnen geelzucht (een geelverkleuring van de huid), jeuk, onverklaarbaar gewichtsverlies, verlies van eetlust en buikpijn omvatten. Een onverwachte diagnose van diabetes kan ook een waarschuwing zijn, omdat een tumor in de pancreas de productie van insuline kan verstoren.
Hoewel alvleesklierkanker de reputatie heeft extreem agressief en snel dodelijk te zijn na diagnose, bieden de recente ontwikkelingen in de geneeskunde hoop dat deze reputatie in de nabije toekomst wordt uitgedaagd.
6 Nummer 5-lever en intra-hepatische galblaas
Lever- en galwegsancties zijn de 5e belangrijkste oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen bij mannen in de VS
Het is belangrijk om "leverkanker" te onderscheiden van "metastasen tot de lever", zoals veel mensen die spreken van leverkanker hebben het eigenlijk over kanker die zich vanuit andere delen van het lichaam naar de lever heeft verspreid. Als een kanker uit de lever komt, wordt dit ‘primaire leverkanker’ genoemd. Als een kanker afkomstig is uit een ander orgaan, zou het kanker van dat orgaan worden genoemd, uitgezaaid met de lever, zoals longkanker die metastatisch is in de lever. Veel voorkomende kankers bij mannen, waaronder longkanker, pancreaskanker en darmkanker, kunnen zich naar de lever verspreiden.
Risicofactoren voor leverkanker zijn onder meer een voorgeschiedenis van overmatige alcoholinname, chronische hepatitis B-infectie, hepatitis C-infectie, een erfelijk syndroom dat bekend staat als hemochromatose en blootstelling aan aflatoxine (aflatoxine is een schimmel die aanwezig kan zijn in pinda’s, maïs of dieren die worden gevoerd) met voer dat de schimmel bevat, en wordt vaker aangetroffen in minder ontwikkelde regio’s van de wereld.)
Symptomen van leverkanker zijn vergelijkbaar met die voor alvleesklierkanker en kunnen geelzucht (gele verkleuring van de huid en het wit van de ogen) omvatten van eetlust en buikpijn.
Er is momenteel geen algemene screeningstest beschikbaar voor leverkanker, hoewel screening kan worden aanbevolen voor sommige mensen met een verhoogd risico, zoals mensen met een chronische hepatitis B-infectie of cirrose.
7 Nummer 6-Leukemie
Leukemie is niet één ziekte, maar omvat acute myeloïde leukemie (AML), chronische myeloïde leukemie (CML) acute lymfatische leukemie (ALL) chronische lymfatische leukemie (CLL) en andere vormen van leukemie.
Als bloedgerelateerde kanker bevinden de symptomen zich meestal niet in één regio, omdat andere vormen van kanker dit kunnen zijn. Bovendien overlappen de symptomen van leukemie vaak met vele andere aandoeningen, en kunnen vermoeidheid, zich zwak voelen, gemakkelijk blauwe plekken, bot- en gewrichtspijn en frequente infecties omvatten.
De oorzaken van leukemie variëren, afhankelijk van het type, maar kunnen in grote mate variëren van blootstelling aan het milieu tot een genetische aanleg zoals het syndroom van Down.
De behandeling is de afgelopen jaren dramatisch verbeterd voor enkele soorten leukemie. ALL, het type leukemie dat het meest voorkomt bij kinderen, was vroeger snel dodelijk, terwijl ongeveer 80 procent van de kinderen langdurig ziektevrij overleefde met behandeling.
De behandeling van CML is eveneens sterk verbeterd. Tot 2001 werd CML beschouwd als een langzaam groeiende (in het begin) maar bijna universeel dodelijke kanker. Sinds die tijd hebben Gleevec (imatinib,) en nu de medicijnen van de tweede generatie geresulteerd in langdurige beheersing van de ziekte voor veel mensen die een vroege en aanhoudende moleculaire respons op Gleevec vertonen. De uitstekende respons op Gleevec bij CML is een bewijs van het principe dat bij sommige maligniteiten langetermijnresponsen kunnen worden bereikt zonder de ziekte uit te roeien; ondanks het onvermogen om sommige kankers te ‘genezen’, wordt gehoopt dat veel kankers uiteindelijk kunnen worden behandeld als een chronische ziekte, zoals diabetes.
8 Nummer 7-oesofageale kanker
Oesofageale kanker is de 7e meest dodelijke kanker bij mannen in de Verenigde Staten.
Er zijn 2 primaire soorten kanker van de slokdarm, adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom, die verschillen naargelang het celtype waarin de kanker ontstaat. Terwijl in het verleden plaveiselcelcarcinoom de meest voorkomende was, is adenocarcinoom nu de meest voorkomende vorm van de ziekte.
Symptomen van slokdarmkanker zijn onder meer moeite met slikken, pijnlijk slikken, een gevoel dat er iets in de keel zit of symptomen die vaag zijn, zoals heesheid, onverklaard gewichtsverlies of een aanhoudende hoest. Aangezien deze symptomen veel voorkomen bij veel andere aandoeningen, wordt slokdarmkanker vaak gediagnosticeerd in de latere stadia van de ziekte.
Risicofactoren variëren afhankelijk van het type slokdarmkanker. Plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm was de meest voorkomende vorm in het verleden en is in verband gebracht met roken en zwaar drinken. Esophageal adenocarcinoom is nu de meest voorkomende vorm van slokdarmkanker in de Verenigde Staten. Risicofactoren zijn onder meer chronische gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en een ontstekingsaandoening van de slokdarm gerelateerd aan GERD, Barrett’s slokdarm genoemd.
Er is geen algemene screeningstest voor slokdarmkanker, maar er zijn een paar stappen van screening beschikbaar voor mensen met een verhoogd risico. Mensen met een voorgeschiedenis van GORZ, vooral in combinatie met andere symptomen, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van de slokdarm van Barrett. Het hebben van een geschiedenis van de slokdarm van Barrett verhoogt op zijn beurt het risico dat iemand slokdarmkanker met 30 procent tot 60 procent ontwikkelt.
De eerste stap
is de evaluatie van iemand met chronische GORZ. Hoewel medische organisaties en kankercentra
enigszins verschillen in de criteria voor screening op de slokdarm- en slokdarmkanker van Barrett, beveelt het advies van de American College of Physicians screening endoscopie aan voor: Mannen en vrouwen met GORZ en "alarmsymptomen ,: alarmsymptomen dysfagie (slikproblemen), bloeding, bloedarmoede, gewichtsverlies en herhaald braken. Mannen en vrouwen met GORZ-symptomen die blijven bestaan ondanks 4 tot 8 weken behandeling met een protonpompremmer
- Mannen ouder dan 50 met chronische GORZ gedurende ten minste 5 jaar, en andere risicofactoren waaronder obesitas, nachtelijke refluxklachten, tabaksgebruik, een hiatale hernia of overtollig abdominaal gewicht.
- Het is belangrijk op te merken dat er andere situaties zijn die screening of screening op een eerder tijdstip rechtvaardigen . De tweede stap
- is surveillance voor mensen bij wie de diagnose van de slokdarm van Barrett of andere bevindingen is gesteld. n screeningen variëren sterk tussen verschillende instellingen en zijn ook afhankelijk van de ernst van de bevindingen op de originele endoscopie.
- De totale 5-jaarsoverleving voor slokdarmkanker is 18 procent en varieert aanzienlijk met het stadium bij diagnose. Het 5-jaars overlevingspercentage voor mensen met de ziekte lokaal gediagnosticeerd is 40 procent, dit daalt tot 4 procent van degenen die een verre verspreiding van de ziekte hebben.
9Aantal 8-Blaaskanker Blaaskanker is de 8e belangrijkste oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen in de Verenigde Staten en de 4e leidende vorm van kanker bij mannen.
Er zijn verschillende soorten blaaskanker, waarvan de meest voorkomende transitioneel celcarcinoom is. Bij ongeveer 50 procent van de mannen wordt blaaskanker gediagnosticeerd in een stadium waarin het niet-invasief wordt geacht; waarbij alleen de binnenste laag cellen in de blaas is betrokken. Nog eens 35 procent van de mannen wordt gediagnosticeerd als de ziekte dieper in de blaasweefsels is gegroeid, en slechts 15 procent van de tijd heeft de kanker naar de verre organen verspreid op het moment van de diagnose.
Om deze reden, en omdat er geen algemeen screeningsinstrument beschikbaar is, is het belangrijk om je bewust te zijn van mogelijke symptomen van blaaskanker. Deze kunnen hematurie (bloed in de urine) en pijnlijk of frequent urineren omvatten.
Er zijn verschillende risicofactoren voor blaaskanker, waaronder beroepsmatige blootstelling aan chemicaliën (met name in de kleurstoffenindustrie,), roken, sommige medicijnen en kruidensupplementen, evenals een familiegeschiedenis van de ziekte. Merk op dat naast longkanker ook verschillende kankers gerelateerd zijn aan roken en dat roken tot 50 procent van de mannen met blaaskanker de oorzaak is
10 Nummer 9-Non-Hodgkin-lymfoom
Non-Hodgkin-lymfoom (NHL,) een kanker die begint in lymfocyten (een type witte bloedcel, is de 9e meest dodelijke kanker bij mannen.
Er zijn meer dan 30 soorten NHL die worden afgebroken in twee hoofdgroepen, afhankelijk van het type lymfocyten dat wordt aangetast; B-cellen of T-cellen Het gedrag van deze tumoren varieert sterk, waarbij sommige lymfomen zeer langzaam groeien, terwijl andere zeer agressief zijn.Symptomen variëren sterk afhankelijk van waar de aangetaste lymfeklieren zich voordoen. Symptomen van kortademigheid en druk op de borst (met lymfomen in de borst), een vol gevoel na een kleine maaltijd (met lymfomen in de buik) of zichtbaar vergrote lymfeklieren in de nek, behoren slechts tot enkele van de manieren waarop lymfomen kunnen worden opgemerkt. Niet-specifieke symptomen komen ook veel voor en kunnen nachtelijk zweten, vermoeidheid omvatten. en onverklaard gewichtsverlies.
Risicofactoren zijn zeer divers en anders dan sommige andere kankers. Deze kunnen langdurige infecties omvatten zoals infectieuze mononucleosis (EBV-virus en lymfoom) of helicobacter pylori (zie MALT-cellymfoom.) Blootstellingen aan beroepsmatige en huishoudelijke chemicaliën en pesticiden, evenals bestraling, zijn aanvullende risicofactoren.
Omdat er zoveel soorten en subtypes van NHL zijn, is het moeilijk om over de prognose te praten, maar de totale 5-jaarsoverleving van mensen met NHL is ongeveer 69 procent
11Aantal 10 – Nierkanker
Nierkanker is de 10e meest voorkomende veelvoorkomende oorzaak van kanker-gerelateerde sterfgevallen bij mannen in de VS Nierkanker ontstaat in cellen van de nieren, bilaterale vuistgrote organen die achter onze andere organen in de buik liggen.
Het meest voorkomende type nierkanker, goed voor ongeveer 90 procent van deze kankers, is niercelcarcinoom. Andere typen zijn onder meer transitioneel celcarcinoom, Wilms-tumor en renaal sarcoom.
Symptomen kunnen bloed in de urine, pijn of een knobbel aan de ene kant van de buik of niet-specifieke symptomen zoals vermoeidheid, koorts of gewichtsverlies zijn.
Zowel roken als overgewicht zijn verbonden met nierkanker, maar erfelijkheid speelt ook een rol bij sommige mensen. De genetische aandoening Von Hippel-Lindau-ziekte verhoogt het risico op nierkanker en de familiegeschiedenis, in het bijzonder een
geschiedenis van nierkanker bij een broer of zus
, verhoogt het risico. Sommige chemische blootstellingen, evenals sommige pijnstillers, verhogen het risico, wat niet verrassend is, omdat de nieren fungeren als een filter voor ons bloed. Het hebben van een voorgeschiedenis van verhoogde bloeddruk verhoogt het risico op nierkanker, hoewel het niet bekend is of dit te wijten is aan het hebben van hoge bloeddruk of de medicijnen die worden gebruikt om hypertensie te behandelen.
De incidentie van nierkanker lijkt toe te nemen, hoewel onderzoekers niet zeker weten of er echt meer mensen nierkanker ontwikkelen, of dat de toegang tot verbeterde beeldvormende onderzoeken het gemakkelijker maakt om de kanker te detecteren.
