De ziekte van Chagas is een belangrijke oorzaak van hartaandoeningen in Latijns-Amerika, veroorzaakt door een infectie met Trypanosoma cruzi (T. cruzi), een protozoaire parasiet. Mensen krijgen de ziekte van Chagas wanneer hun bloedbaan wordt blootgesteld aan het organisme.
Hoe infectie zich verspreidt
Meestal gebeurt dit wanneer ze worden gebeten door een triatomine-insect, dat in Latijns-Amerika bekendstaat als een ‘kissing bug’. Deze insecten voeden zich met het bloed van gewervelde dieren en leven in gebieden waar een bloedtoevoer overvloedig is , zoals in de huizen van mensen.
Wanneer ze het bloed van een dier zuigen dat besmet is met T. cruzi, kunnen ze de infectie doorgeven aan het volgende dier waar ze zich voeden.
Bepaalde soorten van de zoenende wants zijn goed aangepast aan het leven met mensen en men denkt dat de meeste gevallen van de ziekte van Chagas door deze insecten van mens tot mens worden verspreid. Zoenende kevers zijn meestal overdag inactief wanneer het warm is, maar ze voeden zich ’s nachts bij lagere temperaturen. De meeste mensen besmet met T. cruzi krijgen de infectie tijdens de slaap.
Risicofactoren
Chutasziekte met acute fase
Het risico op de ontwikkeling van een acute fase is gerelateerd aan de vraag of iemand in een gebied woont waar de T. cruzi-parasiet en de zoende insecten endemisch zijn. In wezen strekt dit gebied zich uit van de zuidelijke Verenigde Staten tot het noorden van Argentinië.
Huizen met lemen muren of rieten daken lijken een bijzonder aantrekkelijke omgeving te bieden voor het kussen van kevers.
Mensen die in endemische gebieden in dergelijke huizen wonen, zijn bijzonder geneigd om de ziekte van Chagas te ontwikkelen.
Maatregelen om de bevolking van zoenbugs te beheersen zijn echter behoorlijk succesvol geweest in stedelijke gebieden in Latijns-Amerika en de ziekte van Chagas is tegenwoordig veel minder gebruikelijk in steden dan in landelijke gebieden.
Chronische fase Chagasziekte
Bij iemand die is geïnfecteerd met T. cruzi kunnen verschillende factoren het risico op het ontwikkelen van een chronisch hart van Chagas of gastro-intestinale aandoeningen verhogen. Deze omvatten:
- falen om medische hulp te zoeken tijdens de acute fase.Als de ziekte van Chagas al vroeg wordt herkend, kan de behandeling met antitrypanosomale geneesmiddelen de infectie uitroeien. Helaas, in de landelijke gebieden waar de ziekte van Chagas nu het vaakst wordt aangetroffen, worden de meeste mensen met de ziekte van Chagas nooit gediagnosticeerd tijdens de acute fase.
- Genetische factoren. Het lijkt nu dat bij mensen die chronisch geïnfecteerd zijn met T. cruzi, genetische factoren veel invloed hebben op de vraag of de ziekte zal leiden tot hart- of gastro-intestinale aandoeningen.
- Integriteit van het immuunsysteem.Mensen met chronische ziekte van Chagas hebben een veel grotere kans op het ontwikkelen van een hartaandoening of gastro-intestinale problemen als hun immuunsysteem wordt aangetast, bijvoorbeeld door andere medische aandoeningen zoals kanker of door chemotherapie.
- Onbekende factoren.Deze bekende risicofactoren lijken niet alle vragen te beantwoorden. Onderzoekers zijn actief bezig om te identificeren waarom het immuunsysteem in de eerste plaats faalt om de T. cruzi-infectie volledig te verwijderen en waarom sommige mensen doorgroeien naar ernstige chronische ziekten terwijl anderen dit nooit doen.
