De wervelkolom bestaat uit 26 beweegbare botten (in totaal 31 botten), ruggenwervels genoemd. De wervelbotten zijn op elkaar gestapeld. De tussenwervelschijf is een dempende substantie, die zich tussen aangrenzende botten bevindt.
De wervels en hun doelen
De wervels zijn klein en rond aan de voorkant, wat een gebied is dat het wervellichaam wordt genoemd. In de rug is een benige ring waarvan de uitsteeksels zich uitbreiden en de bogen en de kanalen worden gevormd. Elk van deze structuren heeft een of meer doelen. Ze zijn:
- De wervelkolom stabiliseren als een kolom (facetgewricht).
- Om een plaats te bieden voor het bindweefsel en de spieren van de rug om zich te hechten (processus spinosus en transversale processen).
- Om een tunnel te voorzien waar het ruggenmerg doorheen kan gaan (wervelboog, neurale boog of vertebrale foramen).
- Om een ruimte te creëren waar zenuwen het ruggenmerg verlaten en vertakken naar alle delen van het lichaam (intervertebrale foramen).
1De structuur van de tussenwervelschijf
De tussenwervelschijf is een klein kussen dat zich tussen de paren wervels bevindt. Door het ontwerp van de wervelkolom kan het in vele richtingen bewegen: flexie (buiging), extensie (boogvorming), kanteling en rotatie (draaien).
Om deze bewegingen te produceren, werken sterke krachten op de kolom en beïnvloeden deze. De tussenwervelschijf zorgt voor schokabsorptie tijdens beweging en beschermt de wervels en het ruggenmerg tegen letsel en / of trauma.
Hoe doet de schijf dit?
Aan de buitenkant worden sterke vezels samen geweven tot een gebied dat de annulus fibrosis wordt genoemd. De annulus fibrosis bevat en beschermt een zachtere, meer squishy substantie in het midden die de nucleus pulposus wordt genoemd. De nucleus pulposis is verantwoordelijk voor het geven en geven tijdens de wervelkolombeweging. Op deze manier fungeert de schijf als een schokdemper.
2Mechanica van de tussenwervelschijf
De nucleus pulposus kan worden gevisualiseerd als een zachte, squishy bal die zich in het midden van de schijf bevindt. Volgens I.A. Kapandji in zijn boek, Fysiologie van de gewrichten, heeft de schijf de mogelijkheid om in alle richtingen te draaien.
Deze draaiende beweging wijzigt de kanteling en rotatie van de wervel boven en onder, wat op zijn beurt de effecten van beweging op de wervelkolom mogelijk maakt en buffert. Het zwenken van schijven vindt plaats als reactie op de richting waarin de wervelkolom beweegt.
De nucleus pulposus is meestal gemaakt van water. Water kan in en uit bewegen door middel van kleine poriën, die zich als bijenwegen tussen het bot van de nabijgelegen wervel en de schijf gedragen. Posities die de wervelkolom belasten (in het bijzonder zittend en staand) duwen water uit de schijf. Liggen op je rug (de rugligging genoemd) vergemakkelijkt het terugstromen van water in de disc.
Bij veroudering hebben schijven de neiging om water te verliezen, wat kan leiden tot schijfafbraak. In tegenstelling tot de spieren en organen van ons lichaam, heeft de tussenwervelschijf geen bloedtoevoer. Dit betekent dat een schijf voor het ontvangen van noodzakelijke voeding (en voor het wegvoeren van afval) afhankelijk is van de waterstroom en van andere mechanische middelen om gezond te blijven.
3Zorg en voeding van de tussenwervelschijf
Enkele tips voor het verzorgen van uw tussenwervelschijven zijn onder meer:
- Uw houding verbeteren, waaronder het regelmatig trainen en van houding veranderen tijdens het werk.
- Goede lichaamstechnieken gebruiken bij het tillen van zware voorwerpen.
- Slapen op een stevige, ondersteunende matras.
- Stoppen met roken (of niet starten.)
- Een gezond gewicht behouden.
- Voedzaam eten.
- Veel water drinken.
- Slechts matig alcohol drinken.
