In een blog met de naam "Oz and Ends", een blogger met de naam J.L. Bell, geeft commentaar op studies en nieuws over een verband tussen Thomas Tank Engine en autisme. Zo beschrijft de blog de onderzoeken:
In april 2007 voerde de NAS een nieuwe enquête uit met ondersteuning van HIT Entertainment, producenten en eigenaars van rechten van Thomas & Friends. Deze enquête had een grotere steekproef: 748 Britse ouders van kinderen jonger dan 10 jaar met autisme, meldt de CBC. (De Daily Mail zegt 750, maar dat is genoeg voor een tabloid.) Dit zijn de belangrijkste bevindingen uit het rapport uit 2002:
- Kinderen op het autismespectrum associëren met Thomas vóór het karakter van een andere kinderen (57%).
- Deze kinderen behouden hun relatie met Thomas langer dan voor andere personages, meestal twee jaar langer dan hun typisch ontwikkelende broers en zussen.
Het nieuwste rapport herhaalt de eerdere bevindingen met griezelige precisie.
- 58% van de ouders meldde dat Thomas & Friends het eerste kind was dat hun kind leuk vond.
- Bijna 39% van de ouders meldde dat hun kinderinteresse in Thomas & Friends meer dan twee jaar langer duurde dan die van broers en zussen in het personage.
… Dus een overzicht van 81 ouders in 2001 en een onderzoek onder 748 ouders in 2007 produceren hetzelfde antwoord op dezelfde vraag binnen een procentpunt? Is dat hoe sociale wetenschap meestal werkt? …
Natuurlijk beweert de NAS niet dat deze enquêtes wetenschappelijk geldig zijn. In plaats daarvan zijn er op de groepswebsite tekenen van een wederzijds voordelige publiciteitsrelatie tussen HIT Entertainment en eigenaars van het merk Thomas.
Hoewel ik zeker het scepticisme van Bell begrijp, lijkt het mij dat Thomas kinderen met autisme inderdaad in buitengewone mate aantrekt. Maar ik ben het niet eens met de studie met betrekking tot WAAROM onze kinderen zoveel van Thomas houden.
De studie suggereert dat kinderen met autisme betrokken zijn door de eenvoudige emoties op de gezichten van de personages. Ik koop het niet. MOST TV en speelgoed voor kleuters is zelfs gericht op eenvoudige emoties en overdreven gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal. Je hebt geen verouderde stoommachine nodig om te laten zien "Ik ben verdrietig" – het zit in elke "educatieve" show in de ether.
Mijn persoonlijke overtuiging is dat Thomas vooral interessant is voor kinderen met autisme, omdat (1) de treinen veel vallen, crashen en slaan – iets dat onze kinderen aanspreekt en moeilijk is om te spelen op andere PBS- of Disney-programma’s voor kleuters en (2) de speelgoedtreinen staan er prachtig bij, en onze kinderen houden ervan om de boel op een rijtje te zetten.
Ze kunnen zelfs in een rij worden geplaatst op basis van kleur, iets dat heel rustgevend kan zijn voor kinderen met autisme.
Eerlijk gezegd zullen de emotionele levens van de personages in de Thomas-serie nauwelijks de aandacht trekken van hedendaagse kinderen met autisme. Deze personages zijn ontwikkeld door een Engelse dominee in de jaren 1920 en ervaren klassenoorlogen (goedkopere goederenwagons versus stoomlocomotieven van hogere klasse) en anachronistische gevaren (bedekt met kolenstof). While En terwijl kinderen uit Engeland zich kunnen inleven in de trots en angst van de motoren vanwege een dreigend bezoek van de koningin, zouden de meeste Amerikaanse kinderen het gewoon niet snappen.
Is uw kind een Thomas-liefhebber? Zo ja, deel uw ervaringen. Je kunt ook van deze ideeën genieten om Thomas the Tank Engine als een lesmiddel te gebruiken !.
