Overzicht van thuistests voor slaapapneu

thuis kunt, diagnose behandeling, niet geschikt, nodig zijn, obstructieve slaapapneu, polysomnogram centrum

Tegenwoordig worden slaaptesten thuis vaker gebruikt om slaapstoornissen, zoals obstructieve slaapapneu, te diagnosticeren. Waarom zou je worden verteld om een ​​slaaponderzoek te laten doen? Wat zijn de voor- en nadelen van het hebben van een thuisslaaptest in vergelijking met een polysomnogram in het centrum? Lees meer over het gebruik van slaaponderzoek thuis, wat u kunt verwachten met uw studie en wat de volgende stappen in uw diagnose en behandeling kunnen zijn.

Hoe u een Home Sleep Study kunt krijgen

Allereerst vraagt ​​u zich misschien af ​​waarom u in de eerste plaats een slaapstudie moet krijgen. Deze tests worden gebruikt om verschillende slaapstoornissen te identificeren. Hoewel symptomen en een goed lichamelijk onderzoek kunnen wijzen op de oorzaak van uw slaapproblemen, is een test nodig om formeel de diagnose vast te stellen (en uiteindelijk om te verzekeren dat u voor de behandelingen betaalt).

Board-gecertificeerde slaapartsen zijn vaak verantwoordelijk voor het bestellen van slaaptests. Deze professionals zien patiënten vaak klagen over slaapstoornissen en kunnen met hun training de onderzoeken beoordelen en de meest geschikte therapie aanbevelen. Primaire zorgverleners en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg kunnen ook toestemming krijgen om thuistests te bestellen, maar de American Academy of Sleep Medicine beveelt deze praktijk niet aan.

Niet iedereen zou een thuisslaapstudie moeten hebben. Het is alleen nuttig voor diagnosn obstructieve slaapapneu (OSA).

Deze test moet worden besteld als er een vermoeden is van ten minste een matige tot ernstige OSA-graad. Het testen wordt ook af en toe gebruikt om de effectiviteit van behandelingen van slaapapneu te beoordelen, zoals een oraal apparaat of een operatie.

Als er andere medische aandoeningen aanwezig zijn die de diagnostische nauwkeurigheid in gevaar kunnen brengen, wordt thuistests niet geschikt geacht.

Het wordt ook niet gebruikt om andere slaapstoornissen dan slaapapneu te diagnosticeren. Sommige van deze medische contra-indicaties voor thuisslaaptests omvatten:

  • Matige tot ernstige longziekte
  • Neuromusculaire ziekte
  • Congestief hartfalen
  • Centrale slaapapneu
  • Periodieke ledemaatbewegingen van slaap
  • Slapeloosheid
  • Parasomnie (slaapgedrag)
  • Circadiane ritme slaapstoornissen
  • Narcolepsie

Ten slotte kan thuisslaaptests af en toe worden gebruikt bij personen die niet in staat zijn om een ​​diagnostisch polysomnogram in een centrum te hebben vanwege immobiliteit, veiligheid, kritieke ziekte of andere conflicten. Belangrijk is dat testen van de slaap thuis niet geschikt is voor kinderen.

De voordelen en nadelen van thuisslaaptests

Thuisslaapstudies zijn een uitstekende manier om slaapapneu bij de juiste geselecteerde populatie te regelen. Als er een groot vermoeden bestaat van de aandoening, kan het een eenvoudige, bevestigende test zijn die de patiënt in staat stelt om door te gaan naar de behandelingsfase van de zorg. Een negatieve test sluit de stoornis echter niet uit. Als er een negatieve thuisslaaptest plaatsvindt (met een apneu-hypopneu index of AHI van minder dan 5), is een diagnostisch polysomnogram in een slaapcentrum doorgaans vereist.

Er zijn een aantal redenen waarom patiënten de voorkeur geven aan een thuisslaaptest, waaronder:

  • Het is doorgaans minder duur, en kost honderden euro’s in vergelijking met de duizenden dollars die een in-center test kan kosten.
  • Het is handiger, zodat u thuis kunt slapen in plaats van in een onbekende omgeving.
  • Het is comfortabeler, met minder draden en toegang tot het comfort van thuis.
  • Er is meer toegang tot het testen. Slaapcentra zijn misschien niet toegankelijk vanwege de locatie of zelfs planning. Apparaten voor thuistesten kunnen vanuit het kantoor van de dokter naar huis worden gestuurd en soms zelfs worden gemaild.

De gouden standaard voor de diagnose van alle slaapstoornissen blijft het bijgewoonde diagnostische polysomnogram in een slaapcentrum.

Dit omvat aanvullende metingen van slaapstadia en slaapfragmentatie via EEG, hartritme via ECG en been- of armsensoren voor bewegingen; die mogelijk niet zijn opgenomen in algemene thuistests. Bovendien, als u milde slaapapneu heeft, kan de thuistest de diagnose eenvoudigweg missen.

Wat te verwachten met een Home Sleep-onderzoek

Zodra uw arts vaststelt dat u een onderzoek naar de slaap in huis moet hebben, wordt u geïnstrueerd hoe u het apparaat thuis kunt gebruiken. Vaak geeft een medisch assistent, een ademtherapeut of een slaaptechnicus deze instructies. U zult worden getoond hoe de vereiste sensoren moeten worden aangebracht. Meestal zal dit een riem bevatten die zich rond de borst of de maag wikkelt om ademhalingsinspanning te meten, een neus-zuurstofcanule in de neus die de luchtstroom meet, en een oximeter op de vingertop die de hartfrequentie en bloedzuurstofniveaus registreert. Afhankelijk van het gebruikte apparaat, kan er enige variatie zijn in deze basisfuncties. Zodra u goed bent uitgerust, moet u ook advies krijgen over het in- en uitschakelen van het apparaat.

Wanneer u klaar bent om thuis naar bed te gaan, past u de sensoren opnieuw toe en schakelt u het apparaat in zoals u werd gevraagd. Als je wakker wordt om ’s nachts naar de badkamer te gaan, kun je waarschijnlijk de meeste sensoren op hun plaats houden. ‘S Morgens zullen sommige apparaten u op de hoogte brengen met een lampje of lezen om u te informeren dat er voldoende gegevens zijn verzameld. Als algemene regel geldt dat ten minste enkele uren opname nodig zijn voor een adequate test. Sommige artsen zullen patiënten aanraden om 2 (en zelfs 3) nachten te testen om er zeker van te zijn dat een succesvolle test is voltooid.

Volgende stappen in diagnose en behandeling na een thuisslaaptest

Na het terugbrengen van het apparaat zal de slaaparts het apparaat downloaden, de gegevens persoonlijk beoordelen en interpreteren en een samenvattend rapport van de resultaten genereren. Zoals hierboven vermeld, als de thuisslaaptest onvoldoende gegevens onthult of negatief is voor slaapapneu, kan een test in het centrum nodig zijn om de aandoening te identificeren. Bij een vervolgafspraak in de slaapkliniek worden deze resultaten samen met u beoordeeld en worden de volgende stappen besproken.

Als de test slaapapneu vertoont, zullen de behandelingsopties worden beoordeeld, inclusief het gebruik van continue positieve luchtwegdruk (CPAP), orale apparaten, gewichtsverlies, positietherapie, chirurgie en mogelijk andere therapieën.

Thuisslaaptests kunnen een aantrekkelijke optie zijn om slaapapneu te identificeren bij mensen die sterk worden verdacht van het hebben van de aandoening en die geen contra-indicaties of andere vermoedelijke slaapstoornissen hebben. Als u geïnteresseerd bent in het krijgen van een slaapstudie en het volgen van een behandeling, begin dan met het zien van een door een raad gecertificeerde slaapspecialist die u een uitgebreide evaluatie, begeleiding bij het testen en ondersteuning door het behandelingsproces kan bieden.

Like this post? Please share to your friends: