Wat is dysfagie?
Dysfagie is het verminderde vermogen om voedsel op de juiste manier te kauwen en door te slikken. De actie van kauwen en slikken omvat coördinatie tussen de hersenen, zenuwen en spieren. Schade aan de hersenen door een beroerte, dementie, hersentumoren of andere hersenziekte kan het kauwen en slikken verminderen. Schade aan de cervicale wervelkolom (het bovenste deel van de wervelkolom) kan ook dysfagie veroorzaken door de zenuwen die de spieren van kauwen en slikken beheersen te beïnvloeden
Hoe is de tong betrokken bij kauwen en slikken?
Er zijn een aantal spieren die samenwerken in verschillende fasen van kauwen en slikken, en de tong is een van die spieren.
De tong is een belangrijke deelnemer aan het slikmechanisme. Het beweegt voedsel rond de mond en helpt bij het vormen van een adequate voedselbolus (gekauwd en gesmeerd voedsel). De tong is ook nodig voor het terugvoeren van de voedselbolus naar de keelholte (achterkant van de keel) waar deze verder kan worden gekanaliseerd in de mondholte. slokdarm door andere, even belangrijke spieren.
Nadat de tong tijdens het slikken helpt, nemen de rest van de spieren en zenuwen het over.
Slagen en ander hersenletsel kunnen de beweging van de tong belemmeren, wat onveranderlijk de mogelijkheid om te slikken belemmert. Gebrek aan normaal slikvermogen is een ernstig probleem en kan leiden tot longontsteking of ernstige verstikking, waardoor de lucht mogelijk niet in de longen terechtkomt.
Zoals alle andere spieren in het lichaam, heeft de tong het vermogen om, althans gedeeltelijk, te herstellen met gepaste oefening. In feite is de effectiviteit van tongoefeningen voor dysfagie veroorzaakt door een beroerte aangetoond door wetenschappelijke onderzoeksstudies. Eén onderzoek toonde aan dat 8 weken speciale tongoefeningen significante verbeteringen in slikken en kwaliteit van leven veroorzaakten.
De hieronder beschreven oefeningen zijn bedoeld als een standaard manier om de tongfunctie te versterken. Voor sommige overlevenden van hersenletsel en beroerte, zullen deze oefeningen vrij eenvoudig te doen zijn. Voor anderen is het misschien een uitdaging om ze uit te voeren als ze een Olympische marathon lopen.
Omdat elke oefening gemakkelijker te doen is, kunt u hogere sterkte- en herhalingsdoelen stellen door meer kracht toe te passen op elke herhaling of door het aantal herhalingen te vergroten.
Tongoefeningen
- Open je mond zo breed als je kunt, en raak het puntje van je tong aan je boventanden of aan de voorkant van het gehemelte. Doe dit gedurende 3 tot 5 seconden en herhaal 5 tot 10 keer.
- Nogmaals, open je mond en raak het puntje van je tong aan de achterkant van het dak van je mond. Houd je tong 3 tot 5 seconden tegen en herhaal 5-10 keer.
- Steek je tong zo ver mogelijk uit en laat het ongeveer 10 seconden liggen. Doe dit 5 tot 10 keer.
- Breng het puntje van de tong helemaal achter op het dak van je mond en houd het ongeveer 10 seconden vast. Herhaal deze oefening 5 tot 10 keer.
- Beweeg de punt van uw tong vanaf het front (net achter uw boventanden) naar de achterkant (naar de plaats waar het zachte gehemelte zich bevindt) over uw gehemelte. Doe dit 10 keer, breng het elke keer zo ver mogelijk terug. Herhaal de oefening 5 tot 10 keer.
- Druk op de binnenkant van elke wang met het puntje van uw tong. Herhaal de oefening 5 tot 10 keer.
- Steek je tong zo ver als je kunt. Druk met zijn top tegen een lepel of een ander schoon voorwerp aan. Doe dit gedurende 5 seconden. Herhaal deze oefening 10 keer.
Afhankelijk van hoe verzwakt je tongspieren zijn geworden na een beroerte, kun je misschien wel of niet in staat zijn om een of meer van de oefeningen uit te voeren.
Een woord van heel dichtbij
Een beroerte kan enkele onverwachte gevolgen hebben, zoals problemen met slikken, spierspasmen en incontinentie. Hoewel deze effecten niet uit te schakelen zijn, kunnen ze je leven verstoren.
Het is belangrijk dat u elk van uw beroerte-problemen met uw medisch team bespreekt, zodat u hulp kunt krijgen en zo volledig mogelijk kunt herstellen.
Meer informatie over hoe u omgaat met de gevolgen van een beroerte, zoals incontinentie en spierspasmen.
