De Americans with Disabilities Act (ADA) is een federale wet die in 1990 door het Amerikaanse Congres is geratificeerd om discriminatie op grond van iemands handicap te verbieden. In het kader van de ADA worden mensen met een handicap juridische bescherming geboden tegen discriminatie op de werkplek, in openbare voorzieningen en diensten, in de staat en de lokale overheid en in de telecommunicatie.
De ADA definieert handicap specifiek als "een fysieke of mentale beperking die een belangrijke levensactiviteit aanzienlijk beperkt."
Begrijpen wat dat betekent – en hoe de juridische interpretatie van invloed is op alle mensen met hiv – kan diegenen die bang zijn voor discriminatie de juridische ondersteuning helpen vinden Ze moeten barrières verminderen voor mensen die anders HIV-testen en -zorg zouden kunnen vermijden.
Geschiedenis van de ADA en HIV
Toen de ADA voor het eerst werd uitgevaardigd, werd HIV beschouwd als een inherent levensbedreigende ziekte die zou leiden tot de beperking of het onvermogen van de meeste, zo niet alle geïnfecteerden. In die context werden wettelijke beschermingen voor mensen met hiv duidelijk en beschuldigd.
Na verloop van tijd, toen HIV begon te worden beschouwd als een meer chronische, behandelbare ziekte, waren er een aantal juridische uitdagingen met betrekking tot de vraag of HIV op zichzelf als een handicap moet worden beschouwd als de persoon symptoomvrij en anderszins intact blijft .
Die vraag werd in 1998 gesteld aan het Amerikaanse Hooggerechtshof in Bragdon v. Abbott, een geval waarin een gezonde, HIV-positieve vrouw genaamd Sidney Abbott door haar tandarts werd verteld dat hij alleen haar holte in een ziekenhuis zou vullen, en alleen als ze zelf de extra ziekenhuiskosten droeg.
In een nauwe 5-4 beslissing, oordeelde het Hof in het voordeel van mevrouw
Abbott, waarbij werd verklaard dat weigering om te behandelen in een tandartspraktijk intrinsiek discriminerend was en dat, zelfs als symptoomloze persoon met HIV, mevrouw Abbott nog steeds recht had op bescherming onder de ADA.
Naast de voor de hand liggende implicaties voor mensen met hiv, bevestigde de uitspraak ook dat "verenigingsdiscriminatie" – te weten discriminatie van personen op basis van hun associatie met degenen die onder de ADA vallen – volgens de wet verboden was.
De uitspraak uit 1998 breidde uiteindelijk de bescherming uit naar alle Amerikanen die leven met hiv, symptomatisch of niet, evenals die met hiv kunnen worden beschouwd. Het verbood verder discriminatie van elk bedrijf of individu dat een persoon met hiv behandelt of ermee geassocieerd is.
Juridische beschermingen die onder de ADA zijn gedekt
De ADA verlengt wettelijke bescherming, onder specifieke voorwaarden, voor alle mensen met een handicap. De belangrijkste gebieden van de wet, zoals van toepassing op HIV, zijn onder meer:
- Werkgelegenheid: de ADA verbiedt discriminatie aan particuliere werkgevers met 15 werknemers of meer. Volgens de wet mag een persoon met hiv niet worden ontslagen of ontslagen op basis van een echte of vermeende hiv-infectie. Een werkgever mag lonen, uitkeringen, verlof, training, toewijzing van een baan of werkgerelateerde activiteiten als gevolg van de HIV-status van een werknemer niet weigeren of onterecht aanpassen.
Bovendien moeten redelijke aanpassingen worden gedaan om een baan aan te passen of aan te passen als een met HIV verband houdende aandoening om dergelijke accommodatie vraagt. Dit kan onder meer zijn: rustpauzes of het aanpassen van werkschema’s voor personen met een beperking als gevolg van HIV of het toestaan van doktersbenoemingen of noodverlof voor diegenen die hun ziekteverlof hebben opgebruikt.
Het is een werkgever niet toegestaan informatie in te winnen over de HIV-status van een werknemer (of potentiële werknemers) of vragen te stellen over problemen met de handicap. Hiv-gerelateerde informatie die aan de werkgever is verstrekt, moet strikt vertrouwelijk worden gehouden.
- Openbare accommodatie: openbare accommodatie is een privé-instelling die open is voor het publiek, inclusief restaurants, dokterspraktijken, gezondheidsclubs, winkels, kinderopvangcentra en andere sites of bedrijven waar het publiek gemakkelijk is toegestaan.
Onder de ADA wordt het niet verlenen van toegang of gelijke kansen aan mensen met echte of vermeende HIV-infectie als discriminatie beschouwd. Dit kan wijzigingen in de gebruikelijke manier van werken van een bedrijf omvatten, die een persoon met hiv uitsluiten of minder diensten verlenen. Het is een openbare accommodatie ook verboden om toeslagen op te leggen die uitsluitend zijn gebaseerd op de HIV-status van een persoon, of om de persoon door te verwijzen naar een ander bedrijf als de services binnen de deskundigheid van dat bedrijf vallen.
Entiteiten die voldoen aan de wettelijke definitie van een privéclub of die in aanmerking komen voor vrijstelling als religieuze organisatie, zijn niet opgenomen in de ADA-definitie. Noch is huisvesting, die valt onder de Fair Housing Wijzigingswet van 1988.
- Staats- en lokale overheden: De ADA is duidelijk van toepassing op alle staats- of lokale overheden, districten, departementen en agentschappen, evenals op enige andere entiteit of commissie die onder de bescherming van een staat of een lokale overheid vallen. Dit omvat openbare scholen, openbare zwembaden, bibliotheken, overheidsziekenhuizen of door de stad bediende vervoersdiensten.
Wat te doen als u bent onderworpen aan discriminatie
Neem contact op met de dichtstbijzijnde Equal Employment Opportunity Commission (EEOC)als u op de werkplek bent gediscrimineerd op het werk als gevolg van hiv. De kosten moeten binnen 180 dagen na de vermeende overtreding worden vastgesteld. Na onderzoek kan de EEOC ofwel optreden om de overtreding te corrigeren of een "recht op vervolging" schrijven aan de werknemer. Voor meer informatie of om het dichtstbijzijnde EEOC-kantoor te vinden, belt u 800-669-4000 of bezoekt u de EEOC-website.
Het Job Accommodatienetwerk (JAN), een dienst aangeboden door het Amerikaanse ministerie van arbeid, kan gratis advies geven aan werkgevers en mensen met een handicap over redelijke aanpassingen op de werkplek. Telefoon 800-526-7234, of bezoek de JAN-website voor accommodatie-advies voor mensen met hiv.
Als er sprake is van discriminatie in een openbare accommodatie, neem dan contact op met het Amerikaanse ministerie van Justitie (DOJ) op 800-514-0301 of bezoek de ADA-hiv / aids-portal voor informatie over het indienen van een DOJ-klacht.
