Er is geen twijfel dat coeliakie toeneemt, en niet-coeliakie glutengevoeligheid kan ook zijn. Maar is de schuld van genetisch gemanipuleerde tarwe – ook bekend als GMO-tarwe -?
Nee, genetisch gemanipuleerde tarwe is niet de oorzaak van de stijging van de gevoeligheid voor coeliakie en gluten, om de eenvoudige reden dat GMO-tarwe simpelweg (nog) niet commercieel gekweekt wordt.
Om als genetisch gemodificeerd beschouwd te worden, moet een plant zoals tarwe zijn genoom laten veranderen door gensplitsing in het laboratorium. Wetenschappers die gewassen genetisch manipuleren, proberen een gewenst kenmerk in dat gewas te introduceren, en doen dit door een nieuwe gensequentie van een andere soort in het genoom van het doelgewas in te voegen.
GGO-tarwe die bestand is tegen droogte?
Bijvoorbeeld, biotechnologie gigant Monsanto Co. creëerde zijn GMO-sojabonen door een gensequentie van een specifieke bacterie, Agrobacterium sp. stam CP4, in soja’s genoom. Dit bacterie-gen laat de sojabonen weerstand bieden aan herhaalde toepassingen van het herbicide Roundup (ook geproduceerd door Monsanto). Tussen 80 en 90% van de in de U.S. gekweekte soja is GMO Roundup Ready-soja.
Monsanto, dat in 2004 de inspanningen om Roundup Ready-tarwe te ontwikkelen heeft opgegeven, zei in 2011 dat het opnieuw experimenteerde met genetische manipulatie in tarwe – dit keer om droogtebestendige en meer rendabele tarwesoorten te produceren.
Concurrenten – met name Syngenta AG en BASF Global – streven ook naar GMO-tarwe.
Er was één geïsoleerd geval van GMO-tarwe (Roundup Ready-tarwe) op een boerderij in Oregon in 2014. Er worden momenteel echter geen GMO-tarweproducten op de markt gebracht. En dat betekent (in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen) dat GMO-tarwe niet de schuld kan krijgen voor verhoogde gevallen van coeliakie en glutengevoeligheid. Hybridized Wheat
Mag de schuld hebben, hoewel Dat betekent niet dat tarwe de afgelopen zes decennia niet is veranderd, maar wel het resultaat is van een proces dat hybridisatie wordt genoemd. En sommige wetenschappers (hoewel niet alle) zeggen dat die veranderingen een oorzaak kunnen zijn van een verhoogd onvermogen om gluten te verdragen.
Bij hybridisatie sleutelen wetenschappers niet rechtstreeks aan het genoom van de plant. In plaats daarvan kiezen ze bepaalde soorten van een plant met gewenste kenmerken en fokken ze om die eigenschappen te versterken. Wanneer dit herhaaldelijk wordt gedaan, kunnen opeenvolgende generaties van een bepaalde plant er heel anders uitzien dan de voorouders van de plant.
Dat is wat er is gebeurd met moderne tarwe, die korter, bruiner en veel hoendergrijker is dan tarwe gewassen honderd jaar geleden. Dwerghargewassen en halfdwerggraangewassen hebben hun grotere neven vervangen en deze tarwesoorten hebben minder tijd en minder bemesting nodig om een robuuste oogst van tarwevruchten te produceren.
Dr. William Davis, auteur van het bestseller-boek
Wheat Belly anti, roept vragen op in zijn boek over de vraag of deze veranderingen in tarwe de piek in glutengerelateerde gezondheidsproblemen hebben veroorzaakt, waaronder obesitas en diabetes. "Kleine veranderingen in de structuur van tarwe-eiwitten kunnen het verschil betekenen tussen een verwoestende immuunrespons tegen tarwe-eiwit versus helemaal geen immuunrespons," schrijft Davis. Moderne tarwe is gefokt om meer gluten te bevatten, zegt hij.Een studie gepubliceerd in 2013 in het
Journal of Agricultural and Food Chemistry
werpt echter twijfel op een deel van Davis ‘hypothese toen het rapporteerde dat er niet echt meer gluten is in moderne tarwe dan er in tarwe uit de jaren 1920 was. Dus wat gaat er echt gebeuren? Dat is niet duidelijk. Studies tonen aan dat de incidentie van coeliakie de afgelopen decennia aanzienlijk is toegenomen. Anekdotisch stijgt de gevoeligheid van gluten ook, hoewel er geen studies zijn geweest om dat te bevestigen (en sommige geven de schuld aan de huidige trend van het glutenvrije dieet voor gemelde verhogingen).
Donald D. Kasarda, wetenschapper van het Amerikaanse ministerie van landbouw die de studie van 2013 over tarwe uit de jaren 1920 heeft geschreven, zegt dat het mogelijk is dat de toename
consumptie
van tarwe in de afgelopen jaren – in plaats van verhoogd gluten in de tarwe die daadwerkelijk wordt geconsumeerd – kan deels de oorzaak zijn van de verhoogde incidentie van coeliakie. Hij zegt ook dat het gebruik van tarwegluten als ingrediënt in bewerkte voedingsmiddelen kan bijdragen. Niemand weet echter echt waarom coeliakie (en mogelijk glutengevoeligheid) mogelijk meer mensen treft. Eén ding staat echter vast: genetisch gemodificeerde tarwe kan niet de schuld zijn.
