Als het gaat om medicijnen voor chronische pijn, zijn er schijnbaar talloze keuzes die er zijn. Hoe weet u welke pijnmedicijn geschikt voor u is? Verschillende soorten pijnstillers worden voorgeschreven voor verschillende diagnoses, maar er zijn nog steeds veel keuzes beschikbaar. Soms moet je misschien een paar verschillende soorten pijnmedicijn proberen, of zelfs een combinatie van een paar, om verlichting te krijgen.
Opioïden (verdovende middelen)
Opioïden zijn pijnstillers die worden gebruikt bij matige tot ernstige chronische pijn. Hoewel hun gebruik op de lange termijn enigszins controversieel is geweest, voelen de meeste aanbieders wanneer ze zorgvuldig worden gecontroleerd, opioïden een plaats hebben in chronisch pijnbeheer. Opioïden kunnen kortwerkende of langwerkende pijnstillers zijn, maar bij chronisch pijnbeheer wordt dit laatste vaker gebruikt.
Verschillende soorten opioïden worden gebruikt voor verschillende soorten chronische pijn. Deze pijnstillers zijn verkrijgbaar in zowel pil- als pleistervorm. Er zijn ook intraveneuze opioïden beschikbaar, hoewel deze vaker worden gebruikt voor kankerpijn of als postoperatief acuut pijnmedicijn. Enkele voorbeelden van opioïden gebruikt om chronische pijn te behandelen zijn oxycodon en fentanyl. Opioïden kunnen alleen worden gebruikt, of ze kunnen worden gecombineerd met andere pijnstillers zoals acetaminophen.
Hoewel opioïden vaak effectief zijn tegen chronische pijn, hebben ze mogelijk complicaties.
Opioïden kunnen misselijkheid, slaperigheid, constipatie, seksuele disfunctie veroorzaken en kunnen tot lichamelijke afhankelijkheid leiden. Als u opioïden regelmatig gebruikt voor chronische pijn, moet uw arts u nauwlettend controleren op tekenen van complicaties van pijnmedicatie.
NSAID’s en paracetamol
NSAID’s en paracetamol zijn niet-opioïde pijnstillers, pijnstillers die vaak worden gebruikt bij lichte tot matige chronische pijn.
NSAID’s en acetaminophen kunnen alleen worden gebruikt om chronische pijn te behandelen, of ze kunnen worden gecombineerd met andere pijnstillers zoals opioïden en adjuvante analgetica. Ze kunnen ook worden gebruikt om doorbraakpijn te beheersen.
In tegenstelling tot opioïden zijn veel NSAID’s vrij verkrijgbaar. Acetaminophen is ook zonder recept verkrijgbaar. Er zijn echter ook sterkere receptversies beschikbaar voor chronische pijnbehandeling. Enkele voorbeelden van NSAID’s gebruikt voor chronische pijn zijn ibuprofen, naproxen en meloxicam.
Hoewel NSAID’s en paracetamol gemakkelijk beschikbare pijnstillers zijn, hebben ze wel potentiële bijwerkingen. Langdurig gebruik verhoogt de kans op deze bijwerkingen, maar zelfs bij kortdurend gebruik kan u kwetsbaar worden. Deze omvatten gastro-intestinale ulcera en bloedingen, evenals een toegenomen kans op blauwe plekken. Sommige soorten NSAID’s, met name de selectieve COX-2-remmers, kunnen uw risico op een hartaanval of beroerte verhogen. Elke medicatie is echter anders en u moet met uw arts praten over de risico’s en voordelen van elk medicijn.
Antidepressiva
Antidepressiva zijn adjuvante analgetica. Ze zijn niet specifiek geformuleerd als pijnstillers, hoewel ze bepaalde soorten chronische pijn effectief kunnen behandelen.
Antidepressiva worden geacht chronische pijn op twee manieren te beheersen. Ten eerste kunnen ze de manier waarop pijn wordt waargenomen van het ruggenmerg naar de hersenen veranderen. Ten tweede kunnen ze de angst verminderen en helpen bij het reguleren van de slaap.
Niet alle soorten antidepressiva zijn nuttig als chronische pijnstillers. Tricyclische antidepressiva (TCA’s) zoals amitriptyline, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals duloxetine en enkele andere zoals nefazodon worden vaak gebruikt om zowel chronische pijnsyndromen als zenuwpijn te behandelen. Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) zijn daarentegen niet zo effectief bij pijnbeheersing.
Anticonvulsiva
Hoewel het misschien raar klinkt, kunnen anticonvulsiva, meestal gebruikt om epileptische aandoeningen te beheersen, ook als pijnmedicatie worden gebruikt. Anticonvulsiva zijn ook adjuvante analgetica. Omdat ze werken door bepaalde soorten zenuwtransmissies te remmen, kunnen ze neuropathische pijnsensaties verminderen, zoals die veroorzaakt door trigeminusneuralgie of diabetische neuropathie. Anticonvulsiva die gewoonlijk worden gebruikt als pijnstillers omvatten gabapentine en pregabaline.
Topische pijnstillers
Topische pijnstillers zijn pijnstillers die op de huid worden aangebracht. Ze zijn verkrijgbaar als crèmes, lotions of patches. Sommige soorten actuele pijnstillers kunnen zonder recept worden gekocht, terwijl andere een doktersrecept vereisen. Het werk op een paar verschillende manieren, afhankelijk van hun actieve ingrediënt. Sommige actuele pijnstillers bevatten pijnmedicatie die via de huid wordt afgegeven, zoals trolamine salicylaat (Aspercreme). Anderen bevatten een huidirriterende stof die de pijnperceptie kan verstoren, zoals capsaïcine.
Veiligheidsoverwegingen
U kunt een bepaald type pijnmedicijn gebruiken voor uw aandoening, of u kunt een aantal van de hierboven genoemde gebruiken om uw pijn onder controle te houden. Wat het geval ook is, zorg ervoor dat u uw medicatie alleen gebruikt zoals aangegeven. Veel pijnstillers hebben waarschuwingen voor interacties met geneesmiddelen, waaronder een aantal van de hierboven genoemde. Als u meerdere pijnstillers gebruikt, moet u uw arts hiervan op de hoogte brengen zodat hij u op eventuele complicaties kan wijzen.
