Longontsteking treft miljoenen mensen per jaar. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben meer dan 400.000 mensen evaluatie en behandeling nodig op een spoedeisende hulpafdeling en sterven meer dan 50.000 mensen aan de ziekte. Maar complicaties kunnen worden voorkomen! Als je ontdekt dat je longontsteking hebt, is de eerste stap, dan is het leren van welk type longontsteking je hebt – bacterieel, viraal of schimmel – essentieel voor een goede behandeling.
Lichamelijk onderzoek
Koorts, hoesten en kortademigheid kunnen tekenen zijn dat u longontsteking heeft. Uw arts met een evaluatie starten door uw vitale functies te controleren.
Hij of zij zullen uw temperatuur, bloeddruk, hartslag en ademhalingsfrequentie meten en zullen ook uw zuurstofniveau controleren met behulp van pulsoxymetrie. Dit doe je door een klein apparaatje op je vinger te plaatsen om het zuurstofpercentage in je bloed in te schatten. Lage zuurstofniveaus zijn zorgwekkend en kunnen betekenen dat je zuurstof moet gebruiken.
Een arts zal met uw stethoscoop naar uw longen luisteren. Ze willen gekraak of piepende ademhaling horen. Verminderde geluiden in één gebied kunnen betekenen dat er zich hier longontsteking heeft gevormd. Als u op uw rug tikt over dat gebied, kan dit helpen bepalen of er een bijbehorende vloeistofverzameling of -consolidatie is. Wees niet verbaasd als je wordt gevraagd om de letter "E" hardop te zeggen. Als u vocht in uw longen hebt, klinkt dit als "A" wanneer u door de stethoscoop luistert.
Labs and Tests
Terwijl het lichamelijk onderzoek argwaan kan wekken voor longontsteking, kan de diagnose worden versterkt met behulp van een verscheidenheid aan tests. Uw arts kan de volgende tests al dan niet gebruiken. Weet dat de meeste van u eenvoudig en duidelijk zijn: een eenvoudige bloedafname of monsterverzameling, snel en pijnloos.
Volledige bloedtelling
Een complete bloedtelling is een eenvoudige en goedkope test. Een aantal witte bloedcellen is een van de gemeten bloedtellingen. Als het verhoogd is, is infectie of ontsteking aanwezig. Het laat u niet specifiek weten als u longontsteking heeft.
Procalcitonine
Procalcitonine is een voorloper van calcitonine, een eiwit dat door cellen wordt afgegeven als reactie op toxines. Het wordt gemeten via een bloedtest. Interessant is dat de niveaus toenemen als reactie op bacteriële infecties, maar afnemen in virale. De resultaten zijn meestal positief binnen 4 uur na bacteriële infectie en piek binnen 12 tot 48 uur. Hoewel het u niet laat weten welk type bacteriën aanwezig is, geeft dit aan dat een antibioticumbehandeling noodzakelijk kan zijn.
Sputumcultuur en gramkleuring
De gouden standaard voor het diagnosticeren van bacteriële infecties is cultuur. Helaas kan het verzamelen van sputummonsters van goede kwaliteit moeilijk zijn, vooral als iemand een droge hoest heeft. Het wordt vaak besmet met normale bacteriën die in de luchtwegen leven.
Er moet een monster worden verzameld voordat u met antibiotica wordt behandeld. Je zult worden gevraagd om wat sputum op te hoesten, met zo min mogelijk speeksel. Als u hier problemen mee heeft, kan een arts een apparaat gebruiken met een lichte en kleine camera in uw keel.
Hij of zij zal u helpen ontspannen met medicijnen tijdens de procedure, en er zijn weinig bijwerkingen buiten een potentieel licht zere keel.
Eenmaal verzameld, wordt een gram-kleuring toegepast op een deel van het monster en onderzocht onder een microscoop. Een sputummonster van goede kwaliteit zal verschillende witte bloedcellen bevatten maar weinig epitheelcellen. Bacteriën verschijnen rood of violet en kunnen op basis van hun uiterlijk worden ingedeeld in een van de twee klassen bacteriën. Het verkleinen van de diagnose maakt het gemakkelijker om een geschikt antibioticum te kiezen.
Om erachter te komen welke specifieke bacterie uw ziekte veroorzaakt, wordt uw monster gekweekt in petrischalen.
Zodra de bacteriën of schimmels groeien, wordt het getest tegen verschillende antibiotica om te zien welke behandelingen het meest effectief zijn.
Het probleem is dat het dagen kan duren om een definitief kweekresultaat te krijgen. Ook bepaalde bacteriën zoalsS. pneumoniaezijn moeilijk te kweken en een kweek kan vals-negatieve resultaten opleveren. Vanwege de uitdagingen bij het verkrijgen van een kwalitatief goede steekproef, wordt deze test vaker gebruikt voor mensen in het ziekenhuis dan voor mensen in de gemeenschap.
Urine-antigeentests
Bacteriële pneumonie veroorzaakt door S. pneumoniae en Legionella soorten hebben een hoge incidentie van complicaties. Antigenen van deze bacteriën worden uitgescheiden in de urine. Een eenvoudige urinetest is beschikbaar om te zoeken naar deze antigenen.
De resultaten zijn snel beschikbaar en uit onderzoeken is gebleken dat ze accurater zijn dan Gram-kleuring of -cultuur. Een ander voordeel van de test is dat behandeling met antibiotica de resultaten niet zal veranderen.
Het probleem is dat urine-antigeentesten minder nauwkeurig zijn in mildere gevallen van pneumonie. Het test ook slechts één serotype Legionella hoewel er veel soorten zijn. Ook is er, in tegenstelling tot bij de cultuur, geen manier om de resultaten te gebruiken om te bepalen welke antibiotica het meest effectief zijn voor de behandeling.
Serologie
Sommige bacteriën zijn moeilijk in kweek te kweken en er is geen urineantigeentest beschikbaar voor screening. Chlamydia, Mycoplasmaen sommige Legionella soorten zijn atypische bacteriën die in deze categorie vallen.
Er zijn serologische bloedtesten die mogelijk kunnen bepalen wanneer en of u bent geïnfecteerd. Serologie meet antilichamen gevormd tegen een specifieke pathogeen. IgM-antilichamen duiden op een nieuwe infectie, terwijl IgG-antilichamen gewoonlijk aantonen dat u in het verleden bent geïnfecteerd. Het kan soms moeilijk zijn om te weten wanneer IgM-antilichamen zijn overgegaan op IgG-antilichamen.
PCR- en enzymimmunoassays
Het kan moeilijk zijn om een virus te kweken. In plaats daarvan worden virale infecties vaker gediagnosticeerd met behulp van polymerasekettingreactie (PCR) en enzymimmunoassays.
PCR is een test die screent op de aanwezigheid van specifiek viraal of bacterieel DNA in een monster. Het is een alternatief voor serologie om te screenen op atypische bacteriën. Hoewel de resultaten vaak binnen 1 tot 6 uur beschikbaar zijn, kan PCR niet ter plaatse worden uitgevoerd. Het moet worden verwerkt door een laboratorium.
Enzym-immunoassays kunnen echter worden uitgevoerd als een point-of-care-test waarbij de resultaten beschikbaar zijn in 15 minuten tot een uur. Deze immunotests gebruiken antilichamen om de aanwezigheid van specifieke virale antigenen te detecteren en kunnen tegelijkertijd op meerdere virussen screenen.
Beeldvorming
Imaging-onderzoeken worden vaak uitgevoerd vóór laboratoriumtests. Als u verder gezond bent, kan een arts u alleen behandelen voor longontsteking op basis van lichamelijk onderzoek en beeldvormingsstudies.
Borströntgenfoto
Als longontsteking wordt vermoed op basis van symptomen en lichamelijk onderzoek, is de standaardbehandeling om een thoraxfoto te maken. Een thoraxfoto kan een infiltraat laten zien, wat een verzameling pus, bloed of eiwit in het longweefsel is. Het kan ook andere tekenen van longziekte zoals cavitatie en pulmonale knobbeltjes onthullen.
Uw arts kan gewoonlijk geen onderscheid maken tussen bacteriële en virale infecties op basis van alleen beeldvorming. Echter, een infiltraat dat de meeste of de meeste van één of meer lobben van de longen vult, is waarschijnlijk een bacteriële pneumonie veroorzaakt door S. pneumoniae.
CT-scan
Het is mogelijk dat een thoraxfoto een diagnose kan missen. Als uw arts na een negatief resultaat nog steeds een hoog vermoeden heeft voor longontsteking, kan zij ervoor kiezen om de diagnose te bevestigen met een CT-scan. Over het algemeen is een CT-scan nauwkeuriger dan een thoraxfoto, hoewel deze meer kost en u blootstelt aan hogere stralingsdoses.
De test wordt uitgevoerd door je plat te leggen in een donut-vormige machine die foto’s maakt. De studie is pijnloos en voltooid in enkele minuten, maar het is belangrijk om tijdens de test stil te blijven liggen om de beste beelden te krijgen.
Bronchoscopie
In ernstige gevallen die niet op therapie reageren, kan uw arts verdere beeldvorming nastreven om naar andere oorzaken te zoeken. Deze evaluatie kan bronchoscopie omvatten, waarbij een dunne camera door uw neus of mond naar beneden in uw longen wordt geleid.
Op deze manier is uw arts in staat om direct de binnenkant van de longen te visualiseren. Culturen en biopsieën kunnen worden genomen als dat nodig is. Maak je geen zorgen. Je wordt verdoofd voor de procedure.
Differentiële diagnose
Er zijn andere aandoeningen die symptomen kunnen hebben die vergelijkbaar zijn met longontsteking, zoals bronchitis of congestief hartfalen. Als iemand astma, bronchiëctasie of chronische obstructieve longziekte (COPD) heeft, kan dit een opflakkering zijn van hun bekende longziekte. In het ergste geval kan dit een waarschuwing zijn voor longkanker.
Wees echter niet gealarmeerd door deze mogelijkheden. Het beste wat u kunt doen, is uw arts bezoeken voor een juiste diagnose. In de meeste gevallen kan longontsteking goed worden behandeld nadat de diagnose is gesteld.
