Een lipide- of cholesterolpaneel is een bloedtest die wordt gebruikt om de hoeveelheid vet in je bloed te bepalen en het meten van bloedvetten is een belangrijk hulpmiddel bij het bepalen van je risico op hartaandoeningen.
Er zijn vier belangrijke vetcomponenten die op uw lipidenpaneel worden vermeld:
- Totaal cholesterol
- Low-density lipoprotein (LDL)
- High-density lipoprotein (HDL)
- Triglyceriden
Maar wat zijn deze vetten precies, en wat is uw specifieke resultaten betekenen? Hier zijn de basisprincipes voor het interpreteren van uw cholesterolpanel en wat het betekent voor uw hartgezondheid.
Totaal cholesterolgehalte
Een van de waarden die u uit de resultaten van uw laboratorium zult zien, is een getal dat ’totaal cholesterol’ wordt genoemd en dat u het totale aantal vetten in uw bloed vertelt.
Volgens het National Heart, Lung en Blood Institute is een gewenst totaal cholesterolniveau lager dan 200 mg / dL. Niveaus tussen 200 mg / dL en 239 mg / dL worden als grenswaarden voor hoog cholesterol beschouwd, terwijl niveaus van of boven 240 mg / dL als hoog worden beschouwd.
Het is natuurlijk belangrijk op te merken dat u uw cholesterolgehalte niet alleen op basis van uw totale cholesterolniveau moet bepalen. In plaats daarvan moet uw cholesterolniveau verder worden onderverdeeld in LDL, HDL en triglyceriden om u inzicht te geven in uw risico op hartaandoeningen.
Hoge-dichtheid lipoproteïnen
Hoge-dichtheid lipoproteïnen, of HDL, worden beschouwd als de "goede cholesterol", omdat HDL’s rol in het lichaam is om cholesterol naar de lever te brengen voor afbraak of verwerking, in tegenstelling tot het laten hangen van de cholesterol rond in het bloed.
Dit is de reden waarom het hebben van een hoog HDL-niveau als goed wordt beschouwd.
In feite wordt verondersteld dat niveaus boven 60 mg / dL daadwerkelijk beschermen tegen hartziekten.
HDL-waarden tussen 40 en 59 mg / dL worden als een aanvaardbaar niveau beschouwd, hoe hoger hoe beter. Een HDL-niveau van minder dan 40 mg / dL. In dit geval is een laag HDL-niveau een belangrijke risicofactor voor hartziekten.
Genetica kan een rol spelen bij HDL en vrouwen hebben doorgaans een hoger HDL-niveau dan mannen. Dat gezegd hebbende, een sedentaire levensstijl en roken zijn twee klassieke factoren die bijdragen aan een laag HDL-niveau en binnen uw controle zijn, in tegenstelling tot uw genetische samenstelling of uw geslacht.
Triglyceriden
Verhoogde triglyceriden verhogen ook het risico op hartaandoeningen. Een borderline-triglycerideniveau ligt tussen 150 en 199 mg / dL, terwijl een hoog triglyceridenniveau er een is van 200 mg / dL of hoger.
Hoewel bepaalde genetische aandoeningen of medicijnen ertoe kunnen leiden dat sommige mensen hoge triglycerideniveaus hebben, heeft de overgrote meerderheid verhoogde niveaus als gevolg van slechte levensstijlgewoonten zoals het eten van zeer hoge koolhydraatrijke voeding, het drinken van te veel alcohol, het roken van sigaretten en het niet uitoefenen – en natuurlijk leidt dit tot overgewicht of obesitas.
Lipoproteïnen met lage dichtheid
Lipoproteïnen met een lage dichtheid, ook bekend als LDL’s, worden als de "slechte cholesterol" beschouwd.
Dit type lipoproteïne circuleert van de lever naar andere organen en weefsels in het lichaam, waarbij het cholesterol draagt waar het nodig is. LDL draagt bij aan vetophoping in iemands slagaders, wat uiteindelijk kan leiden tot vernauwing en verstopping van de slagaders, waardoor een hartaanval of beroerte ontstaat.
De huidige richtlijnen voor LDL-niveaus zijn:
- LDL-niveaus van minder dan 100 mg / dL worden als optimaal beschouwd.
- LDL-spiegels tussen 100 en 129 mg / dL worden als nabij of boven optimaal beschouwd.
- LDL-waarden tussen 130 en 159 mg / dL worden als borderline high beschouwd.
- LDL-waarden tussen 160 en 188 mg / dL worden als hoog beschouwd.
- LDL-niveaus van of boven 190 mg / dL worden als zeer hoog beschouwd.
Over het algemeen draagt een dieet met veel "slechte" vetten zoals verzadigde vetten (bijvoorbeeld boter en rood vlees) en transvetten (bijvoorbeeld gefrituurd voedsel en gebak) bij tot een hoog LDL-niveau, naast andere factoren zoals genetica en gebrek aan fysieke activiteit.
Optimaal LDL-niveau
Terwijl de hierboven genoemde LDL-niveaus in keurige categorieën worden ondergebracht, gebruiken artsen deze bereiken niet meer – ze hebben hun benadering veranderd, om zo te zeggen. In plaats van zich te richten op een specifiek LDL-nummer (bijvoorbeeld het verhogen van iemands cholesterolmedicatie totdat hun LDL minder is dan 130 mg / dl), behandelen artsen nu de persoon en hun algehele "hart" -gezondheid.
Met andere woorden, artsen gebruiken het LDL-niveau van een persoon als een factor om toegang te krijgen tot hun algehele risico op een hartaanval of beroerte. Op basis van dat algemene risico op hart- en vaatziekten kan een arts gedragswijzen in de levensstijl aanbevelen en soms een cholesterolverlagende medicatie (een statine genaamd).
Voorbeelden van hart-gezond leefstijlgedrag zijn:
- Een dieet eten met weinig verzadigde vetten (en nul transvetten)
- Dagelijks trainen
- Vermijd roken
Een woord van heel dichtbij
Het controleren van uw cholesterolwaarden is een belangrijk onderdeel van uw preventieve zorg. Volgens de American Heart Association krijgen alle personen van 20 jaar en ouder hun cholesterolniveau elke vier tot zes jaar (en vaker als u een voorgeschiedenis heeft van hartaandoeningen of als u een statine gebruikt).
