Supraventriculaire tachycardie (SVT) is een categorie snelle hartritmestoornissen die zijn oorsprong vindt in de atriale kamers van het hart. ("Supraventriculair" betekent eenvoudig "boven de kamers.")
Er zijn verschillende soorten SVT, maar voor een persoon die SVT heeft, hebben ze allemaal de neiging zich ongeveer hetzelfde te voelen. Ze produceren over het algemeen hartkloppingen, en vaak duizeligheid, en hoewel ze bijna nooit levensbedreigend zijn, kan elk type SVT moeilijk te verdragen zijn.
Hoewel de symptomen bij alle soorten SVT vergelijkbaar zijn, zijn er qua behandeling belangrijke verschillen. Dus wanneer een arts een persoon met SVT behandelt, is het belangrijk om erachter te komen welk type SVT het is. De SVT’s zijn opgesplitst in twee brede categorieën: "reentrant" en "automatic" SVT.
Reentrant SVT
De meeste mensen met SVT zijn geboren met een extra elektrische aansluiting in hun hart. Deze extra verbindingen vormen een potentieel elektrisch circuit.
Onder bepaalde omstandigheden kan de elektrische impuls van het hart "ingesloten" raken in dit circuit, en continu ronddraaien en eromheen. Bij elke ronde wordt een nieuwe hartslag gegenereerd, die tachycardie produceert. Het soort tachycardie dat door deze extra verbindingen wordt veroorzaakt, wordt rende-rante tachycardie genoemd.
De meest voorkomende typen Reentrant SVT’s
De namen die worden gegeven aan de verschillende soorten reentrant SVT kunnen verwarrend zijn, maar de sleutel is dat de namen aangeven waar de extra verbinding zich in het hart bevindt.
De meest voorkomende rassen van SVT worden hier vermeld. Klik op de link om te lezen over de specifieke kenmerken van elk type:
- Atrioventriculaire nodale terugkerende tachycardie, of AVNRT, die ongeveer 60% van alle SVT’s veroorzaakt.
- Atrioventriculaire reciprocerende tachycardie of AVRT, een type SVT dat Wolff-Parkinson-White Syndrome (WPW) omvat. AVRT veroorzaakt ongeveer 30% van alle SVT’s.
- Sinusknoop ineengesloten tachycardie, of SNRT, veroorzaakt minder dan 5% van SVT’s.
- Intraatriale intrinsieke tachycardie, of IART, die ook minder dan 5% SVT’s veroorzaakt.
Hoewel de behandelingsopties voor al deze soorten rtentrant SVT zowel ablatieprocedures als medicijnen omvatten, hangt de "beste" behandeling in grote mate af van het specifieke type.
Automatische tachycardieën
Eén type SVT wordt niet veroorzaakt door extra elektrische verbindingen in het hart. Dit type SVT wordt "automatische SVT" genoemd.
Normaal gesproken wordt het hartritme gecontroleerd door elektrische impulsen die worden geproduceerd door de "pacemaker" -cellen van het hart, die zich in de sinusknoop bevinden.
Maar in automatische SVT beginnen cellen op een andere locatie in de atria sneller hun eigen elektrische impulsen te produceren dan de sinusknoop, waardoor ze het ritme van het hart overnemen en een automatische SVT produceren.
Automatische SVT’s komen veel minder vaak voor dan wederrechtelijke SVT’s. Ze komen meestal alleen voor bij mensen met een ernstige medische aandoening – met name ernstige longaandoeningen, ongecontroleerde hyperthyreoïdie of veel acute ziekten die ernstig genoeg zijn om intensieve ziekenhuiszorg te vereisen.
Automatische SVT’s zijn meestal vrij moeilijk om direct te behandelen, omdat er geen extra elektrische verbinding is die kan worden geablateerd en omdat anti-aritmica vaak niet erg goed werken bij het onderdrukken van deze aritmieën.
Dus de echte behandeling van automatische SVT is een indirecte vorm van therapie, namelijk de behandeling van de onderliggende medische ziekte. Bijna altijd is de aritmie verdwenen zodra een patiënt met automatische SVT voldoende hersteld is om van de intensive care te worden ontslagen.
Een speciale variëteit van automatische SVT is niet het gevolg van een acute ziekte en is meestal chronisch en moeilijk te behandelen. Dit is Ongepaste sinustachycardie (IST), die een eigen bespreking verdient.
Opmerking: terwijl atriale fibrillatie technisch gezien een vorm van SVT is, wordt het beschouwd als een categorie apart. Lees hier meer over atriale fibrillatie.
