De eerste keer dat ik te horen kreeg dat ik miltvuur had gezien, had ik het niet opgemerkt. Hij had een merkteken op zijn arm dat donkerder was dan zijn huid. Het viel niet echt op.
Hij kwam naar een dokter om een andere reden die veel ernstiger was. Het merkteken deed geen pijn. De randen ervan zijn iets verhoogd. Zijn andere, niet-gerelateerde medische probleem was urgenter en onmiddellijk in gevaar.
Maar hij wist wat de zwarte vlek was. Hij zei het woord. Het betekende houtskool of kolen in zijn taal. Ik kende het woord als houtskool of kolen uit een andere taal, het oude Grieks – Anthrax.
Dit was cutane miltvuur. Het kan tot de dood leiden, maar in de meeste gevallen niet. Als het onbehandeld is, sterft 1 op 5 mogelijk. Bij behandeling met antibiotica sterft minder dan 1% aan anthrax uit de huid.
Er zijn andere soorten Anthrax, afhankelijk van de belichting. Andere vormen zijn dodelijker. Echter, cutane miltvuur is de meest voorkomende wereldwijd; 95% -99% van degenen die besmet zijn met miltvuur hebben de cutane vorm.
De meeste gevallen van miltvuur in de wereld zijn heel anders dan de ziekte die in de media wordt gemeld. Het is een ziekte waarmee boeren soms worden geconfronteerd. Anthrax-sporen kunnen lang in de omgeving blijven bestaan.
De angst is dat miltvuur zich als een aërosol door de lucht kan verspreiden (of door de post kan worden gestuurd) als wapens kan worden gebruikt. Dientengevolge, heeft de bacteriën in het verleden in de krantekoppen verpletterd.
Het verhaal domineerde de krantenkoppen in 2001 toen brieven met antrax werden ontvangen via nieuwsuitzendingen en 2 Amerikaanse senatoren, resulterend in de dood van 5 en 17 anderen. Het maakte ook de krantenkoppen toen een leger uit het Amerikaanse leger waarschijnlijk meer dan 10 jaar lang anthrax stuurde naar honderdduizenden locaties in de VS en het buitenland, totdat het in 2015 werd ontdekt.
Wie krijgt Anthrax?
Anthrax is echter een ziekte die over de hele wereld voorkomt, grotendeels in landbouwgebieden van Haïti tot Zimbabwe tot Siberië. Het is gevonden in gebieden in Midden- en Zuid-Amerika, het Caribisch gebied, Afrika, delen van Azië, Zuid- en Oost-Europa. In deze gebieden kunnen sommige dieren, met name landbouwhuisdieren zoals runderen, schapen, geiten, antilopen en herten, besmet raken. Miltvuur is inderdaad een van nature voorkomende bacterie die wordt aangetroffen in de bodem en die wilde dieren infecteert en dieren die voor voedsel worden grootgebracht. In zeldzame gevallen kan contact met deze dieren of dierlijke producten leiden tot menselijke infecties. Behandeling of afslachten van dieren kan leiden tot huidinfecties; spelen op drums gemaakt van huiden of anderszins omgaan met karkassen kan leiden tot infecties.
Degenen die het meeste risico lopen, zijn dierenartsen, slagers en boeren, drummers, laboranten, en mogelijk ook de militairen of postbodes in het geval van bioterrorisme.
In zeldzame gevallen kan de infectie worden geïnjecteerd, bijvoorbeeld door intraveneus gebruik van heroïne.
Wat zijn de soorten Anthrax-infecties?
Verschillende infecties worden veroorzaakt door dezelfde miltvuursporen maar zijn afhankelijk van de wijze van overdracht.
Gastro-intestinaal kan worden gevangen door het eten van vlees van een besmet dier (of in zeer zeldzame gevallen water dat is verontreinigd door de bacteriën).
Vee wordt in de VS gevaccineerd om dit te voorkomen. Anderen kunnen gewoon slikken wat ze hebben ingeademd, zoals van het bijwonen van een drumceremonie met een besmette drum.
Het kan koorts, rillingen, zwelling van de nek, keelpijn, pijn bij het slikken, moeilijk spreken, misselijkheid en braken veroorzaken, vooral met bloed, diarree vaak met bloed, buikpijn, zwelling van de buik en hoofdpijn. Het is niet alleen een maagontsteking, maar kan in plaats daarvan een prominente en gevaarlijke nekzwelling hebben.
Sterfte is 25-75%.
Inhalatiewordt verkregen door het inademen van sporen in de lucht (verneveld), zoals van alles wat de sporen in de dieren of hun huiden verstoort, zoals door het verwerken van wol, huiden, vlees, of zelfs van een drumceremonie met een besmette trommel.
Dit is het gevaarlijkste en dodelijkste type.
Inademing miltvuur veroorzaakt koorts, koude rillingen, kortademigheid, verwardheid, hoesten, misselijkheid / braken, buikpijn, hoofdpijn, doordrenken van zweten, vermoeidheid, lichaamspijn en pijn op de borst.
Degenen die eraan sterven hebben vaak bloederige vloeistof in hun longen, zwelling in hun hersenen, en zwelling rond hun hart (pericardiale effusie) en buik (ascites). Sommige hebben uitslag (petechiaal). Lymfeklieren (mediastinum) en milt kunnen dood weefsel en bloedingen hebben.
Sterfte is 80%. Zonder behandeling wordt aangenomen dat de mortaliteit bijna 100% is.
Cutaanwordt verkregen als er sporen op de huid komen en door een snee gaan. Het veroorzaakt kleine, mogelijk jeukende blaren, die waarschijnlijk samen zijn gebundeld. Er kan een pijnloze zweer zijn met een zwart midden, met zwelling rond de randen, vaak op hoofd, nek, armen of handen.
De injectie kan worden verkregen door het injecteren van met miltvuur besmette materialen, zoals heroïne. Het lijkt veel op cutaan miltvuur, maar de ziekte kan zich sneller verspreiden en is daarom gevaarlijker.
Wat voor soort bacteriën is het?
Het wordt veroorzaakt door gram-positieve bacteriën die Bacillus anthracis worden genoemd. Het ongewone is dat het via sporen infecteert. Deze sporen kunnen een lange tijd, zelfs een decennium, in de grond of op een dier blijven en zich onverwacht infecteren. Infecties kunnen verspreiden als niet bekend was dat miltvuur er was.
Hoe wordt het behandeld?
Bepaalde antibiotica worden gebruikt. Er kunnen meer dan één geselecteerd worden vanwege mogelijke bezorgdheid over weerstand.
Er is een breed scala aan antibiotica die kunnen worden gebruikt per de CDC. Behandeling kan plaatsvinden met levofloxacine, moxifloxacine of ciprofloxacine. Carbapenems kunnen ook worden gebruikt als antibiotica die, hopelijk, sporenproductie verminderen zoals linezolid of clindamycine. Chlooramfenicol kan ook werken. Doxycycline wordt soms gebruikt.
Sommige hebben intubatie en ventilatie nodig om met behulp van een machine te kunnen ademen. Velen hebben medicijnen nodig om te voorkomen dat hun bloeddruk te laag wordt.
Steroïden worden door de CDC aanbevolen voor mensen die erg ziek zijn (shock die ongevoelig is voor pressoren), geschiedenis van het gebruik van steroïden, zwelling van met name hoofd of nek, meningitis.
Hoe lang duurt het om ziek te worden?
Cutane of injectie miltvuur kan snel optreden binnen een dag na blootstelling. Inhalatie miltvuur kan 7 dagen of langer duren, maar niet meer dan 60 dagen.
Wat als je bent blootgesteld?
Er zijn antibiotica – profylaxe – die u kunt nemen voor het geval u onder toezicht van uw zorgverlener bent om de kans op ziek worden te verkleinen. Dit omvat Ciprofloxacine, levofloxacine en doxycycline, die door de FDA zijn goedgekeurd, en andere antibiotica, zoals moxifloxacine; amoxicilline, penicilline clindamycine. Deze antibiotica worden meestal gedurende 60 dagen gegeven met 3 shots van het vaccin.
Dus er is een vaccin?
Er is een vaccin, maar het is niet beschikbaar voor het grote publiek. Het is beschikbaar voor bepaalde risicogroepen – het leger, dierenartsen, bepaalde veehouders. Het Anthrax-vaccin geadsorbeerd (AVA) of BioThraxTM bevat geen Anthrax en kan geen miltvuur veroorzaken. Aangenomen wordt dat dit vaccin beschermt tegen inademing en huidinfectie, hoewel er beperkte gegevens zijn. Het werd door de FDA goedgekeurd voor vaccinatie vóór blootstelling en is sinds 1970 in de handel gebracht.
Vee is in de VS gevaccineerd.
Mag ik het vangen van iemand die ziek is?
Waarschijnlijk niet. Miltvuurpatiënten hebben geen meer voorzorgsmaatregelen nodig dan welke andere patiënt ook. Ziekenhuizen hoeven verdachte patiënten niet te isoleren. Zorgverleners dienen standaard voorzorgsmaatregelen te nemen.
Het risico is zeer klein dat iemand met maagdarmbloedingen, met waarschijnlijk een infectieuze afscheiding, iemand anders kan infecteren. Raak in het algemeen geen wonden aan. Raak de miltvuur van de huid dus niet met uw blote handen aan.
Hoe wordt het getest?
Speciale referentielaboratoria in de VS kunnen helpen. Labotests, indien genomen vóór antibiotica, kunnen de bacteriën tonen van een sputummonster, een lumbale punctie, bloedafname, huidlaesiemonster. Antistoffen in het bloed kunnen ook worden getest. Een röntgenfoto van de thorax of een Cat-scan kan "mediastinale verwijding" laten zien die kan helpen bij het diagnosticeren van miltvuur van inhalatie.
