Hielspoor, zoals de naam al aangeeft, zijn botachtige uitgroeiingen (sporen) die optreden op de rug en / of onderkant van het hielbot – beide kunnen hielpijn veroorzaken. Ze zijn over het algemeen ontwikkeld op het grensvlak waar zich een pees of ligament aan het hielbot hecht. Hielspoor op de achterkant van de hiel wordt geassocieerd met de achillespees en kan het best worden omschreven als bottransporten met insertie van achillespees.
Die op de bodem van het worden het best beschreven als plantar fasciitis botspoor. Terwijl de botsporen van het achillespees en het plantaire fascium beide kwalificeren als hielspoor, denken de meeste mensen aan het laatste bij gebruik van de term hielspoor.
1. De inspringende botspoor van Achilles
De achillespees is de grootste en sterkste pees in het lichaam. Het is gevormd uit twee beenspieren (gastrocnemius en soleus) die samen worden gecombineerd, de achillespees vormen en zich aan de achterkant van de hiel hechten. Het is de hoofdpees die verantwoordelijk is voor het naar beneden bewegen van de voet en om zichzelf op hun tenen op te tillen.
Achilles-botsporen komen meestal direct voor op het inbrengpunt van de pees op het hielbot, precies op het punt waar de rand van de schoen het hielbot ontmoet. Er zijn verschillende redenen waarom Achilles-botten sporen vormen, maar drie veel voorkomende redenen zijn overmatig gebruik, verwonding en genetica. De beensporen kunnen klein of groot zijn.
Ze kunnen zich ook grotendeels binnen de pees ontwikkelen. De grootte van de uitlopers van het bot komt niet noodzakelijk overeen met pijn. Grote botsporen kunnen volledig asymptomatisch zijn, terwijl kleine botten pijnlijk kunnen zijn.
De behandeling van Achilles-botspoor begint eerst met het verlichten van druk van de schoenen op het hielbot.
Dit kan gedaan worden met spot-stretchingschoenen, gelpads op het gebied plaatsen en / of door schoenen met open rug te dragen. In sommige gevallen kunnen hakliften nuttig zijn om het hielbot op te heffen, zodat het achterste deel van de hiel boven de rand van de schoen komt. Pijnstillers, vooral ontstekingsremmers, kunnen erg nuttig zijn als het gebied een slijmbeurs heeft (met een ontstekingsvocht gevuld gebied tussen de huid en het bot). Fysiotherapie kan nuttig zijn voor het strekken en het gebruik van echografie om ontstekingen te verlichten.
Achilles-botspooroperatie kan worden uitgevoerd om de sporen van het hielbeen te verwijderen, maar afhankelijk van de omvang van de operatie kan de procedure hierbij betrokken zijn. Eenvoudige botsporen aan de buitenkant kunnen eenvoudig worden weggesneden. Botachtige sporen die in de pees zijn gehuld, vereisen vaak chirurgische onthechting en opnieuw bevestigen. In sommige gevallen moeten peesoverdrachten worden uitgevoerd om de reparatie te verbeteren. Het herstel omvat in het algemeen afgietsels en krukken gedurende 6-8 weken, gevolgd door fysiotherapie revalidatie.
2. Plantaire fasciitis Botspoor
Botsporen aan de onderkant van het hielbot ontstaan rond het invoegpunt van de plantaire fascia, de dikke band met ligamenten die de boog ondersteunt. Ontsteking van dit ligament staat bekend als de algemene aandoening die plantaire fasciitis wordt genoemd.
Hielspoor komt niet altijd voor in combinatie met plantaire fasciitis, maar komt vaak voor bij patiënten met fasciitis plantaris. Hielsporen van plantaire fasciitis wijzen niet naar beneden naar de grond, maar wijzen naar voren, naar de tenen toe – dus de pijn in de hiel is over het algemeen niet direct van de botspoor. Met fasciitis plantaris (+/- hielspoor) wordt de pijn geassocieerd met ontsteking bij deze ligamenteuze insertie en in sommige gevallen met microtears van het ligament.
De behandeling van fasciitis plantaris met of zonder botspoor omvat over het algemeen rust, steunzolen om het ligament te stabiliseren, ontstekingsremmende medicijnen, glazuur en een rekprogramma.
Fysiotherapie is nuttig bij patiënten met fasciitis plantaris. Steroïde injecties worden gebruikt om ontstekingen snel te verminderen. Sommige intense gevallen kunnen betrekking hebben op gieten en krukken.
De meeste plantaire fasciitis verdwijnt binnen enkele maanden na de behandeling. Plantaire fasciitis die ongeveer een jaar of zo aanhoudt, kan worden behandeld met fasciitis plantaire fasciitis. De steunpilaar van chirurgische behandeling betrof het gedeeltelijk afsnijden van het fascia ligament van de fascia om een chirurgisch gecontroleerde verlenging mogelijk te maken. Wanneer een hielspoor aanwezig is, wordt de hielspoor gewoonlijk tegelijkertijd verwijderd. Het herstel omvat meestal afgietsels en krukken gedurende meerdere weken, gevolgd door rehabilitatie van fysiotherapie.
