Gedilateerde cardiomyopathie is een aandoening waarbij één of beide hartkamers worden verzwakt en verwijd. Het leidt vaak tot hartfalen en hartritmestoornissen – met name atriale fibrillatie – en kan leiden tot een plotselinge dood. Gedilateerde cardiomyopathie is de meest voorkomende van de drie soorten cardiomyopathie (hartspierziekte), de andere twee zijn hypertrofische cardiomyopathie en restrictieve cardiomyopathie.
Waarom is Dilation en waarom is het belangrijk?
Vrijwel elke medische aandoening die een verzwakking van de hartspier kan veroorzaken, kan leiden tot gedilateerde cardiomyopathie. Wanneer de hartspier zwakker wordt, kan hij niet volledig samentrekken. Het hart probeert deze verzwakking te compenseren door een proces dat hermodellering wordt genoemd en dat vrijwel altijd leidt tot verwijding van de hartkamers.
De uitzetting strekt de hartspier, wat helpt – voor een tijd, tenminste – om een deel van de kracht van de spiercontractie te behouden. Ook kan een gedilateerd ventrikel meer bloed vasthouden. Als gevolg van de verwijding, zelfs als een verzwakt ventrikel in staat is om slechts 30% van het bloed dat het vasthoudt uit te werpen (in vergelijking met de normale 50%), kan het totale volume bloed dat met elke hartslag wordt uitgeworpen, worden behouden – naar een punt. (Het percentage bloed dat met elke hartslag uit de linkerhartkamer wordt uitgeworpen, wordt de linkerventrikelejectiefractie of LVEF genoemd.
Het meten van de LVEF blijkt een belangrijke manier om de algehele gezondheid van het hart te beoordelen.
De bottom line is dat dilatatie van de hartkamers is een compensatiemechanisme dat enige verlichting op korte termijn biedt als de hartspier verzwakt is. Helaas, op de lange termijn, heeft de dilatatie zelf de neiging de hartspier verder te verzwakken.
Uiteindelijk komt openlijk hartfalen vaak voor.
Als u gedilateerde cardiomyopathie heeft, is het belangrijk dat u en uw arts samenwerken om de onderliggende oorzaak te identificeren, aangezien agressieve behandeling van de onderliggende oorzaak vaak van cruciaal belang is om de progressie van hartfalen te voorkomen.
Oorzaken van gedifferentieerde cardiomyopathie
Bijna elke hartaandoening die de hartspier kan beschadigen, kan leiden tot gedilateerde cardiomyopathie. De meest voorkomende oorzaken zijn:
- Coronaire hartziekte (CAD):CAD is de meest voorkomende oorzaak van gedilateerde cardiomyopathie. CAD produceert meestal gedilateerde cardiomyopathie door het veroorzaken van hartinfarcten (hartaanvallen), die de hartspier beschadigen.
- Infecties:Verschillende infectieziekten kunnen de hartspier aantasten en verzwakken. Deze omvatten talrijke virale infecties, de ziekte van Lyme, HIV-infectie en de ziekte van Chagas.
- Valvulaire hartziekte:Valvulaire hartaandoeningen, in het bijzonder aortische regurgitatie, en mitrale regurgitatie, produceren vaak gedilateerde cardiomyopathie.
- Hoge bloeddruk:Hoewel hypertensie neigt tot hypertrofische cardiomyopathie of diastolische disfunctie, kan het uiteindelijk ook resulteren in een gedilateerde cardiomyopathie.
- Alcohol:Bij sommige individuen met een genetische predispositie werkt alcohol als een krachtig toxine voor de hartspier en leidt het tot verwijde cardiomyopathie.
- Cocaïne:Cocaïnegebruik is ook in verband gebracht met gedilateerde cardiomyopathie.
- Schildklieraandoening:Schildklieraandoening – hyperthyreoïdie (schildklier te actief) of hypothyreoïdie (schildklier niet actief genoeg) – kan leiden tot hartfalen. Hyperthyreoïdie veroorzaakt eerder een verwijde cardiomyopathie, terwijl hypothyreoïdie waarschijnlijk diastolisch hartfalen veroorzaakt.
- Voeding:Voedingsafwijkingen – vooral een tekort aan vitamine B1 – kunnen cardiomyopathie veroorzaken. Deze vorm van cardiomyopathie wordt vooral gezien in ontwikkelingslanden en in alcoholisten.
- Postpartum:Postpartum cardiomyopathie is een vorm van cardiomyopathie die om onbekende redenen optreedt en die verband houdt met de bevalling.
- Genetisch:Er zijn ook genetische vormen van gedilateerde cardiomyopathie. Dit is de reden waarom sommige families duidelijk worden beïnvloed door een extreem hoge incidentie van gedilateerde cardiomyopathie.
- Auto-immuunziekten:Lupus en coeliakie zijn auto-immuunprocessen die kunnen leiden tot gedilateerde cardiomyopathie.
- Cardiaal "overwerk":Elke aandoening die ervoor zorgt dat de hartspier heel hard werkt gedurende zeer lange perioden (weken of maanden) kan uiteindelijk leiden tot cardiale verwijding en verzwakking van de hartspier. Dergelijke aandoeningen omvatten langdurige ernstige bloedarmoede, abnormale aanhoudende tachycardie (snelle hartslag), chronische hyperthyreoïdie, en het overwerk geproduceerd door lekkende (regurgitante) hartkleppen.
- Stresscardiomyopathie:Stresscardiomyopathie, ook bekend als "gebroken hartsyndroom", is een vorm van acuut hartfalen die gepaard gaat met ernstige stress, het vaakst gezien bij vrouwen.
- Diverse aandoeningen:Verscheidene andere aandoeningen kunnen uitgezette cardiomyopathie veroorzaken, waaronder sarcoïdose, nierziekte in het eindstadium en obstructieve slaapapneu.
- Idiopathisch:In veel gevallen kunnen specifieke oorzaken van gedilateerde cardiomyopathie niet worden vastgesteld. In deze gevallen wordt gezegd dat de gedilateerde cardiomyopathie "idiopathisch" is.
De bottom line
Adequaat behandelen van uw gedilateerde cardiomyopathie vereist dat uw arts elke poging doet om de onderliggende oorzaak te identificeren en vervolgens die onderliggende oorzaak zo volledig mogelijk te behandelen. Als aan u of een geliefde is verteld dat u cardiomyopathie uitgezet heeft, moet u uw arts raadplegen over de oorzaak van uw aandoening en wat u eraan kunt doen.
