Als een persoon is blootgesteld aan HIV, is er een periode waarin een HIV-test geen nauwkeurig resultaat kan opleveren. Dit wordt de vensterperiodegenoemd. Omdat HIV-testen zijn ontworpen om bepaalde markers voor infectie te detecteren, zoals antigenen en antilichamen, kan dit niet totdat voldoende van deze eiwitten zijn geproduceerd als reactie op de infectie.
Het kan een zorgelijke tijd zijn voor iemand die moet wachten om getest te worden, maar het goede nieuws is dat tests van nieuwere generaties die tijd drastisch hebben ingekort.
Wat te doen als de HIV-status van uw partner onbekend is
Als u de HIV-status van een seksuele partner niet weet, wordt traditioneel geadviseerd om ergens tussen de twee en acht weken te wachten voordat u wordt getest. Dit komt omdat de meeste vroege generatietesten antilichamen detecteerden, die het lichaam met een veel lagere snelheid produceert dan antigenen.
Met de introductie van nieuwere combinatietests, die zijn ontworpen om beide antilichamen te detecteren, is die tijd aanzienlijk afgenomen. Tegenwoordig kan een laborant die de combinatietest gebruikt gemiddeld ongeveer 26 dagen lang een nauwkeurige meting uitvoeren.
Toch bestaat de kans dat de test verkeerd wordt gediagnosticeerd in de vroegste stadia van de infectie. Als u denkt dat u recentelijk bent blootgesteld aan HIV, kunt u het beste een paar weken wachten voordat u wordt getest, of op zijn minst vier tot zes weken later opnieuw worden getest om te bevestigen dat het negatieve resultaat nog steeds negatief is.
Aangezien sommige HIV-tests nauwkeuriger zijn dan andere, kunt u ervoor kiezen om te vragen welke test in gebruik is. Hoewel uw verzoek met verrassing of zelfs afkeuring kan worden beantwoord, heeft u het volste recht om te vragen of u zich alleen maar meer gemoedsrust verschaft.
Wat te doen als de HIV-status van uw partner bekend is
Als u denkt dat u per ongeluk bent blootgesteld aan HIV, moet er altijd één regel volgen: onderneem nu actie. Dit geldt in het bijzonder als u weet dat uw seksuele partner hiv heeft.
In het geval van een blootstelling hebt u de mogelijkheid om een infectie te voorkomen met een 28-daagse kuur van HIV-profylaxe na blootstelling (PEP).
Er is aangetoond dat de timing van PEP effectiever is naarmate het sneller begint: bij voorkeur minder dan 6 uur na de blootstelling, maar uiterlijk uiterlijk 72 uur. De beslissing om PEP te starten is gebaseerd op het type blootstelling (bijv. Anale, vaginale, aanranding, injecterend drugsgebruik, prikaccidenten), evenals de bekende of onbekende HIV-status van uw sekspartner.
De vuistregel is dat als u bent blootgesteld aan een partner van wie bekend is dat deze HIV-positief is, u zo snel mogelijk naar een arts of eerste hulp moet gaan, bij voorkeur nu.
En, het allerbelangrijkste, sta schaamte of schaamte niet toe u te ontmoedigen om PEP of een HIV-test te proberen. In de Verenigde Staten wordt momenteel aanbevolen dat alle Amerikanen tussen 15 en 65 jaar een eenmalige hiv-test krijgen als onderdeel van een routinematig bezoek aan een arts.
