De Wereldgezondheidsorganisatie heeft obesitas bij kinderen "een van de ernstigste uitdagingen voor de volksgezondheid van de 21e eeuw" genoemd en het zal niet snel verdwijnen. Tussen 1990 en 2012 steeg het aantal baby’s en jonge kinderen met overgewicht of obesitas (tot de leeftijd van vijf) over de hele wereld van 31 miljoen tot 44 miljoen, een toename van 42 procent in slechts twee decennia.
Als de huidige trends aanhouden, zal dat aantal tegen het jaar 2025 naar verwachting stijgen tot 70 miljoen kinderen die hun 5e verjaardagen nog niet hebben gevierd.
De reikwijdte van het probleem
Het is niet alleen een probleem in de rijkere landen over de hele wereld. Obesitas bij kinderen komt ook veel voor in lage- en middeninkomenslanden, met name in stedelijke gebieden. Het groeitempo van de ontwikkelingslanden is zelfs meer dan 30 procent hoger dan in de ontwikkelde landen.
Onder volwassenen is de algemene snelheid van obesitas hoger dan die van kinderen in veel landen, behalve in Australië, volgens onderzoekers van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill. Maar de snelheid waarmee kinderen te zwaar worden, is sneller gestegen dan die van volwassenen, in Brazilië, China, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Australië, waardoor de obesitatiekloof tussen volwassenen en kinderen in deze landen kleiner wordt.
Bijvoorbeeld, in de afgelopen 30 jaar zijn de overgewichtstoornissen bij kinderen in de VS verdrievoudigd, en tegenwoordig wordt één op de drie kinderen als overgewicht beschouwd en is één op de zes kinderen obesitas. In Europa heeft Spanje het hoogste percentage obesitas bij peuters en Roemenië het laagste. In totaal wordt 24 procent van de schoolgaande kinderen in de leeftijd van 6 tot 9 jaar in Europa als te zwaar beschouwd, en Cyprus, Griekenland, Spanje en Engeland hebben enkele van de hoogste obesitaspercentages onder kinderen van 10 tot 18 jaar, volgens een rapport van de Harvard School of Public Health.
Zelfs in Afrika, waar honger, ondergewicht en ondervoeding de primaire zorgen van kinderen zijn, neemt het percentage zwaarlijvigheid bij kinderen toe. Ondertussen was er in veel Aziatische landen (met uitzondering van Japan) tussen 1990 en 2010 53% meer overgewicht en obesitas bij de kleuters.
De bron van het probleem
De gemeenschappelijke noemer achter deze wereldwijde trend: de stijgende trend niveaus van obesitas bij kinderen zijn deels het gevolg van een verschuiving naar een verhoogde inname van caloriearme voedingsmiddelen "die veel vet en suikers bevatten maar weinig vitaminen, mineralen en andere gezonde micronutriënten bevatten, en een trend naar verminderde niveaus van fysieke activiteit", aldus aan de Wereldgezondheidsorganisatie. In veel delen van de wereld draagt de agressieve marketing van calorierijke voedingsmiddelen en dranken aan kinderen bij tot het probleem, en de steeds digitalere aard van onze levensstijl maakt het minder waarschijnlijk dat kinderen voldoende fysieke activiteiten en gezonde vormen van actieve activiteiten ondernemen. spelen.
Helaas is er geen gemakkelijke oplossing voor deze invloeden. Verschillende landen nemen stappen om het probleem van obesitas bij kinderen op een cultureel gevoelige manier aan te pakken. Ondertussen heeft de Wereldgezondheidsorganisatie een commissie op hoog niveau voor het beëindigen van obesitas bij kinderen opgericht met het doel om advies van experts over de hele wereld te verzamelen en aanbevelingen te doen voor het aanpakken van de huidige crisis.
Omdat het een veelzijdig probleem is, moet de oplossing ook veelzijdig zijn. Daarom zijn er veel verschillende gezondheidsspecialisten, wetenschappers, economen en andere experts nodig om ideeën op te doen voor een wereldwijd middel.
Er staat te veel op het spel als experts geen haalbare aanpak bedenken om deze trend om te keren. Immers, obesitas bij kinderen brengt een aantal ongewenste fysieke gevolgen en psychologische rimpeleffecten met zich mee. Bovendien zullen zwaarlijvige kinderen naar alle waarschijnlijkheid zwaarlijvig blijven als volwassenen, waardoor ze voor een groot aantal gezondheidsproblemen en een gecompromitteerde kwaliteit van leven zullen zorgen, naarmate ze ouder worden.
Dat zou een ongelukkige erfenis zijn voor de volgende generatie, waar ook ter wereld.
