Sommige mensen ontwikkelen zelden binnen enkele minuten een vorm van chronische netelroos, zonnepurticaria genaamd, in de zon. De jeukende, rode bulten of wortels van deze uitslag ontwikkelen zich alleen op delen van het lichaam die direct aan het zonlicht worden blootgesteld.
Soms kunnen symptomen van zonne-urticaria worden verward met zonnebrand, hoewel zonne-urticaria meestal binnen vijf tot tien minuten na blootstelling aan de zon optreedt en veel sneller weggaat (minder dan een dag) nadat de blootstelling aan de zon is gestopt.
Het zal u misschien verbazen dat bij zonneurticaria de huid die vaak wordt blootgesteld aan zonlicht, zoals de huid op het gezicht of de toppen van de handen, bijenkorven zal ontwikkelen, in tegenstelling tot huid die minder vaak wordt blootgesteld naar de zon. Ook, terwijl de uitslag van zonne-urticaria technisch alleen voorkomt op de huid die direct wordt blootgesteld aan de zon, kan deze voorkomen onder dunne kleding.
Oorzaak van zonne-urticaria
Het lijkt erop dat mensen met zonne-urticaria allergische antilichamen maken tegen verschillende eiwitten in hun eigen huid. De structuur van deze eiwitten verandert met zonlicht, waardoor de allergische reactie kan optreden, waardoor netelroos ontstaat. Het is mogelijk voor een persoon met zonne-urticaria om anafylaxie te ervaren als voldoende huid wordt blootgesteld aan zonlicht.
Diagnose van zonne-urticaria
Een zonne-urticaria-diagnose kan niet worden gemaakt door iemands geschiedenis van symptomen alleen, omdat andere aandoeningen, zoals polymorfe lichtuitbarsting en bepaalde vormen van porfyrie, ook huiduitslag kunnen veroorzaken bij blootstelling aan de zon.
Er wordt een diagnose gesteld wanneer de huid wordt blootgesteld aan verschillende vormen van licht die verschillende spectrums of golflengten kunnen produceren. Dit is een gespecialiseerde test die meestal wordt uitgevoerd door dermatologen, die de gespecialiseerde apparatuur beschikbaar hebben voor dergelijke testen. Soms kan een diagnose alleen worden gesteld bij blootstelling aan natuurlijk zonlicht.
Behandeling van zonne-urticaria
De symptomen kunnen worden verminderd door het gebruik van verschillende antihistaminica, evenals de toepassing van plaatselijke steroïde crèmes, zoals hydrocortison. Af en toe zijn orale steroïden, zoals prednison, nodig om ernstige symptomen te behandelen.
Het is mogelijk om de huid ongevoelig te maken bij herhaalde blootstelling aan zonlicht, zodat er bij toekomstige opnames geen netelroos ontstaat. Deze gespecialiseerde vorm van therapie, die alleen door een allergoloog of een dermatoloog mag worden uitgevoerd, duurt meestal maar een paar dagen en moet daarom vaak worden herhaald.
In meer ernstige gevallen is een medicijn zoals omalizumab (een antilichaam tegen immunoglobuline E) geprobeerd met gemengde resultaten. Er moet meer onderzoek worden gedaan naar omalizumab en het potentiële voordeel ervan bij het verlichten van zonneturticaria. Dat gezegd hebbende, zonne-urticaria is een ongewone aandoening, dus het is moeilijk om wetenschappelijk te studeren.
Een woord van heel dichtbij
Terwijl urticaria bij de zon een chronische vorm van netelroos is en voor sommigen behoorlijk invaliderend kan zijn, is het goede nieuws dat er effectieve therapieën zijn en een of meer medicijnen in de pijplijn zitten.
Behalve zonnebrandicaria zijn er ook andere vormen van hittegerelateerde huiduitslag zoals cholinerge urticaria, een vorm van netelroos die verergert door warmte.
