Een stille hartaanval is een hartaanval die plaatsvindt zonder merkbare symptomen te veroorzaken – of althans, zonder symptomen zo ernstig te veroorzaken dat het slachtoffer ze niet kan negeren. De diagnose wordt retrospectief gesteld, wanneer er aanwijzingen zijn voor een hartinfarct (hartaanval) op een elektrocardiogram bij een persoon zonder een klinische voorgeschiedenis van een hartaanval.
Meestal worden deze mensen gediagnosticeerd wanneer ze een arts bezoeken voor een volledig niet-verwante reden.
Wanneer de diagnose van een eerdere hartaanval uiteindelijk wordt gesteld, zijn zowel de patiënt als de arts doorgaans verrast.
Overzicht
De meesten van ons neigen ernaar na te denken over een hartinfarct (hartaanval) als een behoorlijk dramatische gebeurtenis – en meestal ook. Een hartaanval treedt meestal op als een atherosclerotische plaque in een van de kransslagaders breekt. De breuk veroorzaakt een bloedstolsel in de slagader, wat leidt tot een acute blokkade. De hartspier die wordt aangeleverd door de geblokkeerde slagader wordt onmiddellijk ischemisch (uitgehongerd voor zuurstof), wat meestal leidt tot pijn op de borst of andere alarmerende symptomen. Tenzij de blokkade binnen een paar uur wordt opgeheven, sterft de ischemische hartspier. Het is de dood van een deel van de hartspier die een hartaanval vormt.
Meestal zijn de symptomen veroorzaakt door een geblokkeerde kransslagader ernstig genoeg dat de meeste mensen met dit probleem snel medische hulp inroepen.
Het is echter niet ongebruikelijk dat mensen lijden aan hartinfarcten zonder symptomen te signaleren die hen dwingen een arts te raadplegen.
De huidige schattingen zijn dat ongeveer 20% van de hartaanvallen onopgemerkt blijven tot enige tijd nadat het evenement voorbij is. Het probleem is natuurlijk dat acute therapie niet kan worden gegeven als iedereen zich niet bewust is van het optreden van een hartaanval en snelle therapie is van cruciaal belang om de hoeveelheid hartspierbeschadiging die wordt veroorzaakt door een hartaanval te minimaliseren.
Tekenen en symptomen van een "typische" hartaanval
De meeste mensen met een hartaanval weten meteen dat er iets erg mis is. Meestal ervaren ze ernstige pijn op de borst of een andere vorm van extreem benauwd pijn op de borst. En hoewel de pijn of het ongemak "atypisch" kan zijn (het kan bijvoorbeeld de nek, schouders of rug in plaats van de borstkas zelf aantasten), is het meestal vrij moeilijk om dit te negeren. Bijkomende symptomen zijn vaak aanwezig, waaronder mogelijk het uitbreken van een koud zweet, kortademigheid of een dreigend onheil. Kortom, een hartaanval is meestal meer dan alleen maar "merkbaar" – het is vaak net zo subtiel als een slag in het gezicht van een twee-tegen-vier.
Waarom zijn sommige hartaanvallen stil?
Gezien deze gebruikelijke symptomen, kan het verrassend zijn om te horen dat voor een substantiële minderheid van mensen met een hartaanval, de hartaanval "stil" is. Dat wil zeggen, de hartaanval komt voor – een kransslagader wordt geblokkeerd door een bloedstolsel en een deel van de hartspier sterft – zonder dat het slachtoffer zich ervan bewust is dat er iets in het bijzonder gebeurt.
Er zijn verschillende redenen waarom sommige mensen hartaanvallen kunnen hebben zonder duidelijke symptomen. Deze omvatten:
- Sommige mensen hebben eenvoudigweghoge pijndrempels, of een zeer hoge tolerantie voor pijn, en missen eenvoudigweg niet de symptomen die de rest van ons moeilijk zou kunnen negeren.
- Bepaalde medische aandoeningen– met name diabetes en chronische nieraandoeningen – kunnen de zenuwen met pijnimpulsen beïnvloeden, zodat de symptomen van angina of een hartaanval afgestompt zijn.
- Bij sommige mensen kanhartischemie eenvoudigweg atypische symptomen veroorzaken.In plaats van angina te ervaren, kunnen ze bijvoorbeeld dyspnoe (kortademigheid), voorbijgaande zwakte of andere niet-specifieke symptomen ervaren die de meeste mensen niet onmiddellijk zouden relateren aan hun hart. "Atypische" symptomen met hartischemie zijn met name waarschijnlijk bij vrouwen.
- Sommige mensen – vooral wanneer de symptomen relatief niet dramatisch zijn – zijn gewoon erg goed inde tekenen en symptomen van een hartaanval negeren, en in staat zijn om ze af te borstelen als gevolg van een verkoudheid, brandend maagzuur of "iets dat ik heb gegeten".
- Leeftijd en geslacht worden geassocieerd met stille hartaanvallen. Hartaanvallen hebben meer kans om te zwijgen bij oudere mensen, vooral bij mensen boven de 75. Ze komen ook vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
Als je al deze redenen toevoegt, blijkt dat ongeveer een op de vijf hartaanvallen stil lijkt te zijn.
Prognose en dodelijke slachtoffers
Je kunt sterven aan een hartaanval. Hoewel een redelijk argument kan worden aangevoerd dat wanneer de dood eenmaal is opgetreden, de hartaanval niet langer als "stil" kan worden beschouwd, is het eerste teken of symptoom dat zij ervaren van hun toestand bij veel mensen met CAD de plotselinge dood. Inderdaad, veel mensen die heel plotseling sterven, zonder enige voorgeschiedenis van hartproblemen, hebben in feite een aanzienlijke CAD – en waarschijnlijk hebben ze vele episoden van "stille" ischemie en mogelijk zelfs stille hartaanvallen ervaren, voorafgaand aan hun fatale hartstilstand.
Mensen die er goed uitzien, maar die de diagnose stille hartaanvallen hebben, lijken een iets slechtere langetermijnprognose te hebben dan mensen van wie de hartaanvallen werden vastgesteld en snel werden behandeld. Het verhoogde risico hangt waarschijnlijk samen met de hoge prevalentie van diabetes of nieraandoeningen bij deze mensen, hun vaak hoge leeftijd en het feit dat daaropvolgende episodes van hartischemie waarschijnlijk ook "stil" zijn en het dus onwaarschijnlijk is dat ze snel worden behandeld. .
Diagnose
Omdat een stille hartaanval geen symptomen veroorzaakt die ertoe leiden dat het slachtoffer medische hulp zoekt, wordt de diagnose pas gesteld nadat de schade is aangericht. Op een bepaald moment in de toekomst zal een arts meestal merken dat er hartbeschadiging is opgetreden door een elektrocardiogram te onderzoeken. De diagnose kan worden bevestigd door een echocardiogram uit te voeren, waarin de nu verzwakte hartspier kan worden gevisualiseerd.
Behandeling na een stille hartaanval
Zodra u een stille hartaanval heeft gehad, zijn er nu twee belangrijke feiten over u bekend.Eersthebt u een significante coronaire hartziekte (CAD).
Entweede, kunnen uw symptomen niet worden gebruikt als een maatstaf voor hoe ernstig uw CAD is, of hoe adequaat het wordt behandeld. Dat wil zeggen, de afwezigheid van symptomen (zoals angina) is geen betrouwbare indicatie dat de behandeling werkt of dat uw CAD stabiel is.
Als u een stille hartaanval heeft gehad, zou u dezelfde behandelingen moeten krijgen als voor elke andere persoon die een hartaanval heeft overleefd. De behandeling moet gericht zijn op:
- Preventie van verdere ischemie met medicatie en mogelijk revascularisatie (met stents of bypass-chirurgie).
- Preventie van het begin van hartfalen.
- Voorkomen van overlijden door hartritmestoornissen.
Lees meer over hoe deze drie maatregelen uw risico op een volgende hartaanval aanzienlijk kunnen verminderen.
Naast deze standaard post-hartaanvaltherapie, kunnen mensen die stille hartaanvallen hebben gehad, aanvullende behandeling nodig hebben op basis van de resultaten van de astress test.
De stresstest kan twee belangrijke doelen dienen bij mensen die stille hartaanvallen hebben gehad. Ten eerste kan het uw arts toestaan om de "drempel" voor oefening die ischemie veroorzaakt in uw geval te meten. Dat wil zeggen dat uw arts u mogelijk specifieke instructies kan geven over welke activiteiten u veilig kunt uitvoeren. Omdat je het begin van angina niet kunt gebruiken als een waarschuwing dat je te veel doet, kan dit soort advies erg belangrijk zijn.
En ten tweede, wanneer ischemie optreedt tijdens een stresstest, zullen zelfs mensen die stille hartaanvallen en / of stille ischemie hebben gehad, zich vaak "iets" voelen, zelfs als dit geen typische angina is. Dus, de stresstest kan belangrijke feedback geven aan mensen met stille ischemie – het kan hen leren dat "dit is hoe ischemie in jouw geval aanvoelt". In de toekomst, wanneer je "dit" gevoel ervaart – of het een licht ongemak in de schouder is, kortademigheid, plotselinge vermoeidheid of wat het ook is – betekent dit dat je waarschijnlijk een "angina-equivalent" hebt, en je moet onmiddellijk stop met wat u doet en volg de instructies van uw arts voor het behandelen van angina pectoris (zoals het innemen van een tablet met nitroglycerine).
Een woord van zeer wel
CAD – zelfs zeer significante CAD – produceert niet altijd de typische symptomen die worden beschreven in de medische schoolboeken. Cardiale ischemie en zelfs hartaanvallen komen vrij vaak voor bij mensen die nooit symptomen hebben gehad die CAD suggereren. Mensen die stille hartaanvallen hebben gehad, moeten vooral speciale aandacht besteden aan hun hart om verdere hartschade te voorkomen.
Als u verschillende risicofactoren voor CAD hebt, zoals roken, een zittend leven leiden, overgewicht hebben, of een hoog cholesterolgehalte of hoge bloeddruk hebben, moet de afwezigheid van symptomen niet worden beschouwd als bewijs dat alles in orde is met uw kransslagaders. U moet met uw arts overleggen over wat u kunt doen om uw hoge risico te verminderen, voordat u lijdt aan verdere, mogelijk onomkeerbare schade aan uw hart – of erger.
