Bloeddruk is iets waar onze artsen altijd met ons over praten. We begrijpen inherent dat een lage bloeddruk niet goed is en dat het hebben van hoge bloeddruk erger is. Maar daarnaast kan het hoe en waarom van de bloeddruk voor de meeste mensen verwarrend zijn, vooral met betrekking tot wat het zegt over onze gezondheid op de lange termijn.
Bloeddruk begrijpen
Bloeddruk is gewoon de meting van de kracht van het bloed die tegen de wanden van onze bloedvaten drukt.
Als de bloeddruk hoog is, noemen we dat hypertensie. Wanneer het laag is, noemen we dat als hypotensie.
De zorg over hypertensie is dat de extra druk van ons hart vereist dat we harder werken om bloed door het lichaam te pompen. Deze verhoogde druk draagt bij tot de ontwikkeling van atherosclerose (de verharding van slagaders). Complicaties omvatten coronaire hartziekte (CAD), cerebrovasculaire ziekte en nierziekte.
Hypertensie meten
Als een persoon een verhoogde bloeddruk heeft, zal de arts dit karakteriseren als zijnde ofwel prehypertensie (wat wijst op een risico op hypertensie), stadium 1 hypertensie (lichte tot matige verhoging), stadium 2 hypertensie (matige tot ernstige verhoging), of een hypertensieve crisis (beschouwd als een noodsituatie).
De arts doet dit eenvoudig door de bloeddruk te meten en de systolische druk (de druk tijdens een hartslag) en de diastolische druk (de druk tussen de hartslagen) te meten.
De bloeddruk wordt gemeten in millimeters kwik, aangeduid met het symbool mmHg. Op basis van deze metingen zal uw arts uw bloeddruk beschrijven op basis van de afzonderlijke systolische en diastolische waarden.
Bij een normale bloeddruk zou dit zich vertalen in een systolische druk van minder dan 120 mmHg en een diastolische druk van minder dan 80 mmHg.
Bijvoorbeeld, een systolische waarde van 110 en diastolische waarde van 70 wordt beschreven als "110 over 70" en geschreven als "110/70 mmHg."
Waarom stadiëring belangrijk is
De enscenering van hypertensie helpt het verloop van de behandeling te bepalen en voorspelt de waarschijnlijke uitkomst (prognose).
Het classificeren van stadium 1 hypertensie is belangrijk omdat het de drempelwaarde is waarmee de aandoening met medicatie wordt behandeld. Het is anders dan prehypertensie, waarbij patiënten het advies krijgen om hun levensstijl aan te passen door te sporten, gewicht te verliezen en de vetinname te verminderen.
De stadia van hypertensie zijn als volgt:
- Prehypertensie: 120 tot 139 over 80 tot 89 mmHg
- Fase 1 hypertensie: 140 tot 159 over 90 tot 99 mmHg
- Fase 2 hypertensie: 160 mm of hoger over 100 of hoger mmHg
- Hypertensieve crisis : Hoger dan 180 groter dan 110 mmHg
Voor personen van 60 jaar en ouder zouden de waarden worden aangepast om rekening te houden met de natuurlijke fysiologische veranderingen die worden waargenomen bij het ouder worden. In dit geval zou de drempelwaarde voor hypertensie in stadium 1 hoger zijn dan 150/90 mmHg.
Symptomen van stadium 1 hypertensie
Hoewel mensen met stadium 1 hypertensie vaak geen uiterlijke symptomen vertonen, moet dit niet suggereren dat er geen probleem is. Als een progressieve ziekte zal hypertensie waarschijnlijk verslechteren als de onderliggende oorzaken niet goed worden aangepakt.
Als er schade optreedt als gevolg van de ziekteprogressie, is deze vaak onomkeerbaar.
Terwijl hypertensie in stadium 1 vaak een "onzichtbare" ziekte is, kunnen symptomen soms voorkomen, waaronder:
- Hoofdpijn
- Kortademigheid
- Duizeligheid
- Bloedrood
Geen van de symptomen mag ooit als normaal worden beschouwd als ze aanhoudend, recidiverend of verergeren. Een eenvoudige bloeddrukmeting is alles wat nodig kan zijn om een diagnose te stellen.
Behandeling van hypertensie
Het doel van therapie bij stadium 1-ziekte is om de bloeddruk van de persoon te verlagen tot onder 140/90 mmHg. Als de persoon diabetisch is of een chronische nierziekte heeft, wordt het doelwit verder verkleind tot 130/80 mmHg.
Naar alle waarschijnlijkheid zou de behandeling twee medicijnen omvatten die uit twee verschillende klassen geneesmiddelen worden genomen, waaronder:
- Thiazidediuretica ("waterpillen")
- ACE-remmers
- Angiotensine-receptorblokkers
- Bètablokkers
- Calciumantagonisten
- Renineremmers
Net zo effectief als de geneesmiddelen, zou behandeling toch vereisen dat u de aanpasbare factoren aanpakt die bijdragen aan hypertensie Dit zou onder meer de beperking van natrium- en verzadigde vetten, routinematige lichaamsbeweging, matiging van alcoholconsumptie en, het belangrijkste, misschien het stoppen met roken inhouden.
Zonder deze veranderingen aan te brengen, kan uw vermogen om uw bloeddruk onder controle te houden ernstig worden ondermijnd, vooral naarmate u ouder wordt.
