Bacteriële vaginose is een veelvoorkomende maar frustrerende aandoening waarbij de normale balans van de vaginale flora wordt verstoord, wat leidt tot een overgroei van schadelijke bacteriën. Symptomen zijn jeuk, vaginale afscheiding en een onaangename geur.
Terwijl BV gemakkelijk wordt behandeld met antibiotica, is het terugkeren van een infectie gebruikelijk, meestal binnen 12 maanden na de behandeling.
BV heeft de neiging vrouwen in hun vruchtbare jaren te beïnvloeden en wordt vaak geassocieerd met douchen, onbeschermde seks, partners met meerdere seksen en andere risicofactoren.
Symptomen
Van de 21 miljoen Amerikaanse vrouwen die vermoedelijk elk jaar door bacteriële vaginose worden getroffen, ondervinden slechts ongeveer drie miljoen mensen symptomen. Wanneer ze zich voordoen, hebben BV-symptomen de neiging mild, maar persistent te zijn en kunnen ze omvatten:
- Een grijsachtig witte of gele vaginale afscheiding
- Een "visachtige" geur die na geslachtsgemeenschap erger kan worden
- Een branderig gevoel tijdens het urineren
- Vaginale jeuk, roodheid en zwelling
- Vaginale bloeding na geslachtsgemeenschap
Minder vaak kan een BV-infectie leiden tot plasproblemen, pijn tijdens het vrijen en de ontwikkeling van bekkenontsteking (PID).
Hoewel BV-symptomen zelden ernstig zijn, kunnen ze de integriteit van vaginale weefsels ondermijnen en uw kwetsbaarheid voor seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s) zoals gonorroe, chlamydia, trichomoniasis en HIV verhogen.
Bovendien, als een infectie optreedt tijdens de zwangerschap, loopt u mogelijk een verhoogd risico op vroeggeboorte, een laag geboortegewicht en, in zeldzame gevallen, een miskraam in het tweede trimester.
Oorzaken
Bacteriële vaginose wordt niet als SOA beschouwd omdat de infectie niet wordt veroorzaakt door een vreemd pathogeen zoals HIV of syfilis.
In plaats daarvan komt BV voor wanneer gezonde bacteriën in de vagina zijn uitgeput, waardoor ongezonde bacteriën de boventoon kunnen voeren en een infectie kunnen veroorzaken. Gardnerella vaginalis is een van de meest voorkomende van deze "slechte" bacteriën, maar andere kunnen ook een infectie veroorzaken.
Deze onbalans kan worden veroorzaakt door veranderingen in de vaginale zuurgraad of problemen met de immuunrespons, die beide het vermogen van het lichaam om de bacteriële overgroei te beheersen verminderen. Seks kan vaak tot een infectie leiden door nieuwe of overmatige microben in de vagina te introduceren.
Het risico van BV is het hoogst bij vrouwen van 15 tot 44. Afrikaans-Amerikaanse vrouwen hebben over het algemeen twee keer zoveel kans om BV te krijgen als blanke vrouwen.
Enkele van de meer voorkomende oorzaken van BV zijn onder meer:
- Onbeschermde orale, vaginale of anale seks
- Meerdere sekspartners
- Nieuwe sekspartners
- Gedeeld seksspeeltjes
- Douchen
- Roken
- In-uteriene apparaten (IUD’s)
Genetica worden ook verondersteld een deel, hetzij door het bevorderen van ontsteking of door het veroorzaken van lager dan verwachte niveaus van beschermende Lactobacilli in de vagina.
Diagnose
Aangezien bacteriële vaginose niet wordt veroorzaakt door een enkel agens, zou een diagnose worden gesteld op basis van een evaluatie van uw symptomen en uw verschillende resultaten van de laboratoriumtest. Dit zou in het algemeen het volgende inhouden:
- Een overzicht van onze medische geschiedenis
- Een bekkenonderzoek
- Een pH-test om te controleren op vaginale zuurheid
- Een microscopische evaluatie van uw vaginale afscheidingen
Het microscopisch onderzoek zou ofwel zoeken naar "clue cells" (vaginale cellen bezaaid met bacteriën) ) of gebruik een gramkleuring om de bacterietypes te onderscheiden en het aandeel "goede" bacteriën tot "slechte" bacteriën te meten. Op basis van een beoordeling van de criteria kan een arts de diagnose bevestigen of andere tests uitvoeren om ervoor te zorgen dat het geen andere ziekte is (zoals een schimmelinfectie of genitale herpes).
Thuisgebaseerde tests zijn ook beschikbaar, maar zijn meestal veel minder nauwkeurig.
Behandeling
De standaardbehandeling voor bacteriële vaginose is een kort beloop van antibiotica.
De typen die worden gebruikt in de eerstelijnstherapie, metronidazol en clindamycine, zijn zeer effectief bij de behandeling van BV en hebben een relatief mild dubbel effect.
De voorkeursregelingen voor de eerste lijn omvatten:
- Metronidazol 500 mg tweemaal daags gedurende zeven dagen via de mond
- Metronidazol 0,75 procent vaginale gel eenmaal daags gedurende vijf dagen toegediend
- Clindamycine 2,0 procent vaginale crème gedurende zeven dagen bij het naar bed gaan
Alternatieve opties zijn een clindamycine-vaginale zetpil of tinidazol-tabletten. Ondanks de doeltreffendheid van de behandeling komt recidief vaak voor en kan aanvullende of zelfs meerdere behandelingen nodig zijn om controle te krijgen. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, maagpijn, hoest, keelpijn, loopneus en een metaalachtige smaak in de mond.
Naast voorgeschreven antibiotica zijn er een aantal huis- en ondersteunende middelen die kunnen helpen. Ze omvatten probiotica (te vinden in voedingssupplementen en voedingsmiddelen zoals yoghurt), die recidief kunnen helpen voorkomen, en boorzuur, een remedie van weleer die een heropleving van medisch belang ervaart.
Preventie
Zo vaak als bacteriële vaginose is, zijn er dingen die u kunt doen om uw risico te verminderen. Ze omvatten veiligere sekspraktijken om blootstelling aan schadelijke bacteriën te voorkomen en het beoefenen van goede vaginale hygiëne om uw kans op infectie te verminderen.
Om bacteriële vaginose te voorkomen:
- Beperk uw aantal sekspartners.
- Gebruik bescherming voor orale, vaginale of anale seks, waaronder condooms en geboortedammen.
- Deel geen seksspeeltjes.
- Niet douchen.
- Vermijden van het wassen van de vagina met harde of geparfumeerde zeep.
- Draag ademend katoenen ondergoed.
- Vermijd geurende tampons of vrouwelijke sprays.
- Houd een tampon niet langer dan aanbevolen.
- Veeg van achteren naar voren na het urineren.
- Vermijd spiraaltjes als u een recurrerende BV heeft of een ernstige infectie in het verleden.
Een woord van heel dichtbij
Zelfs met de beste preventie-inspanningen kan bacteriële vaginose soms voorkomen. Schop jezelf niet. In plaats daarvan een behandeling zoeken en er alles aan doen om te voorkomen dat de aandoening verergert.
Als de symptomen je afleiden, maak je leven dan gemakkelijker door de strakke broek naar beneden te duwen en lossere kleding of een rok te dragen. Om een jeuk te behandelen, moet je een koude doek rechtstreeks op de vagina aanbrengen of met koud water in de douche spetteren. Krabben maakt het alleen maar erger.
Eindelijk, als u met antibiotica wordt behandeld, stop niet halverwege, zelfs als uw symptomen verdwijnen. Hierdoor kan het risico op antibioticaresistentie toenemen en de behandeling des te moeilijker worden als de infectie inderdaad terugkeert.
