Het monoklonale antilichaam Ocrevus (ocrelizumab) is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van zowel primaire progressieve MS als terugkomende types MS. Dit is een enorme doorbraak in MS, omdat er momenteel geen andere medicatie is voor de behandeling van mensen met primaire progressieve ziekte.
Wat is Ocrevus?
Ocrevus (ocrelizumab) is een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam dat selectief bindt aan een molecuul genaamd CD20, dat op het oppervlak van B-cellen (een soort immuunsysteemcel) ligt.
Door te binden aan CD20 neemt het aantal B-cellen af in de bloedsomloop van een persoon.
Aangezien B-cellen een rol spelen bij myelineschedeverlies en schade bij multiple sclerose, is aangetoond dat het uitputten van deze specifieke B-cellen de activiteit van MS-ziekte vermindert. Dat gezegd hebbende, omdat Ocrevus alleen B-cellen target, blijven andere cellen in het immuunsysteem (zoals T-cellen) intact, waardoor de immuunfunctie van een persoon behouden blijft.
Ocrevus in fase III-onderzoeken MS
Ocrevus werd onderzocht in drie fase III-onderzoeken voor de behandeling van zowel relapsing MS als primaire progressieve MS. In twee onderzoeken werd Ocrevus vergeleken met Rebif voor de behandeling van mensen met relapsing-remitting MS. Aangezien er momenteel geen door de FDA goedgekeurde medicatie is voor primaire-progressieve MS, werd Ocrevus in die proef vergeleken met placebo.
Een kleine herinnering – hoewel fase II-onderzoeken de veiligheid en het voordeel van een medicijn onderzoeken, zijn fase III-onderzoeken groter en vergelijken ze het medicijn met het standaardgeneesmiddel.
Behandeling van terugkomende MS met Ocrevus
In de twee fase III-onderzoeken van mensen met relapsing MS, werden meer dan 1600 deelnemers gerandomiseerd om ofwel een Ocrevus-infusie om de zes maanden of Rebif (interferon bèta-1a) driemaal per week gedurende 96 weken te krijgen (bijna twee jaar). Rebif is een subcutane injectie, wat betekent dat het onder de huid wordt gegeven met een dunne naald.
Uit de resultaten bleek dat het jaarlijkse terugvalpercentage 46 tot 47 procent lager was in de deelnemers die Ocrevus kregen dan in de deelnemers die Rebif kregen. Bovendien werd de progressie van de handicap van de deelnemers gemeten bij zowel 12 weken als 24 weken met behulp van de EDSS-schaal.
In beide tijdsbestekken hadden de deelnemers die Ocrevus ontvingen een lagere progressie van de handicap dan degenen die Rebif ontvingen.
Er waren ook 94 tot 95 procent minder gadolinium-versterkende laesies op MRI in de Ocrevus-groep dan de Rebif-groep.
Bijwerkingen in deze twee onderzoeken waren onder meer:
- Infusiegerelateerde reacties in de Ocrevus-groep (bij iets meer dan een derde van de deelnemers): zoals uitslag, blozen of jeuk
- Ernstige infecties kwamen voor bij 1,3 procent van die in de Ocrevus-groep en 2,9 procent in de Rebif-groep
- Nieuwe, abnormale weefselgroei (de zogenaamde neoplasmata) kwamen voor in 0,5 procent van die in de Ocrevus-groep en 0,2 procent in de Rebif-groep.
Behandelen van primaire-progressieve MS met Ocrevus
In een fase III-onderzoek met Ocrevus in primair-progressieve MS (PPMS) ontvingen meer dan 700 deelnemers ofwel Ocrevus ofwel een placebo-infusie om de zes maanden gedurende ten minste 120 weken.
Uit de resultaten bleek dat na 12 weken de bevestigde invaliditeitsprogressie met 24 procent daalde bij de deelnemers die Ocrevus kregen, in tegenstelling tot degenen die de placebo-infusie kregen.
Na 24 weken was de bevestigde invaliditeitsprogressie met 25 procent afgenomen bij de deelnemers die Ocrevus namen.
Ocrevus bleek ook de tijd te verminderen die het duurde voordat deelnemers 25 voet met bijna 30 procent konden lopen in vergelijking met de placebo-infusie.
Na MRI na de hersenen was er na 120 weken 3,4 procent minder totaal aan T2-hyperintense hersenlaesies in de Ocrevus-groep versus 7,4 procent meer laesies in de placebogroep.
Wat de bijwerkingen betreft, had de Ocrevus-groep meer infusiegerelateerde reacties, infecties van de bovenste luchtwegen en orale herpesinfecties. De infusiegerelateerde reacties (zoals huiduitslag, jeuk, blozen en irritatie van de keel) kwamen vaker voor na de eerste infusie en verbeterden met de volgende doses.
Ernstige infecties traden op bij 6,2 procent van de Ocrevus-groep en 5,9 procent van de placebogroep – dus vergelijkbaar in beide groepen. De onderzoekers bepaalden zorgvuldig wat een ernstige infectie was: een infectie die dodelijk was, levensbedreigend, ziekenhuisopname vereiste, resulteerde in invaliditeit of vereiste medische interventie (zoals intraveneuze antibiotica) om overlijden of invaliditeit te voorkomen.
Het is interessant om op te merken dat er meer neoplasmata waren in de Ocrevus-groep (zoals borst- en huidkanker) dan de placebogroep. Het is onduidelijk waarom dit het geval is en verdient verder onderzoek.
Een woord van heel dichtbij
Ocrevus (ocrelizumab) is het eerste door de FDA goedgekeurde geneesmiddel voor de behandeling van primaire progressieve MS, dat ongeveer 10 tot 15 procent van de mensen met MS aantast, dus dit is buitengewoon spannend en hoopvol. Natuurlijk is het ook opwindend voor mensen met relapsing MS, omdat veel mensen ondanks de huidige MS-behandelingen terugvallen blijven ontwikkelen. Ocrevus biedt hen nu een andere optie.
Dit gezegd hebbende, is het belangrijk om te onthouden dat het kiezen van de juiste MS-behandeling voor u een delicaat en geïndividualiseerd proces is. Bovendien voorspellen de resultaten van de drie onderzoeken met Ocrevus niet hoe u op de medicatie zult reageren.
