Veel mensen met bloedkanker zoals leukemie, lymfoom of myeloma hebben op enig moment tijdens hun ziekte pijnverlichting nodig. Maar hoewel pijn een veel voorkomend symptoom is, is het niet onvermijdelijk en kan het meestal worden behandeld.
Waarom krijgen bloedkankerpatiënten pijn?
Er zijn veel soorten kankerpijn. In sommige gevallen ervaren mensen met kanker pijn als gevolg van het feit dat de tumor druk uitoefent op organen of nabijgelegen weefsels.
In het geval van bloedkanker, waar er vaak geen solide tumormassa is, kan pijn om een paar redenen optreden. Leukemiecellen kunnen bijvoorbeeld ongemak veroorzaken wanneer ze zich ophopen in organen zoals de lever of de milt.
Leukemie-patiënten klagen vaak over pijn in hun botten en gewrichten, die meestal wordt veroorzaakt door het overactieve merg waardoor de botten van binnenuit onder druk komen te staan. Evenzo kan pijn optreden wanneer een gezwollen lymfeklier die u hebt van uw lymfoom zich in de buurt van een orgaan bevindt of zich op een locatie bevindt die beweging belemmert (zoals in de lies).
Myeloomcellen geven chemicaliën af in de bloedbaan die botafbraak veroorzaken. Dit worden osteolytische laesies genoemd en ze kunnen leiden tot een instorting van uw wervelkolomwervels of botbreuken. Bepaalde aandoeningen als gevolg van de behandeling van uw kanker kunnen ook tot pijn leiden. Chemotherapie of zelfs slapen in een vreemd bed in het ziekenhuis kan bijvoorbeeld zweertjes in de mond en neuropathische (zenuw) pijn veroorzaken.
Wat zijn de opties voor pijnverlichting?
Er zijn veel verschillende opties beschikbaar voor kanker-gerelateerde pijn, en vaak is het een combinatie van deze therapieën die de beste verlichting biedt. Het juiste plan vinden kan geduld vergen, maar aanhoudend zijn. Te vaak bij kanker proberen mensen ‘het uit te vechten’ of bang te zijn dat het praten met hun arts hen walgelijk doet klinken.
Er is geen prijs voor het ondergaan van een behandeling met kanker in plaats van pijnvrij. Wees niet bang om met uw arts te blijven praten totdat u op dit moment zo goed mogelijk kunt leven.
Kanker behandelen om pijn te behandelen
In veel gevallen zal de behandeling van uw kanker bepaalde soorten pijn verlichten. Chemotherapie en bestraling helpen de last van kanker op uw lichaam te verminderen en kunnen een deel van de druk op uw botten, weefsels en organen verlichten.
Pijnmedicijnen
Veel mensen die kankerpijn ervaren, zullen hun ongemak kunnen beheersen met het gebruik van pijnstillers of pijnstillers. Er zijn twee hoofdtypen pijnstillers, niet-opioïde en opioïde.
Niet-opioïde analgetica worden meestal het eerst geprobeerd en kunnen het beste worden gebruikt bij mensen met lichte of matige pijn door hun kanker. Niet-opioïde pijnstillers veroorzaken meestal geen slaperigheid en hebben weinig ernstige bijwerkingen als ze worden ingenomen zoals voorgeschreven door een arts. Enkele veel voorkomende niet-opioïde analgetica omvatten aspirine, acetaminophen (Tylenol), ibuprofen (Advil of Motrin) en naproxen (Aleve, Naprosyn).
Opioïde pijnstillers (verdovende middelen) worden gebruikt als niet-opioïden niet lijken te werken. Narcotica hebben in de loop der jaren een slechte naam gekregen en mensen associëren hen vaak met verslaving of drugshandel.
Helaas heeft dit ertoe geleid dat patiënten terughoudend zijn om ze te gebruiken of te proberen. Dit zijn echter vaak uitstekende medicijnen voor het bestrijden van kankerpijn en leiden zelden tot verslaving wanneer ze op de juiste manier worden gebruikt.
Opioïde medicijnen blokkeren de perceptie van uw hersenen van de pijn. Ze kunnen mild of sterk zijn en hebben geen bovengrens voor de dosering – dus er is een grote mate van flexibiliteit om ze aan uw behoeften aan te passen. Opioïden worden meestal via de mond toegediend, maar ze kunnen ook worden toegediend via een injectie in uw rectum in een zetpilvorm of via de huid in de vorm van een "pleister". Artsen beginnen meestal met een vrij lage dosis en verhogen de dosis tot u of pijnverlichting of vervelende bijwerkingen krijgt.
Veel voorkomende opioïde analgetica omvatten morfine, codeïne, fentanyl, hydromorfon en oxycodon. Opioïde-medicatie kan slaperigheid, verwardheid en andere bijwerkingen veroorzaken. Het is belangrijk om u bewust te zijn van de effecten ervan tijdens het rijden of tijdens activiteiten waarbij u alert moet zijn.
Bone Pain Medications. Myelomapatiënten kunnen aanzienlijke hoeveelheden pijn hebben die worden veroorzaakt door botvernietiging. In deze gevallen kan een speciale klasse medicijnen worden gebruikt. Deze soorten medicijnen worden bisfosfonaten genoemd en worden vaak toegediend via een infuus. Soortgelijke medicijnen kunnen ook via de mond of met een neusspray worden toegediend. Vaak voorkomende bisfosfonaten zijn Bonefos (clodronaat), Aredia (pamidronaat) en Zometa (zoledronaat). Het kan enkele weken duren voordat het volledige effect van deze medicatie wordt opgemerkt.
Steroïden. Steroid-medicatie is met name nuttig bij mensen die compressiepijn in het ruggenmerg hebben (vaak bij myeloom) en zenuwpijn. Hoewel ze meestal niet door zichzelf worden gebruikt, kunnen ze zeer effectief zijn en vaak de behoefte aan andere pijnstillers verminderen.
Andere medicijnen. Voor mensen die last hebben van zenuwpijn als gevolg van hun behandeling, kan het heel moeilijk zijn om verlichting te vinden. Dit type pijn, ook wel neuropathische pijn genoemd, reageert vaak niet op opioïden en andere traditionele pijnstillers. In deze gevallen kunnen anti-epileptische medicijnen en antidepressiva nuttig zijn. Middelen tegen epileptische aanvallen, zoals carbamazepine en gabapentine, en dergelijke antidepressiva zoals amitriptyline, nortriptyline en imipramine werken door het beïnvloeden van de pijnlijke signalen die uw hersenen krijgen van beschadigde zenuwen.
Niet-medicamenteuze pijnverlichting
Het is gemakkelijk om te vergeten dat er naast medicatie ook behandelingen zijn die goed kunnen werken om pijn te verlichten. Sommige opties omvatten:
Bestralingstherapie kan worden bevolen om palliatief te zijn – dat wil zeggen, specifiek om pijn en symptomen te verminderen. Meer dan de helft van de patiënten zal enig succes hebben met pijnbeheersing met behulp van deze methode.
Interventionele pijnbehandelingen zoals zenuwblokkades en andere neurologische procedures kunnen nuttig zijn, vooral bij ernstige aanhoudende pijn. Bij sommige van deze procedures wordt de zenuw die de pijnsensatie naar de hersenen stuurt doorgesneden.
Niet-medicamenteuze pijnverlichting. Er zijn een aantal opties voor pijnverlichting waarvoor u geen medicijnen hoeft te nemen, en verschillende hebben ook andere voordelen bij het verlichten van symptomen voor mensen met kanker. Sommige van deze integrale kankerbehandelingen (alternatieve behandelingen die samen met conventionele behandelingen worden gebruikt) omvatten.
- Massagetherapie – Massage werkt direct om endorfines in uw hersenen vrij te maken die de pijn kunnen verminderen.
- Acupunctuur – Acupunctuur kan helpen bij kankerpijn en heeft aangetoond dat het de hoeveelheid pijnstillers vermindert die sommige mensen met kanker nodig hebben.
- Meditatie
- Qigong
- Ontspanning
- Geleide beelden
- Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
- Fysiotherapie
- Hypnose
De bottom line
Sommige mensen met bloedkanker hebben pijn, maar vele anderen hebben dat niet. In de meeste gevallen kan pijn worden gecontroleerd en beheerd tot een aanvaardbaar niveau met medische en niet-medische interventies. Zoals met elke vorm van therapie, zullen bepaalde technieken voor sommigen maar niet voor anderen werken.
Als uw beste pleitbezorger in uw kankerzorg, is het belangrijk dat u met uw arts praat over eventuele pijn die u ervaart; werk samen om een plan te formuleren om het onder controle te krijgen. Als uw zorgteam niet weet van uw pijn of de impact die het heeft op uw leven, zullen zij u niet kunnen helpen.
Als u denkt dat uw zorgen niet serieus genoeg worden genomen, of als uw arts geen succes lijkt te hebben bij het beheersen van uw pijn, vertrouw erop om een second opinion van een pijnspecialist of een team te vragen.
