Hyperglycemie, ook wel bekend als hoge bloedsuikerspiegel, kan worden gediagnosticeerd met een bloedtest, zoals een bloedsuikerspiegel, een hemoglobine A1C-test of een fructosaminetest. Bovendien kan hyperglycemie worden bepaald met behulp van een glucosemonitor of door het drinken van een drank en het volgen van de glucosereactie van het lichaam, een test die wordt aangeduid als een glucosetolerantietest.
Om een diabetestiagnose te bevestigen, moet een arts twee verschillende tests uitvoeren. Uw arts zal de resultaten uitleggen en wat zij betekenen.
Zelfcontroles / At Home-tests
Als u diabetes hebt, kan een frequente bloedglucosecontrole u helpen uw bloedsuikers te beheren en hyperglykemie te voorkomen / detecteren. Als u uw bloedsuikerspiegel test in de ochtend voordat u hebt gegeten, twee uur na een maaltijd en voor het slapen gaan, kunt u beter begrijpen waardoor uw bloedsuikerspiegel stijgt en hoeveel.
Uw medisch team zal u voorzien van geïndividualiseerde bloedsuikerspiegel op basis van verschillende factoren, zoals leeftijd, duur van de diagnose, activiteitenniveau, gewicht en uw algehele gezondheidsgeschiedenis. Over het algemeen wordt hyperglykemie gedefinieerd als:
- Vasten: Bloedglucosemetingen van meer dan126 mg / dL voor diegenen die geen diabetes hebben en meer dan 130 mg / dL voor diegenen die diabetes hebben
- Twee uur na een maaltijd: meer dan> 180 mg / dL
- Willekeurige bloedsuikertest: meer dan> 200 mg / dl
Als u een willekeurige bloedsuikerspiegel heeft die hoger is dan normaal, is er geen reden tot paniek, vooral als u de oorzaak kent. Misschien at je tijdens het avondeten een beetje te veel koolhydraten of onderschat je je insulinebehoefte. Het is logisch om uw zorgverlener te bellen als u een patroon van verhoogde bloedsuikers constateert.
Als uw bloedsuikerspiegel bijvoorbeeld meer dan 130 mg / dL is na een acht uur durende en meerdere dagen achter elkaar, moet u mogelijk uw maaltijdplan, medicijnen of activiteit aanpassen, en uw medisch team kan u helpen om dat te doen .
Houd er rekening mee dat bloedglucosecontroles onnauwkeurige resultaten kunnen opleveren als u geen schone, gewassen handen hebt of als uw teststrips zijn verlopen of zijn blootgesteld aan extreme temperaturen. Als u bijvoorbeeld uw bloedsuikerspiegel test nadat u een stuk fruit hebt gegeten en vruchtensuiker in uw handen hebt, kan uw bloedsuiker vals zijn. Zorg voordat je in paniek raakt dat je een goede bloedsuiker-testtechniek hebt gebruikt. Als u geschrokken bent van het nummer, test u het opnieuw om te bevestigen.
Als u geen diabetes heeft maar risicofactoren hebt zoals premiabetica, obesitas of een familiegeschiedenis van diabetes en symptomen ervaart zoals verhoogde dorst, verhoogde honger en verhoogd plassen, maak dan een afspraak om gescreend te worden zodat u kan bepalen of uw bloedsuikerspiegel verhoogd is of niet.
Labs and Tests
Nuchtere bloedglucosetest
De nuchtere plasmaglucose (FPG) -test, ook bekend als de nuchtere bloedglucosetest (FBG) of de nuchtere bloedsuikertest, meet de bloedsuikerspiegel en wordt gebruikt voor het diagnosticeren van diabetes en gestoorde glucosetolerantie .
Het kan ook mensen met diabetes helpen om hyperglycemie te detecteren.
De American Diabetes Association beveelt deze test aan als een screeningstest voor diabetes voor mensen ouder dan 45. Als de resultaten normaal zijn, wordt deze om de drie jaar herhaald. De FBG-test wordt ook aanbevolen als u symptomen van diabetes of meerdere risicofactoren voor diabetes heeft gehad.
De test bestaat uit een eenvoudig, niet-invasief bloedmonster. En voor die mensen met diabetes die hun bloedsuikers regelmatig controleren, kunt u uw eigen nuchtere bloedsuikerspiegel testen met behulp van een glucometer. Voorafgaand aan het testen, moet u snel vermijden eten of drinken gedurende ten minste acht uur.
Omdat dit snel gaat, wordt de test meestal ’s morgens gedaan.
Voor mensen zonder diabetes is hyperglykemie aangewezen als:
- Een aflezing van 100 mg / dL tot 126 mg / dL suggereert een verminderde glucosetolerantie of pre-diabetes, wat wijst op een verhoogd risico op het ontwikkelen van volledige diabetes.
- Een waarde hoger dan 126 mg / dL is de drempelwaarde waarbij diabetes wordt vastgesteld. Dit moet meestal twee keer worden bevestigd of kruiscontroles met een andere diagnostische test ondergaan.
Voor mensen met diabetes is hyperglykemie aangewezen als:
- Een waarde van meer dan 130 mg / dL die enkele dagen achtereen optreedt, kan wijzen op een patroon van bloedsuiker in de hoge ochtend.
Hemoglobine A1C-test
De A1C-test (ook bekend als HbA1C, hemoglobine A1c, geglyceerd hemoglobine of geglycosyleerd hemoglobine) is een goede algemene maatstaf voor diabeteszorg en kan helpen bij het bepalen van hyperglycemie bij mensen met diabetes en bij het diagnosticeren van diabetes. De A1C-waarden geven het gemiddelde bloedglucosegehalte van een persoon aan in de afgelopen twee tot drie maanden.
U kunt A1C-waarden ophalen via een reguliere bloedafname. Bovendien hebben veel artsenkantoren A1C-testmachines waarmee ze het resultaat kunnen ophalen met een kleine druppel bloed die wordt verkregen door uw vinger te prikken met een lancet. Tijdens deze test is geen vasten vereist.
Voor een persoon zonder diabetes is een typisch A1C-niveau ongeveer 5 procent. Een borderline A1C die hyperglycemie of prediabetes aangeeft, valt binnen het bereik van 5,7 – 6,4 procent.
Voor diegenen die diabetes hebben, adviseert de ADA een A1C-doelwit van minder dan of gelijk aan 7 procent en de American Association of Clinical Endocrinologists beveelt een niveau van 6,5 procent of lager aan. De ADA benadrukt echter ook dat A1C-doelen moeten worden geïndividualiseerd.
Het is belangrijk voor mensen met diabetes om te begrijpen wat het A1C-doelwit is en welke waarde hyperglycemie aangeeft. Meestal, wanneer de bloedsuikerspiegel goed is, wordt een A1C-test tweemaal per jaar gedaan. Voor mensen met hyperglycemie kan het niveau echter vaker worden gecontroleerd, vooral als medicatie is gewijzigd.
Fructosaminetest
De fructosaminetest is een andere bloedtest, vergelijkbaar met de A1C-test op hemoglobine, die de bloedglucoseniveaus meet in de loop van twee tot drie weken. Het meet geglyceerd eiwit in het bloed en wordt meestal gebruikt om de bloedsuikerspiegel te meten bij mensen met sikkelcelanemie of andere hemoglobinevarianten. In tegenstelling tot de A1C-test wordt de fructosaminetest niet gebruikt als screeningstest voor mensen die geen diabetes hebben of die goed gecontroleerde diabetes hebben.
De fructosaminetest kan naast bloedglucose-logging worden gebruikt wanneer u recentelijk uw medicijnen of insuline hebt gewijzigd en kan helpen de effectiviteit van de nieuwe behandelingen na slechts enkele weken te volgen in plaats van maanden te wachten om een A1C te doen test.
Ten slotte wordt de fructosaminetest gebruikt bij zwangerschapsdiabetes omdat veranderingen zeer snel kunnen optreden tijdens de zwangerschap. Door de kortere tijdspanne van de test kan de arts uw bloedsuikerspiegels nauwkeuriger volgen. Het kan helpen om hyperglykemie beter en vaker te beheersen dan een A1C-test.
Hyperglycemie is geïndiceerd wanneer:
- Voor mensen zonder diabetes, het fructosamine-bereik is: 175 tot 280 mmol / L
- Voor mensen met gecontroleerde diabetes bedraagt het fructosamine-bereik: 210 tot 421 mmol / L
- Voor mensen met ongecontroleerde diabetes, de fructosamine bereik is: 268 tot 870 mmol / L
Orale glucosetolerantietest
De orale glucosetolerantietest (OGTT), ook wel de glucosetolerantietest genoemd, meet het vermogen van het lichaam om glucose te metaboliseren of het uit de bloedbaan te verwijderen. De test kan worden gebruikt voor de diagnose van diabetes, zwangerschapsdiabetes (diabetes tijdens de zwangerschap) of prediabetes (een aandoening die wordt gekenmerkt door een hoger dan normale bloedsuikerspiegel die tot diabetes type 2 kan leiden). De OGTT-test is meestal niet geïndiceerd bij het diagnosticeren van hyperglykemie bij mensen die al diabetes hebben.
Alle zwangere vrouwen moeten een glucose-uitdaging ondergaan tussen 24 en 28 weken zwangerschap. Het kan een 75 gram, 2 uur durende OGTT of een tweestaps 50 gram OGTT zijn, gevolgd door een OGTT van 100 gram (in afwachting van het eerste testresultaat). De OGTT wordt ook vier tot 12 weken postpartum gebruikt bij vrouwen met een voorgeschiedenis van zwangerschapsdiabetes, om aanhoudende diabetes te bevestigen. Bovendien kan een arts een OGTT aanbevelen als hij diabetes vermoedt in gevallen waarin het nuchtere bloedglucosegehalte van een patiënt normaal is.
In vergelijking met de FBG-test is de OGTT-test meer tijdrovend. Volgens de American Diabetes Association (ADA) is de OGTT-test de geprefereerde test die wordt gebruikt bij de diagnose van diabetes type 2 bij adolescenten en kinderen.
De test begint na 8 tot 12 uur vasten. Vervolgens wordt bloed afgenomen om een nuchter glucosespiegel vast te stellen. Na de bloedafname wordt u gevraagd om een suikerhoudende (glucose-rijke) drank te drinken die doorgaans 75 gram koolhydraten bevat. Bloed zal met verschillende tussenpozen worden genomen om glucosespiegels te meten, gewoonlijk één uur en twee uur nadat de drank is geconsumeerd.
De test laat zien hoe uw lichaam suikers heeft gemetaboliseerd en of het het uit het bloed haalt. De normale snelheid van glucose-opruiming is afhankelijk van de hoeveelheid ingenomen glucose. Na het vasten is de normale bloedsuikersnelheid 60 tot 100 mg / dL (milligram per deciliter).
Voor 75 gram glucose zijn de normale bloedglucosewaarden (voor degenen die niet zwanger zijn):
- Na 1 uur: minder dan 200 mg / dl
- Na 2 uur: minder dan 140 mg / dL. Tussen 140 en 199 mg / dL duidt een gestoorde glucosetolerantie (prediabetes) aan. Als de testresultaten binnen dit bereik liggen, loopt een patiënt een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes. Meer dan 200 mg / dL duidt op diabetes.
Voor 75 gram glucose zijn de normale bloedglucosewaarden (voor degenen die zwanger zijn):
- Vasten: minder dan 92 mg / dL
- Na 1 uur: minder dan 180 mg / dl
- Na 2 uur: 153 mg / dL
De diagnose van zwangerschapsdiabetes mellitus wordt gesteld wanneer een van de volgende plasmaglucosewaarden wordt bereikt of overschreden.
Differentiële diagnose
Als een van de tests die u heeft gehad de hyperglycemie bevestigt, moet u waarschijnlijk nog een test ondergaan om te bepalen of u al dan niet diabetes, pre-diabetes, insulineresistentie of een soort van glucose-intolerantie heeft.
Het goede nieuws is dat vroegtijdige detectie van hyperglycemie uw kans op diabetespreventie kan vergroten. Meestal is de behandeling een verandering van levensstijl, zoals een aangepast koolhydraatdieet, meer lichaamsbeweging en gewichtsverlies. Als de bloedsuikers bij de diagnose erg hoog zijn, moet u mogelijk orale medicatie of insuline starten. Als u diabetes heeft en uw bloedsuikers hoog zijn, moet u waarschijnlijk uw behandelplan aanpassen.
Als u zwanger bent en niet slaagt voor uw eerste glucosetolerantietest, moet u beslist nog een andere nemen. Soms passeren vrouwen de eerste niet, maar passeren ze de tweede.
Als u regelmatig wordt gecontroleerd en uw bloedsuiker bloost hoog, dan kan het resultaat scheef zijn als u niet vastte. Snoep, kauwgom, zelfs hoestdrank kan ervoor zorgen dat uw bloedsuikerspiegel verhoogd is, dus zorg ervoor dat u uw zorgverleners op de hoogte brengt als u niet echt hebt gevast.
En als uw bloedglucosecontrole aangeeft dat uw bloedsuikerspiegel op bepaalde momenten van de dag hoog is, neemt u contact op met uw zorgverlener om te zien of u een aanpassing van het behandelplan nodig hebt.
